Το μαύρο που τους έγινε συνήθεια...

Όσες φορές και αν προβάρεις το κοστούμι του φιλελευθερισμού, όσες φορές και αν παπαγαλίσεις το ποίημα περί πολυφωνίας και πλουραλισμού, όσες φορές και αν κατηγορήσεις την κυβέρνηση πως τάχα ήθελε να ρίξει μαύρο στα ιδιωτικά κανάλια, δεν μπορείς τελικά να ξεφύγεις από τη μαύρη συνήθεια να επιμένεις να ξαναβυθίσεις στο σκοτάδι τη δημόσια τηλεόραση.

Με την ίδια κυνική ευκολία που πριν από λίγες ημέρες η Νέα Δημοκρατία απαίτησε την απόλυση δημοσιογράφων από την ΕΡΤ, ο εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε το επόμενο βήμα χθες και ουσιαστικά προανήγγειλε ένα νέο λουκέτο στην Αγία Παρασκευή σε περίπτωση που το κόμμα του επιστρέψει στην εξουσία.

Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από το μαύρο του Αντώνη Σαμαρά, ο Βασίλης Κικίλιας βαδίζοντας στα χνάρια του Σίμου Κεδίκογλου, που κάποτε δικαιολογούσε το μαύρο με κάποιες παχιές αγελάδες, τις οποίες παρεμπιπτόντως το κόμμα του μισθοδοτούσε στο ραδιομέγαρο, δήλωσε πως “η ΕΡΤ είναι κομματικό κανάλι, το οποίο δεν μπορούμε να αφήσουμε να λειτουργεί στην πλάτη των Ελλήνων φορολογουμένων”. Για κομματικό κανάλι και κομματικούς δημοσιογράφους μιλά το κόμμα που κατασκεύασε το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, ένα κανάλι που θα μείνει στη μνήμη των πολιτών και για τις αλήστου μνήμης συνεντεύξεις που του παραχωρούσε ο τότε πρωθυπουργός.

Την “πλάτη” των φορολογουμένων εμφανίζεται να συμπονά ο εκπρόσωπος του κόμματος του οποίου τα στελέχη ανακάλυψαν και εφάρμοσαν στη δημόσια τηλεόραση τη φάμπρικα των εξωτερικών παραγωγών φορτώνοντας με υπέρογκα κόστη την ΕΡΤ. Αμνήμονες, αμετανόητοι και ανεπίδεκτοι μαθήσεως από τα λάθη και τις αμαρτίες του παρελθόντος τους εμφανίζονται αυτοί που διεκδικούν την επιστροφή στην εξουσία, αλλά και στις πρακτικές του παρελθόντος, που τόσο τους λείπουν.

Αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την καταδίκη των έργων τους, επιμένουν στις λογικές που τους οδήγησαν στο πολιτικό περιθώριο. Αρνούμενοι να αντιληφθούν πως η δημόσια τηλεόραση μπορεί να λειτουργήσει στο περιθώριο του εμπορικού ανταγωνισμού με αποκλειστικό γνώμονα την προσήλωσή της στην αντικειμενική ενημέρωση και τον πολιτισμό.

Αρνούμενοι να παραδεχτούν πως ο δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ πρέπει να προστατευθεί ως νησίδα ασφαλείας μέσα στον ωκεανό των οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, επαναφέρουν αυτό το απεχθές “μαύρο”, που δυστυχώς τους έγινε συνήθεια. Τόσο για τη δημόσια τηλεόραση όσο και για τη δημοκρατία.

(Από το κύριο άρθρο της εφημερίδας ΑΥΓΗ)