Ομιλία Δημ. Γιαννακόπουλου, προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στο βήμα.

Στην εκδήλωση για τους Αχαιούς αγνοούμενους και πεσόντες στην Κύπρο

       Στο στρατόπεδο Συνταγματάρχη Πεζικού Μουζάκη Ανδρέα (ΚΕΤχ Πατρών) τελέσθηκε την Τετάρτη 20-7-2011 μνημόσυνο για τους πεσόντες και αγνοουμένους Αχαιούς της κυπριακής τραγωδίας. Εκ μέρους του Δήμου Πατρέων, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δημ. Γιαννακόπουλος, που είχε ορισθεί κεντρικός ομιλητής, είπε τα παρακάτω:

Τα μνημεία για τους πεσόντες.

Κυρίες και Κύριοι,

Είναι για μένα μεγάλη χαρά να βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μιλήσω για ανθρώπους σημαντικούς…

Για τους ήρωες της ΕΛΔΥΚ που αντιστάθηκαν σθεναρά στην εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο…

Για ανθρώπους που έδωσαν μάχες, που βασανίστηκαν, που θυσιάστηκαν…

Για ανθρώπους με ιδανικά και όνειρα  που έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν άλλη διάσταση στα γεγονότα και κατευθύνουν το νου και τη σκέψη στα σημαντικά και μεγάλα. Ιδίως στις μέρες μας που η λέξη αγώνας αναζητά το νόημά του, που η αξιοπρέπεια και η ανεξαρτησία  υπόκεινται στη βάσανο της αμφισβήτησης και η χώρα αντιμετωπίζει κρίση σε όλα τα επίπεδα, η υπενθύμιση γεγονότων της πρόσφατης ιστορίας δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση απέναντι σε όσους χάθηκαν, σε όσους εξαφανίστηκαν και σε όσους αποτελούν ζωντανή  μαρτυρία όσων συνέβησαν τo ‘74 στην Κύπρο και άνοιξαν μια πληγή που ακόμη αιμορραγεί….

Η διατήρηση της μνήμης είναι υποχρέωση και απέναντι  στις γενιές του σήμερα και του αύριο που πρέπει να είναι οπλισμένες  με γνώση, για να θωρακίσουν το μέλλον και να χτίσουν έναν νέο, καλύτερο κόσμο. Η μνήμη είναι το όπλο  των λαών, είναι η άμυνά τους απέναντι στην ισοπέδωση και τον εφησυχασμό.

Κυρίες και κύριοι,

H σχέση    Αχαιών   και Κυπρίων χάνεται στα βάθη   των αιώνων. Είναι μια σχέση άρρηκτη, προσανατολισμένη στις μεγάλες αξίες και τα ιδανικά που δίνουν νόημα  στην ιστορία των ανθρώπων. Είναι μια σχέση δοκιμασμένη ιστορικά και ανθρώπινα, που εξακολουθεί να διατηρείται ακλόνητη στο πέρας των χρόνων. 

Oι ευκαιρίες για να αποδειχθεί στην πράξη η αλληλεγγύη Αχαιών και Κυπρίων ήταν πολλές.

Η γεωστρατηγικής σημασίας θέση της Κύπρου, στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας και στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, ήταν ο παράγοντας που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στο να τεθεί το νησί στο στόχαστρο επεκτατικών πολιτικών ξένων δυνάμεων.

Η αντίσταση στο  πραξικόπημα και στην τουρκική εισβολή του 1974, αποτελεί ίσως τη δραματικότερη συμπύκνωση και αποκορύφωση των αγώνων του Κυπριακού λαού για προάσπιση της ελευθερίας.

 Το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο το ΄74 από την ΕΟΚΑ Β΄ και μια μειοψηφία προδοτών που ανέτρεψε τον Μακάριο, άνοιξε το δρόμο για την εισβολή της Τουρκίας στο νησί.

Τα μεγέθη ήταν άνισα.

Η Τουρκία διέθετε το 1974 τον μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Είχε 453.000 στρατιώτες στα όπλα, 365.000 στρατό ξηράς, 40.000 ναυτικό και 48.000 αεροπορία. 

Στην επιχείρηση στην Κύπρο χρησιμοποιήθηκαν 40.000 στρατιώτες  η 39^η Μεραρχία η οποία είχε συγκροτηθεί μετά το 1964 αποκλειστικά να χρησιμοποιηθεί στην εισβολή.

Στην αντίπερα όχθη, η  Κυπριακή Εθνοφρουρά  ήταν εξοπλισμένη με υλικό παλαιωμένο, κατάλοιπο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Η Κύπρος δεν διέθετε αεροπορία ενώ το ναυτικό της ήταν εξοπλισμένο με πέντε ρωσικές τορπιλακάτους.. 

Η Τουρκική εισβολή αιφνιδίασε την πραξικοπηματική κυβέρνηση η οποία βρέθηκε εντελώς απροετοίμαστη, αποδείχθηκε ανίκανη να αντεπεξέλθει και  παρακολουθούσε αμήχανη τη πτώση των αλεξιπτωτιστών.

Οι στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα τουρκικά στρατεύματα υπερέβησαν τους εαυτούς τους.

Έγραψαν το δικό τους έπος.

Για αυτό και η ανδρεία και ο ηρωισμός των Αχαιών αγωνιστών θα λειτουργεί ως  πηγή ελπίδας, στέλνοντας το μήνυμα του αγώνα και της αναγκαιότητας για ενότητα και ομοψυχία στις γενιές του μέλλοντος.

Ένα μήνυμα για τη  δικαιοσύνη και την ελευθερία…για την πατρίδα και τον άνθρωπο….

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ

Το τότε 1ο Επιτελικό Γραφείο επιβεβαιώνει. Σήμερα οι ΕΛΔΥΚάριοι αγνοούνται.

           Όμως επιτρέψτε μου να πω ότι δεν αρκεί μόνο η μνήμη και η απόδοση  τιμής για τους ήρωες της Κύπρου. Υπάρχουν λογαριασμοί που έχουν μείνει ανοικτοί και αυτό δεν τιμά κανέναν.

Σήμερα  37 χρόνια μετά, η ελληνική πολιτεία δεν έχει  κλείσει την  εκκρεμότητά της προς τους οπλίτες που υπηρετούσαν στην ΕΛΔΥΚ και αντιμετωπίζουν έκτοτε τεράστια προβλήματα.

37 χρόνια μετά, ο θάνατός των πεσόντων, το δράμα των αγνοούμενων, αλλά και όσοι επιβίωσαν από την περιπέτεια παραμένουν αδικαίωτοι.

Υπάρχει ηθικό, και όχι μόνο, έλλειμμα.

Οι επιζώντες της Κύπρου δεν είχαν τα ευεργετήματα  που είχαν  πολεμιστές άλλης περιόδου.

Είναι σαν να μην αναγνωρίζεται η προσφορά τους, η επίσημη πολιτεία τους συμπεριφέρεται σαν να μην υπήρξαν ποτέ μαχητές! Σαν να μη πολέμησαν!

Αυτό αποτελεί ντροπή για την ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Αποτελεί ντροπή για την ιστορία μας.

Αυτή η αδικία πρέπει τάχιστα να αρθεί από.

Ο Δήμος Πατρέων είναι αρωγός κάθε διεκδίκησης των Αχαιών αγωνιστών της Κύπρου και των οικογενειών τους και θα είναι πάντα δίπλα τους, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του, για να ικανοποιηθεί κάθε δίκαιο αίτημά τους.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΚΑΙ «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ»

Υπηρεσιακό σημείωμα εξόδου από το 1ο Τάγμα Πεζικού της ΕΛΔΥΚ.

Θέλω ολοκληρώνοντας θέλω να συγχαρώ το Σύλλογο Πολεμιστών και τον Σύλλογο Αχαιών Ακτή για την διοργάνωση εκδηλώσεων μνήμης όπως η σημερινή. Εκδηλώσεων που εύχομαι να διευρυνθούν ακόμη περισσότερο και να εμπλουτιστούν για να αγκαλιάσουν ακόμη περισσότερους πολίτες- ιδίως τις νέες γενιές- καθώς ιστορίες όπως αυτές του Κύπρου κατ΄ ουσία ξεφεύγουν από τον τόπο και τον χρόνο. Ο τόπος τους είναι ο ελεύθερος  νους και η καρδιά. Και όπως είπε και ο Ρήγας….

Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.