Οι ελληνικοί δήμοι στην Ε.Ε. είναι οι λιγότερο χρεωμένοι απ' όλους!

Η μαρίνα της Πάτρας, στο βόρειο μέρος της πόλης.

 

Το χρέος τους ανέρχεται μόλις στο 0,9% του ΑΕΠ, ενώ πενταπλάσιο είναι αυτό της Γερμανίας

Οι λιγότερο χρεωμένοι δήμοι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι οι ελληνικοί ΟΤΑ. Αυτό προκύπτει από απάντηση και στοιχεία που απέστειλε ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Όλι Ρέν στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Χουντή. Η ερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή είχε γίνει με αφορμή τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης για τα:

"κριτήρια χρηματοδότησης και δαπανών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ιδίως όσων εξ αυτών εμφανίζονται υπερχρεωμένοι" 

και καλούσε την Ε.Ε. να μην υπάρξει αύξηση των φόρων και των τελών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γιατί κάτι τέτοιο επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το επίπεδο διαβίωσης των εργαζομένων.

Στον πίνακα που απέστειλε η Κομισιόν, η Ελλάδα εμφανίζεται με το δεύτερο μικρότερο χρέος των ΟΤΑ ως ποσοστό του ΑΕΠ, μόλις 0,9% για το 2010, μετά τη Μάλτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οικονομικά εύρωστες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρουσιάζουν μεγάλα ποσοστά δανεισμού των ΟΤΑ, ως ποσοστό του ΑΕΠ:

με την Ολλανδία στο 8,4%, τη Γαλλία και την Ιταλία στο 8,3%, τη Δανία στο 7,2% και τη Γερμανία στο 5,2%.

Ηρώο στην πλ. Εθν. Αντίστασης Πάτρας.

"Η απάντηση του κ. Ρεν ανατρέπει τη γενική πεποίθηση που κάποιοι έντεχνα καλλιέργησαν, ότι και οι δήμοι της Ελλάδας είναι και αυτοί υπερχρεωμένοι", επεσήμανε ο Ν. Χουντής.

"Η πολιτική που κυρίως ακολουθείται με τον "Καλλικράτη" είναι η αύξηση των αρμοδιοτήτων με ταυτόχρονη μείωση των επιχορηγήσεων. Αυτό οδηγεί όσους δήμους επιθυμούν να κρατήσουν ανεκτό το επίπεδο των κοινωνικών παροχών προς τους πολίτες σε δανεισμό, αυτή τη φορά για να φτάσουμε το επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης", τόνισε ο Έλληνας ευρωβουλευτής.

Παρέθεσα τα παραπάνω στοιχεία καθώς έχω υπόψιν ανάλογα στοιχεία για τους δήμους της Αχαΐας, όπου φέρονται χρεωμένοι σήμερα, καθ΄ ότι αυτό το χρέος παρέλαβαν από τους πρώην Καποδιστριακούς δήμους και αποτελεί θηλιά στο λαιμό τους. Με μεγαλύτερο χρέος αυτό του Δήμου Πατρέων, περίπου 50 εκατομμ. ευρώ, χρέος που παρέλαβε από την απελθούσα δημοτική αρχή του Ανδρέα Φούρα, ο οποίος υπήρξε πρώην υφυπουργός Αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ και ακόλουθα αυτά των δήμων Δύμης (Α. Παναγιωτόπουλος) και Ερυμάνθου (Θαν. Καρπής) ομοτράπεζοι του κυβερνητικού κόμματος, ο νομός Αχαΐας «πνίγεται» στα προβλήματα μη έχοντας τη δυνατότητα να προσφύγει σε δανεισμό.

Με τον νόμο του «Καλλικράτη» δε, η θηλιά σφίγγει περαιτέρω αφού υποχρεώσεις μεταφέρονται στον Τοπική Αυτοδιοίκηση, από την κεντρική διοίκηση, χωρίς να συνοδεύονται από τους αναλογούντες οικονομικούς πόρους. Πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό των πρώην εργαζομένων στην ΕΤΑΑ, η οποία ανήκε στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας, οι οποίοι μετά την κατάργησή της μεταφέρθηκαν στον Δήμο Πατρέων, χωρίς ανάλογη μεταφορά κονδυλίων για την πληρωμή των. Αποτέλεσμα είναι ο Δήμος να μην παραλαμβάνει την αρμοδιότητα και οι εργαζόμενοι να βρίσκονται στον αέρα. Οι δε απελθούσες δημοτικές αρχές με την αποχώρησή τους «εγκατέλειψαν» υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει ατύπως έναντι εργαζομένων που προσλήφθηκαν, παρά τω νόμω, με καθαρά ρουσφετολογικά κριτήρια και επί σειρά ετών -περίπου οκταετία για κάποιους - εργάζονται χωρίς συνομολόγηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. 

Δύσκολοι καιροί για τον Η. Γρηγόρη

 Άλλο τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό, στην Πάτρα του Καρναβαλικού Οργανισμού, του οποίου ο πρόεδρος Ηλίας Γρηγόρης πρέπει αντιμετωπίσει το ζήτημα της παραμονής αριθμού εργαζομένων στο συγκεκριμένο Οργανισμό, οι οποίοι επί σειρά ετών πληρώνονταν από το Δήμο χωρίς να έχουν συνάψει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Επί της ουσίας δηλαδή, δεν φαίνονται να έχουν προσληφθεί, παρ' όλο που εργάζονται ήδη. Η απάντηση του Παρέδρου, σε σχετική ερώτηση του Ηλία Γρηγόρη είναι "όχι δεν θα εγκρίνω την πληρωμή των"

Τούτο, με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και σε συνδυασμό με την επιβολή  του καταθλιπτικού Μνημονίου, σημαίνει ότι δεν μπορούν άλλο να διατηρηθούν στην υπηρεσία, διότι ο Πάρεδρος δεν εγκρίνει την πληρωμή των αφού ο αρμόδιος αντιδήμαρχος δεν δύναται να προσκομίσει παραστατικά για την πληρωμή των. Πριν τον «Καλλικράτη» μπορούσε να παραβλέψει, τώρα δεν μπορεί. Επικρεμάται η απειλή του καταλογισμού του ποσού στον αρμόδιο αντιδήμαρχο, που μπορεί να φθάσει μέχρι δήμευση περιουσιακών στοιχείων του και η πιθανή  επιβολή νομικών κυρώσεων, εάν υπάρξει υποψία ενδεχόμενου δόλου.

Πως λοιπόν να μην απορεί κανείς με τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στην τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι να αναρωτιέται μπορεί να γίνονται ανάλογες αλχημείες και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, των οποίων οι δήμοι αποτελούν μικρές τοπικές κυβερνήσεις, με δικούς τους οικονομικούς πόρους και όχι υποζύγια της κάθε κεντρικής κυβέρνησης, που κατακρατεί πόρους που ανήκουν στην τοπική αυτοδιοίκηση; Που σημαίνει ότι παρά τα όσα δεινά υφίστανται οι δήμοι της Ελλάδος, το ότι κατορθώνουν να επιβιώνουν, πέραν των χρεωστούμενων από το υπουργείο Εσωτερικών προς αυτούς, είναι ένας άθλος που υπερβαίνει τις δυνάμεις των.

Γ.Μ.