Ο γάιδαρος του Σαμαρά

Θ. Καρτερός σχολιογράφος της ΑΥΓΗΣ

Του Θανάση Καρτερού

Υπέγραψε την κυβέρνηση Παπαδήμου με δυο χέρια και τέσσερις υπουργούς. Είναι έτοιμος να υπογράψει τον Προϋπολογισμό, που πάει βαθύτερα τη χώρα στην ύφεση, στη φτώχεια και στην απελπισία - όταν δίνεται ψήφος εμπιστοσύνης για μία κυβέρνηση, δίνεται και για τον Προϋπολογισμό, δήλωσε ο εισηγητής της Ν.Δ. Κώστας Μουσουρούλης. Αλλά δεν υπέγραφε με τίποτε τις δεσμεύσεις που ανέλαβε ρητά, κατηγορητικά και με εκατό τρόπους, ότι θα συνεχιστεί η σημερινή πορεία της Ελλάδας. Με αποτέλεσμα να μένει κολλημένο το ζήτημα της περίφημης έκτης δόσης μέχρι να βρεθεί μια λύση.

Περί του σκληρού Αντώνη Σαμαρά το ζήτημα, ο οποίος μας τα έχει πρήξει κατά το κοινώς λεγόμενο με το άτεγκτο της πολιτικής του. Συμφωνεί με τη σημερινή πολιτική αλλά όχι με το μίγμα της. Συμφωνεί με τις αλλαγές στην Παιδεία αλλά όχι με τις μεθόδους εφαρμογής τους. Συμφωνεί με τη νέα κυβέρνηση, αλλά αρνείται ότι συγκυβερνά. Συμφωνεί με όλα αλλά αρνιόταν να υπογράψει - και επικαλείται μάλιστα εθνικούς λόγους. Διότι όταν δεσμευόμαστε, λέει, ως πολιτικοί και ως πολιτικά κόμματα ο λόγος μας είναι συμβόλαιο. Και δεν μπορεί κανένας να πιέζει και να εκβιάζει για να υπογράψουμε αυτά στα οποία συμφωνούμε, διότι αυτό είναι εθνική ταπείνωση.

Ότι στο θέμα αυτό, που θα μπορούσε να ονομαστεί και θέμα της ουράς του γαϊδάρου, έχει δίκιο, δεν υπάρχει αμφιβολία. Διότι δεν έχει να κάνει με την αξιοπιστία των ελληνικών κομμάτων εξουσίας -αν ήταν έτσι τότε θα έπρεπε να τους ζητούν χίλιες υπογραφές και πάλι να μην τους πιστεύουν- αλλά με τη σχεδόν σαδιστική διάθεση των επικυρίαρχων να δείξουν στους ψηφοφόρους και στους συνεταίρους τους, ότι την έχουν δέσει καλά την Ελλάδα. Αφού όμως δέχτηκε τα δεσμά, αφού συμμετέχει στην κυβέρνηση που επέβαλαν οι δανειστές, αφού ψηφίζει τις... μεταρρυθμίσεις, αφού είναι έτοιμος να πει ναι στον Προϋπολογισμό, αφού δηλαδή τον έφαγε αμάσητο τον καημένο τον γάιδαρο, τι κόλλαγε, στην ουρά του;

Εθνική φιγούρα - αυτό κάνει ο Σαμαράς. Μπορεί να διαπράττει την άκρως αντεθνική πολιτική, αλλά όλα κι όλα…