Απόφαση των μελών της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τις εξελίξεις στην Κύπρο

Φωτογραφία αρχείου, από την διαμαρτυρία της 25-3-2013 στην Πάτρα.

1.                      Οι εξελίξεις στην Κύπρο σηματοδοτούν μια νέα φάση της στρατηγικής των ηγετικών κύκλων της Ε.Ε. και ειδικότερα της Ευρωζώνης, ενταγμένης στη συνολική προσπάθεια να βρεθεί διέξοδος από την κρίση υπό την ηγεμονία τους που δεν μπορεί όμως να κρύψει το στρατηγικό τους αδιέξοδο.

Στη πολιτική της άγριας λιτότητας, της κατεδάφισης των ελάχιστων κοινωνικών δικαιωμάτων, της απαλλοτρίωσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε λαού, προστίθεται το «κούρεμα» των καταθέσεων με διάφορες μορφές. Στη Κύπρο βλέπουμε την πιο καθαρή και επιθετική μορφή της, ωστόσο και άλλες παραλλαγές δοκιμάζονται. Πρόκειται για μια εκβιαστική πολιτική που αποκαθηλώνει, πέραν των άλλων, και την κυρίαρχη αφήγηση συγκρότησης της Ε.Ε., ως χώρου «σταθερότητας και ασφάλειας» ενώ συγχρόνως αναλαμβάνει την ευθύνη μιας γενικευμένης αποσταθεροποίησης των χωρών ιδιαίτερα του Νότου.

Ο λαός της Κύπρου αλλά και η ίδια η χώρα γίνεται το πειραματόζωο αυτής της στρατηγικής, ενώ είναι σαφές πως οι αποφάσεις του EUROGROUP έχουν και τιμωρητικό χαρακτήρα αλλά συγχρόνως θέλουν να λειτουργήσουν ως φόβητρο στην υιοθέτηση εναλλακτικών ριζοσπαστικών πολιτικών αντίθετων με αυτές που υλοποιούνται με μνημόνια ή όχι. Χρειάζεται να τονίσουμε πως πολλές φορές ο εκβιασμός δεν είναι μόνο φόβος για τον εκβιαζόμενο, αλλά και αυτοπαγίδευση του εκβιαστή. 

2.                      Η, εν εξελίξει, κυπριακή κρίση και τραγωδία έδωσε την ευκαιρία να ξεδιπλωθούν προϋπάρχοντα γεωστρατηγικά σχέδια που αφορούν την καίρια θέση της χώρας στην Αν. Μεσόγειο και τον ορυκτό πλούτο της. Υπάρχει συσσώρευση αντιτιθέμενων συμφερόντων που απειλούν την περιοχή με ανάφλεξη, αλλά και την ίδια την υπόσταση της ακεραιότητας και κυριαρχίας της χώρας. Οφείλουμε σαν ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ όχι απλά να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, αλλά να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες στην κατεύθυνση της διασφάλισης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και βέβαια της ειρήνης. Σε μεγάλο βαθμό η Κύπρος και η Ελλάδα αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα, ίδιους κινδύνους, ίδιες καταστροφικές πολιτικές και αποτέλεσαν με διαφορά χρόνου δύο «πειραματόζωα» στις μνημονιακές πολιτικές και στους γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς.

3.                      Από την έως τώρα εξέλιξη της κατάστασης στη Κύπρο μπορούμε με σχετική ασφάλεια να εξάγουμε δύο συμπεράσματα:

α. Μια κυβέρνηση, όπως αυτή του Αναστασιάδη, που ακολουθεί το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα, υπακούει στα κελεύσματα της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας, μια κυβέρνηση του ΝΑΙ, δεν μπορεί να διαχειριστεί και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντίκρουση των εκβιαστικών πολιτικών, δεν μπορεί να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στο ΟΧΙ του Κυπριακού λαού και κοινοβουλίου.

β. Η σύγκρουση συμφερόντων, άρα και πολιτικών, απαιτεί προετοιμασία, απαιτεί εναλλακτικό σχέδιο που να υποστηρίζεται από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, αξιοποίηση όλων των διαπραγματευτικών ατού, υπολογισμένες σταθερές κινήσεις εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα.

Αυτά τα διδάγματα είναι χρήσιμα και για τη δική μας προσπάθεια επειδή βρισκόμαστε στο κέντρο του  ενδιαφέροντος ως η δύναμη που όχι μόνο αντιτίθεται, αλλά και έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει ασκούμενες πολιτικές και τους φορείς τους.

4.                      Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εκδήλωσε τη μέγιστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον κυπριακό λαό.

-    Εγκάλεσε την κυβέρνηση Σαμαρά για την συμπαράταξη της με την «τροϊκανή πολιτική».

-    Κάλεσε αμέσως τον ελληνικό λαό να σταθεί στο πλάι της Κύπρου και του λαού της. Διοργάνωσε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης με σύνθημα «η Κύπρος δεν είναι μόνη».

-    Έστειλε αντιπροσωπεία στη Κύπρο, ώστε να έχουμε την εγκυρότερη πληροφόρηση, αλλά και για να μεταφέρει εμπειρίες και σκέψεις.

 
-    Βρέθηκε σε διαρκή επαφή με το ΑΚΕΛ και άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο.

-    Έως την τελευταία στιγμή, προ της λήψης απόφασης, έκανε προτάσεις που αμφισβητούσαν το υφιστάμενο πλαίσιο, έδιναν χρόνο διαπραγμάτευσης και συγχρόνως αποκάλυπταν τον ρόλο της κυβέρνησης Σαμαρά που ενσυνείδητα επιζητούσε και συνέπραττε σε «λύσεις» οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν στην καταστροφή.

5.                      Θα συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο αντλώντας διδάγματα, εμβαθύνοντας τις επεξεργασίες μας, εκδηλώνοντας τη μέγιστη αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο αδελφό κυπριακό λαό.

 

Στο προσεχές διάστημα θα αποκαλύψουμε το ρόλο που έπαιξαν η ελληνική κυβέρνηση πρώτα στο να περάσουν οι καταστροφικές αποφάσεις στο Eurogroup, και στη συνέχεια, στην εθελόδουλη χαρά της για την καταστροφή της Κύπρου, νομίζοντας πως έτσι θα «συνετίσουν» τον ελληνικό λαό και τον ΣΥΡΙΖΑ-EKM, να μην κινηθούν σε μια αποφασιστική ρήξη με τα Μνημόνια και τις τρόικες. Θα εντείνουμε τη δράση μας ώστε να γίνει κυριαρχικό το αίτημα: «να τους διώξουμε τώρα. Να σταματήσουμε την καταστροφή»

Θα εργαστούμε ώστε να οικοδομηθεί η συμπαράταξη των λαών και χωρών του Νότου για να δημιουργήσουμε ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα αμφισβητήσουν και θα ανατρέψουν την νεοφιλελεύθερη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη.

Με άξονα αυτήν την συμπαράταξη του Νότου θα επιδιώξουμε την ενεργό συμπόρευση με τους εργαζόμενους του Βορρά για την αλλαγή των συσχετισμών σε ολόκληρη την Ευρώπη, για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και όλων των θεσμικών και νομικών της οικοδομημάτων. Για την επαναθεμελίωση της Ευρώπης σε δημοκρατικές βάσεις, σε βάσεις αλληλοσεβασμού και ισοτιμίας, κοινωνικής δικαιοσύνης, ειρήνης και πραγματικής δημοκρατίας.

            •    Η Κύπρος δεν είναι μόνη!

•    Αλληλεγγύη, συμπαράσταση με τον κυπριακό λαό στον κοινό αγώνα!

•    Να ανατρέψουμε τις μνημονιακές δυνάμεις: όρος σε πολιτικό επίπεδο για
    μια διέξοδο των λαών ολόκληρου του ευρωπαϊκού Νότου.

•    Να ανατρέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές: όρος σε κοινωνικό και
    πολιτικό επίπεδο για μια άλλη προοδευτική Ευρώπη των λαών της.