 |
| Πάρτε τα να μην σας τα χρωστάω, φαίνεται να υπονοεί η χειρονομία του σόουμαν Γκρέκορι. |
Ολόκληρη η συνέντευξη του Γρ. Ψαριανού, που έδωσε στο φιλοκυβερνητικό «ΒΗΜΑ της Κυριακής» του συγκροτήματος Λαμπράκη είναι η παρακάτω:
- Τι σημαίνει «όταν ο δικομματισμός καταρρέει, η Αριστερά κρύβεται στην τουαλέτα»;
«Σηµαίνει ότι κάθε φορά που υπάρχει θέµα συµµετοχής στη διακυβέρνηση η Αριστερά “κάνει την πάπια”, λες και δεν έχει πρόταση ή προτάσεις να κάνει, να αναλάβει ευθύνες, να παλέψει και µέσα από κυβερνητικά σχήµατα για τις µεγάλες αλλαγές ή µεταρρυθµίσεις που πρέπει να γίνουν. Ξέρει µόνο να βγαίνει στα κεραµίδια καταγγέλλοντας συµφέροντα, µονοπώλια, ξένες δυνάµεις, ντόπιους “λακέδες” και την πλουτοκρατία».
- Κάποτε όμως το επιχείρησε και το πλήρωσε...
«Μία φορά το αποφάσισε, το ’89-’90, και τα ’κανε µαντάρα! Και τώρα αρνήθηκε, ζητώντας εκλογές, µόνο για να αυξήσει τον ΦΠΑ του ποσοστού στα µικροµάγαζα... Και καλά, το ΚΚΕ έχει µια σαφέστατη στρατηγική και λέει “να λείπει το βύσσινο”, δεν µας ενδιαφέρει η αστική κοινοβουλευτική δηµοκρατία, θέλουµε “λαϊκή δηµοκρατία”, πάει και τελείωσε. Αλλά η “άλλη Αριστερά”; Η... κανονική; Που ζητάει απλή αναλογική – συνεργασίες δηλαδή – και λέει “δεν συνεργάζοµαι µε κανέναν”; ∆εν είναι ο ορισµός της αντίφασης;».
- Έπρεπε η ΔΗΜΑΡ να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου; Είχε θέση σε αυτή την κυβέρνηση ή κακώς απέκλεισε τη συμμετοχή της;
«∆εν υπήρχε θέµα συµµετοχής της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς, αφού κανένας δεν το έθεσε – στο Προεδρικό κλήθηκαν εξαρχής µόνο ο Παπανδρέου και ο Σαµαράς µε προαποφασισµένο στόχο “συγκυβέρνηση” του δικοµµατισµού, συγκεκριµένου σκοπού και περιορισµένου χρόνου – ούτε και θέµα παροχής ψήφου εµπιστοσύνης υπήρχε, αφού δεν είχαµε µια κυβέρνηση “εθνικής ενότητας”. Θα µπορούσε η Αριστερά να θέσει τέτοιο θέµα, όπως έγινε στην Ιταλία όπου αποκλείστηκε η Ακρα ∆εξιά, αλλά η Αριστερά δεν το έκανε. Κακώς. Ετσι έµενε η επιλογή για ψήφο ανοχής, δηλαδή δηλώνοντας “παρών”, η συµµετοχή όµως της Ακροδεξιάς οδήγησε στην καταψήφιση και προσωπικά επέλεξα την αποχή».
- Πώς ερμηνεύετε τη θέση του κ. Κουβέλη ότι ο Σαμαράς δεν έπρεπε να υπογράψει τις εγγυήσεις που του ζητούσαν οι Ευρωπαίοι;
«H δήλωση του προέδρου Φώτη Κουβέλη λέει πως “είναι υπερβολή των ηγέτιδων δυνάµεων της ΕΕ να υπογραφεί ειδική επιστολή πέραν της ψήφου εµπιστοσύνης που έδωσαν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η Ν∆ και ο ΛΑΟΣ και των δηµόσιων δεσµεύσεων που έχουν αναλάβει”. Αυτή ήταν η εκτίµησή του, αυτό πίστευε ότι έπρεπε να πει. Το ίδιο βράδυ βέβαια ο κ. Σαµαράς έστειλε... µερικές επιστολές, µετά την επιµονή των Ευρωπαίων. Συµβαίνουν αυτά “και στις καλύτερες – ευρωπαϊκές – οικογένειες”».
- Οι δημοσκοπήσεις σας «πάνε καλά» και προφανώς υπάρχει ένας κόσμος του ΠΑΣΟΚ που εκδηλώνεται θετικά υπέρ της ΔΗΜΑΡ. Πώς το ερμηνεύετε;
«Οι δηµοσκοπήσεις δεν αλλάζουν την κοινωνία, αντίθετα αλλάζουν οι ίδιες. Με λίγη προσπάθεια ακόµη και µε πιο καθαρό λόγο θα έχουµε διψήφιο ποσοστό στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Το τωρινό 8% είναι λίγο και σηµασία δεν έχει µόνο πόσοι, αλλά και για πόσο. Οσο για την προέλευση των “προσχωρούντων”, δεν είναι µόνο από το ΠΑΣΟΚ – απ’ όπου ελπίζω να κερδίσουµε τους καλούς και όχι κάτι λαµόγια που σαν τα ποντίκια πηδάνε απ’ το πλοίο ή κάτι µαυρογιαλούρους που ψάχνουν “πολιτικό σωσίβιο” –, είναι και ανένταχτοι ή απογοητευµένοι από άλλα εγχειρήµατα αριστεροί, νέοι και µεγαλύτεροι που µας πιστεύουν και δεν είναι αγκιστρωµένοι σε αρχειοµαρξιστικά φληναφήµατα, ιδεολογήµατα ή ιδεοληπτικές εµµονές. Οικολόγοι, σοσιαλιστές, προοδευτικοί άνθρωποι απ’ τον χώρο της σοσιαλδηµοκρατίας – και όχι µόνο – και πολίτες που θέλουν τα ίδια µ’ εµάς να αλλάξουν στη χώρα».
- Πώς κρίνετε τις διαφοροποιήσεις που εκδηλώθηκαν από πρόσωπα του χώρου σας; Βοηθούν ή κάνουν κακό στη δημόσια εικόνα της ΔΗΜΑΡ;
«Ποιες διαφοροποιήσεις, δεν υπάρχει τέτοιο θέµα, υπάρχουν διαφορετικές γνώµες και εκτιµήσεις, και ευτυχώς και µακάρι να υπάρχουν. Οι µονολιθικές δοµές και οι “γραµµές” πέθαναν, Θεός σχωρέσ’ τες, επίσης µας τέλειωσαν οι στρούγκες και οι κοµµατικές – κωµατικές... – πειθαρχίες και οι “δηµοκρατικοί συγκεντρωτισµοί”. Και διαφορετικές απόψεις θα ’χουµε και απ’ όλα. Και εσωκοµµατική δηµοκρατία, απ’ την έλλειψη της οποίας έπασχε η Αριστερά».
- Και κάτι τελευταίο: υπάρχει θέμα αποχώρησής σας από τη ΔΗΜΑΡ, όπως εμφανίζουν κάποιοι, ή μήπως ορισμένοι θα προτιμούσαν να μην είστε μέσα στα πόδια τους;
«Το πιο ωραίο βλέπω ότι µου τ’ αφήσατε για το τέλος, ε; Αν υπάρχει θέµα αποχώρησής µου από τη ∆ηµοκρατική Αριστερά! Μην τρελαθούµε τελείως, µια χαρά τα πήγαµε ως τώρα, καλέ µου συνάδελφε, που λένε και στα κανάλια. Εχω ακούσει κι εγώ κάτι τέτοιες αηδίες και αήθεις φηµολογίες, όπως έχω φάει και πολλή χολή και λασπουριά. Και µάλιστα από “αριστερούς” – άλλη πανάρχαιη σύφιλη του χώρου να διαδίδουµε αθλιότητες, για πράχτορες, λακέδες και λακέρδες, δηλωσίες, µιζέριες, δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ, φίλους των “χουντικών αδωνοβορίδηδων” κ.λπ., κ.λπ. Τα λένε γύρω τριγύρω δυο-τρεις του κόµµατος που δεν µε χωνεύουνε (δεν πιστεύω να το χάψετε!..). Τα λένε κυρίως κάτι συριζαίοι, έχω και ονόµατα, κάτι µυστήριοι γκεµπελίσκοι, “πες-πες, κάτι θα µείνει”. Μιλάµε για παλιά κόλπα, ασφαλίτικα ή καγκεµπίτικα. Τώρα που φτάνουµε όµως στο τέλος (όχι ακινήτων...), θα σας εξοµολογηθώ κάτι που το ‘χω βάρος στο ασυνείδητό µου: όλα αλήθεια είναι!».
- Υπάρχει «αριστερή στροφή» της ΔΗΜΑΡ; Κάποιοι μιλούν για μετατόπισή της σε «ρόλο Τσίπρα»...
«Τι εννοείτε “αριστερή στροφή”; Οι σχηµατικές εκφράσεις και οι ταµπέλες έχουν σοβαρό πρόβληµα και τα “αριστερόµετρα” δεν δουλεύουν, χάλασαν. Μπορεί να γίνονται “αριστερές κινήσεις” στο κέντρο, όπως και “δεξιές αποκλίσεις” ή να εκδηλώνονται δεξιές – συντηρητικές – πρακτικές στο “αριστερό” µέρος του γηπέδου. Και µετατοπίσεις γίνονται, αλλά εµείς έχουµε σταθερή στόχευση και πορεία, µε άξονες τη δηµοκρατική οµαλότητα, την περισσότερη δηµοκρατία και δικαιοσύνη, την οικολογική συνείδηση και περιβαλλοντική ευαισθησία, τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, και τονίζω το τελευταίο γιατί κάτι “αριστεροί” δεν το θέλουν καθόλου. Οσο για τον “ρόλο Τσίπρα”, µόνο ο ίδιος, ο φίλος και “πρώην σύντροφός” µου, µπορεί να τον παίζει τέλεια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου