Μνήμη ναζιστικού ολοκαυτώματος Καλαβρύτων, 68 χρόνια μετά!

Μετά την μαζική δολοφονία αμάχων στα Καλάβρυτα, την 13-12-43, οι ναζί αναπαύονται.

            Ο διασωθείς  17χρονος Αργύρης Φερλελής, που πέθανε το Φλεβάρη του 2005 στα 77 του χρόνια δεν ξέχασε ποτέ την φρίκη του ναζιστικού εγκλήματος. Δέκα χρόνια πριν, στις 13-12-1995, είχε αφηγηθεί για την σφαγή των Καλαβρύτων από την ναζιστική 117 Μεραρχία Κυνηγών. Έκτοτε δεν ξαναμίλησε. Κι όταν τον επισκέπτονταν οι δημοσιογράφοι για να ανοίξει το στόμα του πάλι, αρνιόταν. Κάθονταν σε μια άκρη μακρυά από τους επισήμους και παρακολουθούσε βουβός. Τότε, αν θυμάμαι καλά, στην εφημερίδα ΝΕΑ, είχε πει :
            «Είχα μείνει ζωντανός. Πλησίασαν οι Γερμανοί με τα πόδια να βουλιάζουν στο αίμα και έδιναν τη χαριστική βολή…. Δίπλα μου ένας γείτονας, μου λέει: έρχεται η σειρά μας. Φτάνoυν, του δίνουν δύο πιστoλιές στο κεφάλι και πετάχτηκαν τα αίματά του απάνω μου. Εμένα, όπως είχα το χέρι στο κεφάλι, με πυροβόλησαν, η σφαίρα τρύπησε το χέρι μου και με λάβωσε στο μέτωπο. Λέω τη γλύτωσα. Μετά από 10΄, έρχεται άλλος, με γραπώνει απ' το γιακά, μου γυρίζει το πρόσωπο και μου δίνει άλλη μια πιστολιά. Να, εδώ, στην κoρφή… Έμεινα για λίγο αναίσθητος. ΄Όταν φύγανε οι Γερμανοί ανασηκώθηκα ανάμεσα στους σκοτωμένους και βλέπω στο δρομάκι ερχόταν η μάνα μου η Μαριγώ. Μου λέει - πού είναι οι άλλοι; Τ’ αδέρφια μου, Βασίλης και Κίμων ήταν παραδίπλα σκοτωμένοι. Έφυγα πατώντας στο αίμα που κύλαγε σαν ποτάμι και το πόδι μου βούλιαζε…»
           Ο γυναικόκοσμος που αντελήφθη τι έγινε άρχισαν τις κραυγές και στριγκλιές φρίκης, τρόμου και απόγνωσης. Οιμωγές σπαραγμού και οδύνης. Οι γερμανοί που κουράστηκαν να εκτελούν αθώους σε σταθερό στόχο, κάθονται ν΄ αναπαυθούν… Το Βερολίνο, διέταξε ανακρίσεις για τη σφαγή και παρέπεμψε τρείς αξιωματικούς σε δίκη για υπέρβαση διαταγών… Η θεία δίκη δεν τους άφησε ατιμώρητους. Ο στρατηγός Καρλ Φον Λε Σουίρ, ο Τέννερ και άλλοι αξιωματικοί σκοτώθηκαν στο ρωσικό μέτωπο…