Σημεία από το χαιρετισμό Μ. Κανελλοπούλου στην ημερίδα της ΝΕ Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ

Η Μαρία Κανελλοπούλου στο βήμα της ημερίδας για τα απορρίμματα.

Πραγματοποιήθηκε το π. Σάββατο 19 Απριλίου στην αίθουσα Αγοράς Αργύρη Πάτρας

«Η διαχείριση των σκουπιδιών αποκαλύπτει δυνητικά τα πιο σκοτεινά, αντιδραστικά και συντηρητικά αντανακλαστικά των καταναλωτικών κοινωνιών.

Δυνητικά, πάλι, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση, μπορούν να αναδείξουν και την πιο δυναμική πλευρά της κοινωνία.

Άλλωστε το θέμα των σκουπιδιών είναι ένα πολύ μεγάλο πεδίο αγώνων. Ας θυμηθούμε του αγώνες για του Φλόκα, τη Λευκίμμη, την νικηφόρα Κερατέα που πάλι απειλείται και βεβαίως τώρα τις κοινωνικές διεργασίες που γίνονται επ' αφορμή του νέου ΧΥΤΑ στου Παπανικολού.

Και η Αριστερά μέσα στα πεδία τέτοιων αγώνων έχει μάθει να κολυμπά και να προσπαθεί να κάνει κυρίαρχη τη δική της πρόταση.

Ποια είναι λοιπόν η πολιτική πρόταση της Αριστεράς για τα σκουπίδια, πέρα από την τεχνική πρόταση που είναι τα 3 επίπεδα δράσης, σε τοπικό, δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο;

Η πολιτική πρόταση της Αριστεράς οφείλει, κατά τη γνώμη μου να βασίζεται στο εξής δίπτυχο:

1)Δημόσια Διαχείριση

2)Η διαδημοτική αλληλεγγύη

Γιατί μία Δημόσια Επιχείρηση;

Μα γιατί όχι;

Γιατί να πληρώνουν ακριβότερα οι δημότες για τη διαχείριση των σκουπιδιών;

Και κυρίως γιατί να πληρώνουν σε ιδιώτες για τη διαχείριση των σκουπιδιών;

Για να φτάσουμε να εισάγουμε σκουπίδια από γειτονικές χώρες για να ικανοποιήσουμε τις υποχρεώσεις που θα έχουμε υπογράψει με κάποιον ιδιώτη για συγκεκριμένη τροφοδοσία με σκουπίδια του ιδιωτικού του εργοστασίου;

Θα λέγαμε παραδοξολογώντας ότι το σκουπίδι ...είναι και αυτό δημόσιο αγαθό. Η διαχείρισή του δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος του κοινωνικού και τοπικού συμφέροντος.

Βεβαίως και η έννοι του τοπικού συμφέροντος είναι σχετική.

Αυτό που πάσει θυσία πρέπει να αποσοβηθεί σε κάθε μας δράση για τα απορρίματα είναι να προκληθεί ένας νέος τοπικιστικός εμφύλιος, η Πάτρα με την Αχαγιά, οι Καμάρες με το Αίγιο, το Παυλόκαστρο με του Φλόκα.

Εμείς παράγουμε τα σκουπίδια, όλοι μαζί οι πολίτες.

Μαζί πρέπει να βρούμε και τη λύση.

Πρέπει να αποκρούσουμε εδώ και τώρα τη λογική του ''θα πετάξω τα σκουπίδια μου στο χωριό του διπλανού''.

Μία συνολική και δίκαιη λύση βεβαίως απαιτεί και άλλους συσχετισμούς στα Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια.

Αυτοδιοικητικές αρχές που δεν συνομιλούν με πελάτες αλλά με γειτονιές, με συλλόγους, με επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς.

Με αυτοδιοικητικές αρχές που θέτουν σε μία ουσιαστική διαβούλευση το σχέδιό τους».