 |
| Ουρλόφ, συνθέτης του Κάρμινα Μπουράνα |
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη(*)
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑ Ανδριόπουλου να χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ το τραγούδι του «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες» αφήνει το Κίνημα με μοναδική αναγνωρίσιμη μουσική «στήριξη» τα Carmina Burana του Καρλ Ορλφ.
ΘΥΜΙΖΩ ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΑ (συγκριτικά με πλείστους άλλους, υμνητές των εκάστοτε «χορηγών») στάση της κόρης του Μάνου Λοΐζου, Μυρσίνης, που επίσης απαγόρευσε πρόσφατα στο ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί το «Καλημέρα Ηλιε» του πατέρα της, το οποίο είχαν ιδιοποιηθεί οι πράσινοι συγκεντρωσιάρχες. Ο Ανδριόπουλος στη δήλωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Ποτέ ένα καλό τραγούδι, αλλά και κάθε αληθινή τέχνη, δεν εξύμνησε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τον τύραννο, τον δήμιο ή τον προδότη».
Και καταλήγει:
«(…) δεν επιτρέπω από εδώ και στο εξής στο σημερινό ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί το τραγούδι μου 'Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες', στίχοι Μ. Ελευθερίου, που γράφτηκε για άλλους λόγους και συγκεκριμένα για να εξυμνήσει την πιο ανιδιοτελή, την πιο τίμια και αγωνιστική μορφή του Ελληνισμού και του '21, τον Μακρυγιάννη».
ΤΕΛΙΚΑ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ, μια δικιά του μουσική δεν είχε;
Η περίπτωση Καρλ Ορφ
ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΧΑΤΩΣ ΚΑΠΟΙΑ μεγαλοστελέχη του κυβερνητικού ομίλου μιλούν για χιτλερικές μεθόδους ή αποκρούουν κατηγορίες για δική τους σταδιακή προσχώρηση σε ολοκληρωτικές μεθόδους, λίγη ιστορία είναι πάντα χρήσιμη:
O ΚΑΡΛ ΟΡΦ (1895-1982), λοιπόν, συνθέτης των Carmina Burana, υπό τους ήχους των οποίων οι λαοθάλασσες αποθέωναν τον Αντρέα Παπανδρέου, υπήρξε μεγάλος συνθέτης, αλλά αμφιλεγόμενη (επιεικώς) προσωπικότητα στη μεταπολεμική Γερμανία.
Τι είχε συμβεί; Ο Χίτλερ, γνωρίζοντας το ενδιαφέρον του Ορφ για τους θρύλους και τις παραδόσεις του Μεσαίωνα, τον προέτρεψε να συλλέξει μεσαιωνικά τραγούδια και λαϊκούς σκοπούς. Ενα αμάλγαμα από αυτό το υλικό υπήρξε η βάση για τα Carmina Burana, τα οποία παρουσιάστηκαν σε επίσημη πρώτη στη Φρανκφούρτη, το 1937 και ακούγονταν έκτοτε σε κάθε ναζιστική συγκέντρωση.
ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ο κατά γενικήν εκτίμηση κορυφαίος συνθέτης. Ο καλλιτεχνικός κόσμος του καταμαρτυρούσε την άρνησή του να παρέμβει στον φίλο του Αδόλφο για να σώσει τον πολύ πιο παλιό φίλο του, Κουρτ Χούμπερ, στέλεχος της αντιναζιστικής οργάνωσης «Το Λευκό Ρόδο». Μετά την εκτέλεση του Χούμπερ, αλλά και την πτώση του ναζισμού, ο Ορφ θυμήθηκε να γράψει επιστολή στον Χούμπερ (!) εκλιπαρώντας για τη συγγνώμη του…
ΌΛΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ και όλα τα συμπεράσματα δικά σας.
ΠΗΓΕΣ:
Wikipedia, Michael H. Kater, Composers of the Nazi Era: Eight Portraits
(*) Το παραπάνω άρθρο του Κλέαρχου Τσαουσίδη δημοσιεύτηκε
στην εφημερίδα ΑΥΓΗ 3-7-2011, από την οποία το αναδημοσιεύω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου