Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, πού ακούγοντας Βάγκνερ και Μπετόβεν έδιναν εντολές, να λειτουργήσουν τα κρεματόρια

Ο κεντρικός δρόμος Καλαβρύτων μετά το ολοκαύτωμα της 13-12-1943.

Ομιλία της Μαρίας Κανελλοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής για τις γερμανικές επανορθώσεις

Το κείμενο της τοποθέτησης της βουλευτή και υπεύθυνη Πολιτισμού της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Μαρίας Κανελλοπούλου, κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του κόμματος, στην Ολομέλεια της Βουλής, για τις γερμανικές επανορθώσεις είναι το παρακάτω.

«Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί κύριοι βουλευτές, ακάματε ερευνητή Μανώλη Γλέζο.

Μαρία Κανελλοπούλου.

 Καθώς είμαι γεννημένη και μεγαλωμένη στα Καλάβρυτα, έναν ακόμα μαρτυρικό τόπο, ανάμεσα στους 90 τόπους-ολοκαυτώματα της πατρίδας μας, όπου τα Ναζιστικά Στρατεύματα, μετέτρεψαν μέ περισσή αγριότητα σέ κρανίου τόπο, νοιώθω βαθειά συγκίνηση, αλλά κι απόλυτη υποχρέωση να πάρω μέρος σ' αυτή τή συζήτηση.

Δέν θέλω ν' αναφερθώ στό ιδεολογικό περίγραμμα μιάς ενδεχόμενης εθνικής -άς τήν πούμε έτσι!-διεκδίκησης τών ανεξόφλητων γερμανικών αποζημιώσεων, καθώς αυτό έχει ήδη αναλυθεί.

Γιατί κύριε Πρόεδρε, τό αναγκαστικό δάνειο καί ή καταστροφή τής οικονομίας τής χώρας μας, μπορούν νά εκτιμηθούν μέ απτό τρόπο, μπορεί νά υπολογιστούν οί συνέπειες, σέ βάθος κάποιων δεκαετιών.

Υπάρχει όμως  καί κάτι άλλο, κάτι αδιαφιλονίκητα δικό μας, κάτι αδιαπραγμάτευτα παντοτινό, πού είναι  ή πολιτιστική μας κληρονομιά καί ή καταστροφή της μοιάζει νά διαρκεί αιώνες. Ακριβώς σ' αυτό τό έγκλημα θά ήθελα νά σταθώ.

Κύριοι βουλευτές, θά αρκούσε καί μόνον ή μνήμη τής ζοφερής εικόνας τού αγκυλωτού σταυρού στήν Ακρόπολη, γιά ν' αποζημιωθούν όχι μόνον ή Ελλάδα καί οί Ελληνες, αλλά ολόκληρος ό ανθρώπινος πολιτισμός

Δυστυχώς δέν είναι μόνον αυτό. Η καταστροφή καί ή λεηλασία, τού πολιτιστικού μας πλούτου, δέν έχουν τελειωμό, δέν έχουν προηγούμενο, δέν έχουν τιμωρία.

Επιτρέψτε μου επιγραμματικά ν' αναφερθώ, στούς τρόπους μέ τούς οποίους ό κατοχικός στρατός, επιδόθηκε σ' ένα απίστευτο πλιάτσικο, ασελγώντας στήν κυριολεξία πάνω στό σώμα τού Ελληνικού Πολιτισμού, σ'όλη τή διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής:

1)      "Δώρα" υφισταμένων, στούς ανωτέρους τους. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ό στρατάρχης Λίστ πήρε από τήν Αθήνα μιά γυναικεία μαρμάρινη κεφαλή σάν ένα τέτοιο δώρο από τούς κατωτέρους του, ενώ κυκλοφορούσε προκλητικά σέ όλη τήν Ελλάδα μέ τό κεφάλι τού θεού Ερμή πάνω στό αυτοκίνητό του....

2)      Παράνομες Αρχαιολογικές ανασκαφές, χωρίς παρουσία Ελλήνων Αρχαιολόγων, αλλά μέ Ελληνες εργάτες, οί οποίοι στή συνέχεια έδωσαν πολύτιμα στοιχεία, σύμφωνα μέ τά οποία οποία οί αρχαιολόγοι μπόρεσαν νά βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα γιά τό μέγεθος τής λεηλασίας, αλλά καί γιά τήν αξία τών κλεμμένων.

3)      Διάνοιξη στρατιωτικών δρόμων. Ολοι ξέρουμε τί θησαυρούς κρύβει ή γή μας, κι όλοι μπορούμε νά φανταστούμε ποιός τούς καρπώθηκε στή διάρκεια τής κατοχής.

4)      Κατασκευή οχυρωματικών έργών. Μέ τόν ίδιο τρόπο. Οτι έβγαζε τό φτυάρι, εύκολα μπορούσε ν' απαλλοτριωθεί.

5)      Κανονικές ληστείες. Χωρίς προσχήματα. Κυρίως από γνώστες τού αντικειμένου. Π.χ.ό περίφημος Βρέντε, υπάλληλος τού Αρχαιολογικού Μουσείου, αρχαιολόγος στό επάγγελμα καί φασίστας στήν ιδεολογία. Αναφέρεται στήν βιβλιογραφία σάν ένας από τούς δράστες μέ ειδικές γνώσεις.

Πλήρης καταγραφή όλων τών θησαυρών πού έχουν κλαπεί από τά γερμανικά στρατεύματα, υπάρχει στό βιβλίο "Τά Αρχαία τής Ελλάδας κατά τόν πόλεμο 1940-1941 «Εκδοση: Βιβλιοθήκη τής εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας,1994». Αναφέρω μερικά από τά σημαντικότερα ανάμεσα στίς χιλιάδες:

1)      Μάρμαρα τής Ακρόπολης, έκοβαν, έκλεβαν καί κατέστρεφαν οί Γερμανοί στρατιώτες μέ ξιφολόγχες κι άλλα εγαλεία.

2)      Στήν Ελευσίνα καί τό Σούνιο παγανιστές Ναζί δέν έδειξαν σεβασμό μήτε στούς θεούς τους.

3)      Στίς Μυκήνες, αφαίρεσαν πλάκες από τόν κυκλικό περίβολο τών τάφων, ενώ τό 1943 άρπαξαν χάλκινα γλυπτά από τόν τάφο τού Ατρέα. Δέν παρέλειψαν επίσης νά πυροβολήσουν τά λιοντάρια πού κοσμούν τήν πύλη τού παλατιού.

4)      Ανεπανόρθωτες καταστροφές καί αναρίθμητες απώλειες σέ αρχαιότητες σέ Ολυμπία, Κόρινθο, Αίγινα, Χαλκίδα, Θήβα, Βεργίνα, Κνωσό, Γόρτυνα, Σάμο, Ποτίδαια, Μήλο, Χαλκιδική, στό Πύθιον τής Ελασσόνας...

5)      Εξ ίσου σημαντικές καταστροφές σέ Βυζαντινά, Μεταβυζαντινά καί Μεσαιωνικά Μνημεία.

Κύριοι συνάδελφοι,

Αυτό τό έγκλημα διαρκείας έχει ενόχους.

Είναι εκείνοι πού καταπάτησαν, κατέστρεψαν καί κατέκλεψαν τά ιερά καί τά όσιά μας.

Mάλιστα τήν ώρα πού εγκληματούσαν, οι λάτρεις καί οι θαυμαστές τού Πολιτισμού μας. Σάν νά είναι αρκετό νά δηλώνεις πολιτισμένος χωρίς νά σέβεσαι στό ελάχιστο  τήν ανθρώπινη ζωή .

Είναι εκείνοι πού δέν μπορούν νά συγχωρέσουν ότι ή Ελληνική Αντίσταση ανέτρεψε τά σχέδιά τους.

Είναι εκείνοι πού ενώ έπραξαν τά δέοντα γιά τά δικά τους οφειλόμενα, διεκδικώντας τήν επιστροφή από τά μουσεία τής Ρωσίας -άς πούμε δικών τους θησαυρών- δέν αναγνωρίζουν τό ίδιο δικαίωμα στή χώρα μας σέ ότι τούς αφορά.

Ομως είναι καί οί άλλοι. Είναι καί οί Ελληνικές Αρχές πού ολιγώρισαν. Εγκληματικά. Διαχρονικά.

Πράγμα πού γεννάει ερωτηματικά καί επιτρέπει υποθέσεις.

Μερικές φορές καί συμπεράσματα.

Γιατί άραγε κανένας μέχρι σήμερα, δέν πέτυχε μιά νίκη γιά τό αυτονόητο;

Ισως γιατί όλες οί κυβερνήσεις καί όλοι οί αρμόδιοι υπουργοί -μέ φωτεινή εξαίρεση φυσικά τήν αείμνηστη Μελίνα- πάντα σκέφτονταν όπως ό κύριος Σημίτης, όταν διά ζώσης παρακαλούσε στίς 16 Οκτωβρίου τού 2003 τόν τότε πρωθυπουργό κύριο Μπλερ νά τόν βοηθήσει νά κερδίσει τίς εκλογές, κάνοντας μιά δήλωση γιά τά μάρμαρα τού Παρθενώνα.

Προφανώς κ. συνάδελφοι χρειάζεται κάτι περισσότερο από δηλώσεις.

Χρειάζεται ειλικρινής συστράτευση στόν αγώνα αυτής τής Εθνικής Δικαίωσης, υπό τήν προϋπόθεση ότι διεκδικώντας τούς κλεμμένους θησαυρούς, διεκδικούμε κάτι ολότελα ΔΙΚΟ μας!

Δέν ζητάμε χάρη -κι αυτή τή φορά- δέν ζητάμε δανεικά. Ζητάμε τό σώμα καί τό αίμα τού δικού μας Πολιτισμού!

Σύμφωνα με απάντηση του τότε Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε ερώτηση του βουλευτή της τότε Δημοκρατικής Συμμαχίας κ. Αυγενάκη, είχε ξεκινήσει διαδικασία καταγραφής των αρχαιοτήτων που βρίσκονται στη Γερμανία.

Μάλιστα έλεγε ο Υπουργός ότι μόλις ολοκληρωθεί η καταγραφή, τα αρχαία θα επαναπατριστούν αμέσως ενώ περί τα 10.000 νεολιθικά κεραμικά θραύσματα από τη Θεσσαλία θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα το Μουσείο Φάλμπάουμ, του Ούλντινγκεν της Γερμανίας, όπως έχει δηλώσει ο διευθυντής του, Γκίντερ Σέμπελ. Τα θραύσματα προέρχονται από ανασκαφή που είχαν κάνει το 1941 «με άδεια των ελληνικών αρχών» Γερμανοί αρχαιολόγοι υπό την καθοδήγηση του Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ, «ιδεολόγου» του Χίλτερ.

Κύριοι συνάδελφοι

Είναι οί ίδιοι άνθρωποι, πού ακούγοντας Βάγκνερ καί Μπετόβεν έδιναν εντολές, να λειτουργήσουν οί φούρνοι καί νά στραφούν τά μυδράλια εναντίον αθώων ανθρώπων κι άμαχων πληθυσμών, είναι οί ίδιοι άνθρωποι οί οποίοι σέ επίσημα γερμανικά έγγραφα περιγράφονται ώς "μορφωμένοι στρατιώτες, οίτινες έχουν ενδιαφέρον διά τήν Ελληνική Αρχαιότητα", αυτοί πού σ' ένα πρωτοφανές πλιάτσικο ερήμωσαν τήν πατρίδα μας απ' άκρη σ' ακρη, από τούς ανθρώπους της, τό βιό της, τήν αμύθητη πολιτιστική της κληρονομιά....

Αγάλματα, καί κιβώτια μέ πολύτιμα κτερίσματα, αγγεία καί χρυσά κοσμήματα, έκαναν φτερά, ενώ ανατινάξεις καί βομβαρδισμοί χωρίς καμμία πρόβλεψη καί φυσικά χωρίς κανέναν σεβασμό από τούς "λάτρεις τών αρχαιοτήτων" μετέτρεψαν τήν πατρίδα μας σέ μιά πραγματική "έρημη χώρα".

Φρίττω παρακολουθώντας τήν ιστορική διαδρομή αυτού τού τόπου καί βλέποντας όλους τούς εκλεγμένους ηγέτες του όχι μόνον νά αδρανούν εγκληματικά, αλλά νά παραιτούνται ανεξήγητα απ' όλα τά νόμιμα καί ηθικά, απ' όλα τά αληθινά δικά μας.

Φρίττω, καθώς άνθρωποι μέ πρωταγωνιστικό ρόλο, στίς εξελίξεις πού έχουν οδηγήσει τή χώρα σ' αυτή τήν οικονομική κατοχή, τολμούν νά μάς κουνούν τό δάχτυλο καί εκδικητικά νά μάς επισημαίνουν ότι τό θέμα τών αποζημιώσεων θεωρείται "λήξαν".

Τέλος όμως, κύριοι συνάδελφοι, φρίττω, γιατί στα μαρτυρικά Καλάβρυτα, που ακόμα το αίμα των πατεράδων μας, των παππούδων μας, των αδερφών και των φίλων μας που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν ποτίζει τη μνήμη μας και τρέφει την αποστροφή μας προς το φασισμό, υπάρχουν κάποιοι κρυφοί θαυμαστές των δημίων που ονειρεύονται όχι την απόδοση της δικαιοσύνης αλλά ένα νέο Ολοκαύτωμα, όπως τόλμησαν προεκλογικά να γράψουν στο δρόμο προς το χωριό. Ας τους φράξουμε οριστικά το δρόμο. Θέλει όμως αρετή και τόλμη...».