Ευ. Βενιζέλος: Ζητάει καθαρή λύση για εκλογές και συνευθύνη

Ο Ευ. Βενιζέλος δεν είναι διατεθειμένος να σηκώσει μόνος το βάρος μιας πολιτικής νέας σκληρής λιτότητας, που θα επιβληθεί με το Β΄ Μνημόνιο

Δεν κρύβει την απογοήτευσή του όχι μόνο για το πώς εξελίσσεται η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως για τη δημοσκοπική κατάρρευση του κόμματος της πλειοψηφίας

Σε πρωτοβουλία του Ευάγγελου Βενιζέλου πρέπει να αποδοθεί η επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ - αν αποδειχθεί τελικά ότι η κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της πρώην «κυβερνητικής επιτροπής» επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου, συνιστούν την αφετηρία των εσωκομματικών διαδικασιών στο Κίνημα, οι οποίες θα καταλήξουν σε ανανέωση της ηγεσίας του.

Επειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις και διαβουλεύσεις με αρκετά κορυφαία στελέχη του Κινήματος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (χωρίς πάντως να ενεργεί κατ' ανάγκην εξ ονόματός τους), ανέλαβε την πρωτοβουλία να ζητήσει τη συνάντηση της Τετάρτης με τον Γιώργο Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια της οποίας τέθηκε το ζήτημα επί τάπητος και όσο πιο καθαρά γινόταν.

Παρά την προσπάθεια που κατέβαλε το περιβάλλον Παπανδρέου να πείσει για το αντίθετο, είναι ακριβές ότι ο αντιπρόεδρος ζήτησε τη συνάντηση αυτή προκειμένου, όπως αναφέρεται από συνεργάτες του, «να λήξει η εκκρεμότητα η οποία ταλαιπωρεί το κόμμα και δημιουργεί συνθήκες επιταχυνόμενης κρίσης με αβέβαιη εξέλιξη και πιθανές επιπτώσεις και στην κυβέρνηση».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δεν κρύβει την απογοήτευσή του όχι μόνο για το πώς εξελίσσεται η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως για τη δημοσκοπική κατάρρευση του κόμματος της πλειοψηφίας, τάσσεται πλέον υπέρ μιας «καθαρής λύσης» στο πρόβλημα της ηγεσίας του κόμματος, αρνούμενος να μπει στη λογική της διαρχίας.

Σύμφωνα μάλιστα με συνεργάτες του, ξεκαθάρισε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι δεν δέχεται να είναι αυτός υποψήφιος πρωθυπουργός και ο Γιώργος Παπανδρέου να παραμείνει επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, όπως συνηθίζει να λέει στις κατ' ιδίαν συνομιλίες του, «έχει καμία σημασία ποιος θα προτείνει τον Λουκά Παπαδήμο για νέα θητεία; Αν θα είναι ο Γιώργος ή εγώ;».

Ο Γιώργος Παπανδρέου, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δεν φάνηκε να επιμένει στο σενάριο της διαρχίας, αλλά έθεσε ζήτημα για το ποιος μπορεί να είναι ο δικός του ρόλος στη συνέχεια. Τον απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα της παραμονής του στο πολιτικό προσκήνιο, και συγκεκριμένα στο διεθνές προσκήνιο: με δυο λόγια θα επιθυμούσε να διατηρήσει τη θέση του στην ηγεσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Αλλά αυτό προϋποθέτει επανεκλογή του στην εκλογική διαδικασία του Ιουνίου της Διεθνούς. Χωρίς να είναι αρχηγός κόμματος όμως, κάτι τέτοιο συναντά αξεπέραστες δυσκολίες.

Το ιδανικό για τον Γιώργο Παπανδρέου θα ήταν να παραμείνει αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ έως το τέλος του επόμενου εξάμηνου. Ομως, αυτό πια αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων. Από το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, μέχρι το αν υπάρξει πιθανότητα να επικρατήσει το σενάριο της διαρχίας, δεδομένου ότι και η λεγόμενη «τρόικα» του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης) δεν την αποδέχεται.

Η κατάσταση που θυμίζει έντονα γόρδιο δεσμό δίνει ίσως και μια πρώτη εξήγηση στο γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της παράτασης του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου. Και είναι πλέον κοινό μυστικό ότι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ ακούγονται εκτιμήσεις - ή μάλλον εκφράζονται ελπίδες - ότι «εκλογές μπορούν να γίνουν τον Ιούνιο ή ακόμη και τον Σεπτέμβριο»!

Αν κι αυτό μοιάζει αδιανόητο δεδομένης της εμμονής της Νέας Δημοκρατίας οι εκλογές να πραγματοποιηθούν «το συντομότερο δυνατό», δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι αν ολοκληρωθούν όπως πρέπει η διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων και η κατάρτιση της νέας δανειακής σύμβασης με το νέο Μνημόνιο που θα τη συνοδεύει, μπορεί και να μην υφίσταται λόγος για τριμερή στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου - άρα μπορεί να συνεχίσει τη θητεία της κανονικά με μόνη τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και των όποιων ανεξάρτητων βουλευτών της δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος πάντως, που έχει επωμιστεί το σύνολο των διαπραγματεύσεων, δεν είναι διατεθειμένος να σηκώσει μόνος το βάρος μιας πολιτικής νέας σκληρής λιτότητας που εκ των πραγμάτων θα επιβληθεί με το δεύτερο Μνημόνιο και θα τον φθείρει πολιτικά. Είναι υπέρ της λήψης μέτρων από μια κυβέρνηση η οποία θα έχει νωπή λαϊκή εντολή, εάν δεν γίνει εφικτή η ψήφισή τους από την παρούσα κυβέρνηση.

(Από τα ΝΕΑ)