Ντοκουμέντα. Ένας μύθος και η ιστορία του

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ

       Απρίλης 2013

«Ασφαλώς δεν είμαστε καθόλου ενθουσιασμένοι από το γερμανικό φασιστικό καθεστώς. Αλλά εδώ δεν πρόκειται να θέσουμε υπό κατηγορία αυτόν το φασισμό για τον σημαντικό λόγο ότι στην Ιταλία λόγου χάριν, δεν εμπόδισε την Σοβιετική Ένωση να αποκαταστήσει με αυτήν τη χώρα εξαίρετες σχέσεις!».

Από ομιλία του Στάλιν το 1934 στο 17^ο Συνέδριο του Κ.Κ.Σ.Ε.

Η «μυθολογία» λέει πως ο Στάλιν ήταν ο καθοδηγητής της νίκης ενάντια στο φασισμό, ο διορατικός ηγέτης που εμπνεύστηκε το σύμφωνο «μη-επίθεσης» με τον Χίτλερ εξασφαλίζοντας τον απαραίτητο χρόνο για την αναγκαία πολεμική προετοιμασία της ΕΣΣΔ, ο στυλοβάτης των επιτυχιών του σοσιαλισμού και πολλά άλλα, τέτοιου επιπέδου. Τελευταία προστέθηκαν και πιο «ατράνταχτα επιχειρήματα» τα οποία καθαγιάζουν τις σφαγές των εσωκομματικών αντιπάλων του Ιωσήφ, στην ΕΣΣΔ αλλά και διεθνώς, με το επιχείρημα πως «ήταν η 5^η φάλαγγα των Ναζί κι έπρεπε να εξολοθρευτούν»!

Αντιπολιτευόμενους! Έτσι τους έλεγαν.

Ο Ιωσήφ μοιάζει θεός, σε αυτά τα γραφτά, αλάνθαστος! Ένας «Δούναβης της σκέψης» που όλα τα έχει υπολογίσει, όλα τα έχει σκεφτεί!

Όσοι τολμήσουν να τον κατακρίνουν ή να φέρουν στο φως στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο δέχονται φαρμακερά βέλη. με το «ακαταμάχητο» επιχείρημα, πως «είναι αιρετικοί, οπορτουνιστές, προδότες, αποστάτες, πράκτορες 007, αντικομουνιστές» κι άλλα τέτοια σοφά, αποφεύγοντας φυσικά, όπως ο διάολος το λιβάνι, να αντικρούσουν τις ιστορικές πηγές.

Είναι η ίδια ακριβώς αντίδραση όλων των ιερατείων που βρέθηκαν στο διάβα της ιστορίας να χάνουν τα προνόμιά τους καθώς ο μύθος, που σερβίριζαν για δεκαετίες, αποκαλύφθηκε.  Για να τα δούμε όμως ένα-ένα:

Η «διορατικότητα» του Στάλιν απέναντι στην φασιστική Γερμανία

«Οι Ναζιστικές ενέργειες εναντίον του Μπολσεβικισμού ήταν απλώς ένα μέσο για να φτάσει ο Χίτλερ στην εξουσία. Και δεν συνεπάγονται συγκεκριμένη εχθρότητα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης ακόμα κι εάν οι Γερμανοί κομμουνιστές πληρώσουν το τίμημα! Χρειάζεται να βρούμε τον τρόπο να πείσουμε αυτόν τον άνθρωπο (τον Χίτλερ), που ξέρει να κάνει τους άλλους να τον υπακούν και να τον σέβονται και στον οποίο άλλωστε μένουν πιστοί και η μάζα και το σώμα των αξιωματικών, να αφήσει ανοιχτές τις πόρτες για μια γερμανοσοβιετική συνεννόηση».

Στάλιν στο Πολιτικό Γραφείο του Κ.Κ.Σ.Ε, 30/6/1934.

Τις έκδηλες προθέσεις του φασισμού, που ο ίδιος ο Χίτλερ είχε διατυπώσει στο βιβλίο του «Ο Αγών μου» και που οι Γερμανοί κομμουνιστές και αντιφασίστες τις ένιωθαν στο πετσί τους, ο Στάλιν τις θεωρούσε επικοινωνιακά τρυκ των Ναζί στην προσπάθειά τους να πάρουν την εξουσία!!

Υπενθυμίζουμε πως στη Γερμανία ουσιαστικά από το 1918-1919 έχει εγκαθιδρυθεί ένα καθεστώς ωμής βίας και αυταρχισμού όπου η αστυνομία κι ο στρατός χτυπούν αλύπητα την αριστερά και τους αντιφρονούντες ενώ από το 1921, όπου και ιδρύονται από τον Χίτλερ οι συμμορίες έμμισθων δολοφόνων των «Ταγμάτων Εφόδου», τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα.

Μόνο στους πρώτους μήνες του 1933 κατεγράφησαν επίσημα πάνω από 600 πολιτικές δολοφονίες που έγιναν από τα «Τάγματα Εφόδου», ενώ παράλληλα είχαν ανοίξει στρατόπεδα εξορίας στη Γερμανία, τα γνωστά «στρατόπεδα συγκέντρωσης», όπου κρατούνταν παράνομα(!!) πάνω από 100.000 άνθρωποι. Κι όλα αυτά μόλις το 1933. Αυτά τα στοιχεία φυσικά και ήταν σε γνώση της Σοβιετικής ηγεσίας. Δεν ήταν κανένα κρατικό μυστικό!

Περίεργες σχέσεις...

Είναι γνωστές οι σχέσεις στοργής μεγάλων οικονομικών ομίλων της Αγγλίας και των Η.Π.Α. με τη Ναζιστική Γερμανία, σχέσεις που δεν διαταράχτηκαν ούτε από την κήρυξη του πολέμου. Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό κι εξηγεί εν μέρει την επιμονή του Στάλιν να μη στρέφει το βλέμμα-αποφασιστικά-προς τη γερμανική απειλή, είναι το γεγονός πως στα 1934 η Γερμανία κατείχε την πρώτη θέση στο πίνακα των χωρών με τις οποίες έκανε εξωτερικό εμπόριο η Ε.Σ.Σ.Δ., ενώ την ίδια περίοδο οι Ναζί την δανειοδοτούσαν με ένα ποσό 200.000.000 χρυσών μάρκων.

Ο Μαξίμ Λιτβίνωφ, υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης δηλώνει δημόσια στις 9/12/1934: «Εμείς δεν πάψαμε ποτέ να επιθυμούμε καλές σχέσεις με τη Γερμανία σε όλους τους τομείς».

Τον Δεκέμβριο του 1936 ο στρατηγός Κριβίτσκι, υπεύθυνος του δικτύου των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών στην Ευρώπη παίρνει από τη Μόσχα τη διαταγή: «Σταματήστε κάθε ενέργεια εναντίον της Γερμανίας!».

Ο στρατηγός Κριβίτσκι (1899-1941) ήταν από τους βασικούς πυλώνες της «Διεύθυνσης κατασκοπείας» του «Κόκκινου Στρατού». Το 1937 αυτομόλησε, γράφοντας τα εξής:

«Αν μπορούμε να μιλήσουμε για γερμανόφιλο στο Κρεμλίνο, αυτός είναι ο Στάλιν. Εκείνος εκθειάζει την συνεργασία με τη Γερμανία αμέσως μετά το θάνατο του Λένιν. Και δεν μετέβαλε τη στάση του όταν ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία. Αντίθετα, ο θρίαμβος των Ναζιστών ενίσχυσε την επιθυμία του να συνδεθεί πιο στενά με το Βερολίνο».

Ο στρατηγός Κριβίτσκι δολοφονήθηκε στις Η.Π.Α. το 1941, από πράκτορες του Στάλιν.

http://christostsantis.wordpress.com/2013/04/03/%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bc%cf%8d%ce%b8%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84/