ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ίδια στην ενεργειακή πολιτική

Του ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

       (Από www.avgi.gr)

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ συγκλίνουν, καθώς και στην εκτίμηση ότι τα μέτρα που δρομολογεί η συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ. για την αναδιάρθρωση του τομέα της ενέργειας συνιστούν κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής

 Η πρόσφατη επερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ είναι σημαντική, γιατί αναδεικνύει τα σπουδαιότατα επίκαιρα ενεργειακά προβλήματα που επιβάλλουν άμεση αντιμετώπιση και για τα οποία είναι αναγκαίο το μέγιστο δυνατό μέτωπο αντιμετώπισής τους.

Είναι πολύ κατάλληλη η στιγμή που γίνεται η παρέμβαση, αυτή την περίοδο που οι δρομολογούμενες εξελίξεις -π.χ. ιδιωτικοποιήσεις, ανατιμήσεις κ.λπ.- θα έχουν, αν δεν ανατραπούν, τεράστιες επιπτώσεις στην κοινωνία και την ανάπτυξη.

Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι από την επερώτηση αυτή αναδεικνύονται οι δυνατότητες κοινών δράσεων του ΚΚΕ με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ). Αν και σχεδόν μονίμως ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ εκφέρουν διχαστικό λόγο που προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση πως ανάμεσα σε ΚΚΕ και άλλες αριστερές δυνάμεις υφίσταται άβυσσος, η συζήτηση σε συγκεκριμένα θέματα -όπως το ενεργειακό- αποδεικνύει πως μπορούν να υπάρξουν συγκλίσεις και να αναπτυχθούν κοινές δράσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων.

Συγκεκριμένος σχολιασμός

Στο κείμενο της επερώτησης αναδεικνύονται τα εξής θέματα:

* Οι υπέρογκες ανατιμήσεις που έγιναν στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος τα προηγούμενα χρόνια και οι νέες υπέρογκες ανατιμήσεις που έρχονται αξιοποιώντας τις προτάσεις της ΡΑΕ, αλλά και της ΔΕΗ Α.Ε., για την πλήρη "απελευθέρωση" των οικιακών τιμολογίων τον Ιούλιο του 2013. Οι ανατιμήσεις που έχουν ήδη δημιουργήσει ιλιγγιώδη αύξηση των χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τη ΔΕΗ με συνέπεια την αύξηση διακοπών συνδέσεων.

* Η πρόσφατη υπέρογκη αύξηση στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, η ληστεία της λαϊκής οικογένειας από το καρτέλ των καυσίμων και την κρατική φορολογία.

* Η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων που έχει συντελεστεί και στους εργαζόμενους στην ενέργεια π.χ. στη ΔΕΗ (μείωση απασχόλησης), αλλά και στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στο σύνολο των εργαζομένων του ενεργειακού τομέα.

* Τα προνόμια και η σίγουρη και υψηλή κερδοφορία των ιδιωτικών ομίλων στον ηλεκτρενεργειακό τομέα που εξασφαλίζουν οι κατά καιρούς κυβερνητικές αποφάσεις.

* Η εναντίωση του ΚΚΕ στην προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ και η διαπάλη μονοπωλιακών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων για τον έλεγχό τους, που συνδέεται με τον ανταγωνισμό στα σχέδια των αγωγών τροφοδοσίας της Νότιας Ευρώπης.

* Το γεγονός ότι κυβέρνηση και ΔΕΗ κόβουν το ρεύμα σε φτωχές οικογένειες, ενώ αφήνουν στο απυρόβλητο μονοπωλιακούς ομίλους και εταιρείες με τεράστιες οφειλές στη ΔΕΗ, που δεν έχουν πληρώσει το γνωστό "χαράτσι".

* Η διασφάλιση ουσιαστικής συμμετοχής του Εθνικού Φορέα Υδρογονανθράκων στις σχετικές έρευνες και στον ουσιαστικό έλεγχο των αποτελεσμάτων.

* Η σχεδιαζόμενη παράδοση λιγνιτικών αποθεμάτων της Βεύης και της Δράμας σε άλλους ιδιωτικούς ομίλους (η οποία αποδεικνύει πόσο υποκριτικές ήταν οι επισημάνσεις για τη σχετική ρυπογόνο δράση της ΔΕΗ Α.Ε.).

* Η κατάργηση της προστασίας δασικών εκτάσεων και γης υψηλής παραγωγικότητας για να διευκολυνθούν οι "πράσινες" επενδύσεις ΑΠΕ.

* Οι πολλαπλές αρνητικές συνέπειες, για τον λαό, του δρόμου της "απελευθέρωσης", τον οποίο επιταχύνει η κυβέρνηση σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. (εδώ εντάσσεται η πώληση του 17% των μετοχών του κράτους στη ΔΕΗ Α.Ε. και το σχέδιο για δημιουργία μιας μικρής ΔΕΗ).

* Η σύνδεση των ενεργειακών προβλημάτων με την πολιτική της "απελευθέρωσης", τη στρατηγική της Ε.Ε. και της άρχουσας τάξης, απέναντι στην οποία επιβάλλεται γραμμή ρήξης. Ότι δηλαδή η προώθηση της "απελευθέρωσης" της αγοράς δεν διασφαλίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά το υψηλό ποσοστό κέρδους των ισχυρών ενεργειακών ομίλων. Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσεται (ο πλήρης ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των δικτύων μεταφοράς και διανομής από τον κύριο κορμό της ΔΕΗ Α.Ε., το σχέδιο μετοχοποίησης του ΑΔΜΗΕ και η διαχείριση των δικτύων με γνώμονα το κέρδος).

Σε όλα αυτά, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ συγκλίνουν, καθώς και στην εκτίμηση ότι τα μέτρα που δρομολογεί η συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ. για την αναδιάρθρωση του τομέα της ενέργειας συνιστούν κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Επισημάνσεις

Χωρίς διάθεση να υποβαθμίσουμε την αξία της επερώτησης, πρέπει να επισημάνουμε ότι το υποβαθμίζει σε τρία σημαντικά θέματα:

* Πρώτον, το κύκλωμα πετρελαίου και τον ρόλο των ΕΛΠΕ

Όταν η συμμετοχή του πετρελαίου στην ενεργειακή κατανάλωση βρίσκεται περίπου στο 70%, θα πρέπει να αναδεικνύονται βαθύτερα τα προβλήματα του πετρελαϊκού κυκλώματος, καθώς και ο ρόλος των ΕΛΠΕ. Αποτελεί αντίφαση να αναδεικνύεται με πολυάριθμες αναφορές η ΔΕΗ και να υποβαθμίζεται ο ρόλος των ΕΛΠΕ, που όχι μόνο πρέπει να αποτραπεί η ολοκληρωτική ιδιωτικοποίησή τους, αλλά και να ανακτηθεί ο δημόσιος έλεγχός τους.

* Δεύτερον, την προώθηση των ΑΠΕ

Θεωρούμε ότι υποβαθμίζεται η αναγκαιότητα ουσιαστικής προώθησης των ΑΠΕ. Ασφαλώς είναι σωστή η κριτική στις λεγόμενες «πράσινες» επενδύσεις, που ουσιαστικά στοχεύουν στον ολιγοπωλιακό έλεγχο και των ΑΠΕ, όμως δεν είναι δυνατόν να μη γίνεται αναφορά στην αναγκαιότητα ανάπτυξης των ΑΠΕ.

* Τρίτον, την ανάγκη άλλου μοντέλου λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας

Παρά τη μεγάλη σημασία του, δεν θίγεται το σημαντικό θέμα της εξοικονόμησης ενέργειας με την ανάπτυξη των μαζικών μέσων μεταφοράς (π.χ. σιδηρόδρομοι), την προώθηση οικονομικών ενεργειακά κατασκευών, το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και το ωράριο εργασίας των εργαζομένων που θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στον περιορισμό των ενεργειακών αναγκών.