"Σωτήρη Πέτρουλα σε πήρε ο Λαμπράκης, σε πήρε η Λευτεριά..."

23 Ιουλίου 1965, από την κηδεία του δολοφονημένου Σωτ. Πέτρουλα, της νεολαίας Λαμπράκη.

Παλαιοί και νέοι δημοκράτες και αριστεροί, αλλά και πρώην Λαμπράκηδες συναντήθηκαν, στις 21-7-2011, 46 χρόνια μετά τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, μ' ένα λουλούδι στο χέρι για να τιμήσουν τη μεγάλη του προσφορά στη δημοκρατία και την ειρήνη. Ήταν επί κυβερνήσεως αποστατών, το 1965, τότε που το Παλάτι και οι Αμερικανοί της CIA καθόριζαν ποιος θα κυβερνήσει την Ελλάδα. Εκεί στον τόπο θυσίας του Σωτήρη Πέτρουλα, γωνία Εδουάρδου Λω και Σταδίου 22, στις 8 μ.μ., ήταν το κάλεσμα της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας, της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) και του Σωματείου Φίλοι της ΕΜΙΑΝ.

 Το βράδυ της 21ης Ιουλίου του 1965, η Αστυνομία δολοφονεί στη Σταδίου, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, τον Σωτήρη Πέτρουλα, φοιτητή και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Η Αθήνα σείεται από τα Ιουλιανά, που έχουν ξεσπάσει πριν έξι ημέρες, το κράτος και το παρακράτος οργιάζουν. Η Αστυνομία απάγει τη σορό, συλλαμβάνει τη μητέρα του και προσπαθεί να κάνει κηδεία εν κρυπτώ. Η οικογένεια και η ΕΔΑ κατορθώνουν να πάρουν τον νεκρό. Στην κηδεία, δύο μέρες μετά, εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι συνοδεύουν τον Σ. Πέτρουλα, καθώς η πομπή από το σπίτι του νεκρού στον Κολωνό περνάει από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και ένα τεράστιο ποτάμι πλημμυρίζει το κέντρο.

«Σωτήρη Πέτρουλα σε πήρε ο Λαμπράκης,

σε πήρε η Λευτεριά.

Μάρτυρες ήρωες οδηγούν

τα γαλάζια μάτια σου μας προσκαλούν»

Σωτήρης Πέτρουλας.

Είναι το τραγούδι που ακούγεται εκείνο το πρωινό της 23 Ιουλίου, κατά την κηδεία του στελέχους της αριστερής νεολαίας από τους Λαμπράκηδες που συρρέουν στην τελετή της κηδείας του. Κι έκτοτε για πολλά χρόνια το τραγούδι που στη συνέχεια μελοποιεί ο  Μ. Θεοδωράκης συνοδεύει τη μνήμη του δημοκράτη αγωνιστή Πέτρουλα.

Οι Λαμπράκηδες, των χρόνων εκείνων, που αποτελέσαμε ένα αριστερό κίνημα, που όμοιό του μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανισθεί από τότε, θα τον θυμόμαστε πάντα, παρά το γεγονός ότι τα επόμενα χρόνια το ΚΚΕ της Μεταπολίτευσης προσπάθησε να μειώσει την ακτινοβολία της Νεολαίας Λαμπράκη, που ήταν παράγωγο της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων Μπ. Ράσελ, και μόλις στα τρία χρόνια ζωής της έδωσε κιόλας δυο θύματα στον αγώνα για Ειρήνη και Αφοπλισμό, κάτι που έδειχνε πόσο ενοχλητική ήταν για το Σύστημα.

Γρηγόρης Λαμπράκης 26 Μαΐου 1963 – Σωτήρης Πέτρουλας 21 Ιουλίου 1965. Ας είναι ελαφρό το χώμα που τους σκεπάζει!