Ζωντανός διάλογος από την εφημερίδα «Σύμβουλος Επιχειρήσεων» την Τρίτη 13-5-2017, με συμμετοχή Πατρινών προσωπικοτήτων Έναν ζωντανό διάλογο άνοιξε η εφημερίδα «Σύμβουλος Επιχειρήσεων» με το καίριο ερώτημα που έθεσε στην τοπική κοινωνία: «Οι Πατρινοί, τόσο οι εδώ γεννηθέντες, όσο και αυτοί που έχουν ενσωματωθεί δημιουργικά στην Πάτρα, αγαπούν εμπράκτως, όσο της αξίζει, την πόλη τους;».
Προηγήθηκε σχετική επώνυμη αρθρογραφία στην ειδική έκδοση «ΑΞΙΟΘΕΑΤΟΝ» και η συνέχεια δόθηκε με μια εκδήλωση γνώσης και προβληματισμού που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Πανηπειρωτικού Συλλόγου Πάτρας. «Είναι ένας ανοικτός διάλογος για να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά, με στόχο ένα καλύτερο αύριο για τη πόλη μας» είπε ο Παναγιώτης Γιαλένιος, εκδότης του «Σ.Ε.» ανοίγοντας μια κουβέντα που εμπεριείχε προβληματισμούς, οραματισμούς και αναζητήσεις. Συναντήθηκαν απόψεις και αναδείχθηκε η αμοιβαιότητα της σχέσης πόλης - πολιτών, όπου η καθεμιά πλευρά είναι απαραίτητο να εκδηλώνει την αγάπη της στην άλλη.
Διονύσης Καρατζάς
Ο γνωστός Πατρινός ποιητής Διονύσης Καρατζάς, σχολιάζοντας εισαγωγικά το ερώτημα, αν αγαπάμε όσο της αξίζει την πόλη μας, παρατήρησε: «Σκανδαλίζει σε πρώτη ανάγνωση. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης και πολιτισμικότητας ακούγεται αναχρονιστικό. Αλλά ακριβώς σε τέτοιες εποχές χρειάζεται αυτή η αγάπη. Όπως ισορροπούμε στο πλήθος με την αγάπη για τον εαυτό μας, έτσι επιβιώνουμε και στον κόσμο με την αγάπη μας για την πατρίδα και την πόλη» για να καταλήξει στο συλλογισμό του: «Προοδευτικό δεν είναι ντε και καλά ότι είναι ισοπεδωμένο», επομένως χαρακτήρισε καίριο το ερώτημα.
Στη συνέχεια, στην τοποθέτησή του, ο κ. Καρατζάς κατέθεσε τον προβληματισμό αν αγαπάμε ενεργητικά την πόλη, αναλογιζόμενοι τη δική μας συμβολή στη διαμόρφωση της , ή την αγαπάμε παθητικά στηριζόμενοι στον μύθο, τον οποίο δημιουργήσαμε για αυτήν από την ανάγκη να αναφερόμαστε σε ένα λαμπρό παρελθόν. Κατέληξε πάντως στο συμπέρασμα ότι η Πάτρα χρειάζεται την δημιουργική δύναμη της αγάπης κι έκλεισε απαγγέλλοντας στίχους από το ποίημα του «Η Πάτρα των Αγγέλων».
Κώστας Λογαράς
Με αφετηρία την ολιστική άγνοια που εμπεριέχεται στο ερώτημα αν αγαπάμε την Πάτρα, ο συγγραφέας Κώστας Λογαράς, εστίασε στην Πατρινολατρεία που εκδηλώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Η υπερμεγέθης αγάπη για την πόλη με βάζει σε υποψίες. Όταν κανείς εκθειάζει κάτι, πιστεύω ότι του λείπει κάτι» παρατήρησε κι εκτίμησε ότι «γηγενείς δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ωραιοποίηση ενός παρελθόντος και όχι στη σύλληψη ενός παρόντος». Κατέληξε πάντως, τονίζοντας: «Η αγάπη είναι αμοιβαία δεν είναι μονόπλευρη, ούτε μονοσήμαντη. Δεν μπορεί ο πολίτης να αγαπάει την πόλη, χωρίς να βρίσκει ανταπόκριση από τους άρχοντες της, ή τους λειτουργούς της».
Απόστολος Βουλδής
Σε νοοτροπίες που σε καθημερινή βάση «πληγώνουν» την πόλη εστίασε ο δημοσιογράφος Απόστολος Βουλδής, πρ. πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ, καταθέτοντας αντίστροφα το ερώτημα: «Τί θα κάνουμε εμείς για την πόλη, όχι τί θα κάνει η πόλη για εμάς» είπε και παρατήρησε ότι ενώ άπαντες θέλουμε μια καλύτερη πόλη, δεν κάνουμε τίποτα για να την βελτιώσουμε. Φέροντας μάλιστα παραδείγματα από την καθημερινότητα (διπλοπαρκάρισμα, κατειλημμένες ράμπες πεζοδρομίων, καθαριότητα κ.ά.) ανέφερε πως όλα αυτά πιστοποιούν ότι δεν φροντίζουμε να έχουμε μια καλύτερη πόλη και συχνά… γκρινιάζουμε για αυτό.
Λευτέρης Πολυκρέτης
Για τη σύνδεσή του με την Πάτρα μίλησε ο Λευτέρης Πολυκρέτης από τα Κατάπολα της Αμοργού, που ενσωματώθηκε στην τοπική κοινωνία, όταν με την οικογένεια του αποφάσισε να αναζητήσει μια πιο ανθρώπινη πόλη, εγκαταλείποντας την Αθήνα, όπου ζούσε. «Δεν μπορεί να μας αγαπήσει η Πάτρα , αν δεν την αγαπήσουμε» είπε για να τονίσει την αμοιβαιότητα της σχέσης, την οποία ο ίδιος υπηρετεί μέσα από την εθελοντική δράση. «Μπορώ να καταθέσω ότι αγαπήσαμε την Πάτρα και αγαπηθήκαμε μέσα από την προσφορά μας στην πόλη» τόνισε αναφερόμενος στη διαδρομή του στο εθελοντική κίνημα της αιμοδοσίας και την ενασχόληση της συζύγου του με το Λύκειο των Ελληνίδων. «Μας έδεσαν δεσμοί αίματος και παράδοσης» κατέληξε αναφερόμενος στην τοπική κοινωνία.
Γιώργος Μόσχος
Μια ιστορική διαδρομή για να εξηγήσει τη θέση της πόλης στο παρελθόν και στο παρόν, προτίμησε ο Γιώργος Μόσχος, καταθέτοντας για μια ακόμη φορά την αγάπη του για την ιστορία. Στην παρέμβασή του ανέφερε:
«Οι Πατρινοί, τόσο οι εδώ γεννηθέντες, όσο και αυτοί που έχουν ενσωματωθεί δημιουργικά στην Πάτρα, αγαπούν εμπράκτως, όσο της αξίζει, την πόλη τους;».
Το ερώτημα αυτομάτως παραπέμπει στους γηγενείς και στους επήλυδες, τους γνωστούς από τα πρώτα χρόνια απελευθέρωσης της Πάτρας, από τον οθωμανικό ζυγό.
Οι γηγενείς Πατρινοί, έτσι κι αλλιώς προσπαθούσαν να ανορθώσουν την πόλη τους από την καταστροφή που συνάντησαν σαν κατέβηκαν στα παράλια.
Όμως, ψάχνοντας στον ήλιο μοίρα κατέφθασε στην απελευθερωμένη πόλη μία άλλη κατηγορία, αυτή των επήλυδων, που για να εκπληρωθεί η σχετική ρήση, έφυγαν από τις περιοχές τους καθώς «ουδείς άγιασε στον τόπο του».
Ρίζωσαν, αγάπησαν την πόλη και πρόσφεραν κληροδοτήματα που σήμερα φέρουν το όνομά τους, όπως ο Ιω. Καραμανδάνης Ζακυνθινός, ο Βασ. Μαραγκόπουλος Βραχνέικα, ο Ιω. Τριάντης Άμφισσα, ο Ιωάννης Διακίδης, Σύμη, Γεωργ. Στρούμπος Ήπειρο.
Αλλά προσφορά είχαν και οι Παναγιώτης Σκαγιόπουλος - Χρήστος Κορύλλος - Πολύβιος Κορύλλος, Δημ. Σωτηριάδης, Κορίνα Μετζελόπουλου, Δημ. Σφήκας, Θαν. Στεφανόπουλος.
Αυτά μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ‘40 και επί των ημερών μας οι δωρητές. Από κει και πέρα, με την είσοδο αυτής του ’50, συντελούσης και της λήξης του Εμφυλίου, η Ελλάδα αλλάζει πολιτιστική ροή. Η οικονομική ζωή της πόλης εξαρτάται από την ξένη βοήθεια.
Τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ που θα την ζωντάνευαν οικονομικά, περνούν στα χέρια ολίγων που γίνονται νεόπλουτοι και γυρίζουν την πλάτη στην αναστήλωση της πόλης. Εκεί θεοποιείται το παρασιτικό κεφάλαιο, που αντί να προσφέρει στην πόλη απομυζεί την όποια ακμάδα της και δεν στήνεται ούτε ένα στήριγμα της κοινωνία των μη εχόντων, που να συνιστά συγκρότηση κοινωνικού κράτους.
Η ανόρθωση επιδιώκεται από την ευρωπαϊκή συμμετοχή μας, αλλά αυτή δεν είναι αρκετή, αφού λείπει η κοινωνική συνείδηση του τι εστί συμμετοχή. Η πόλη σύντομα αποβιομηχανίζεται.
Μέχρι και τις μέρες μας, που εμφανίζονται οι νεογιάπηδες του Χρηματιστηρίου και οι... τζογαδόροι, ενώ ως κοινωνία Πατρινών οδεύουμε προς την οικονομική κρίση.
Κοιτάζοντας πίσω στην δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, βλέπει κανείς ελάχιστα ίχνη νέων ευεργετών, διότι παρόλο που μόλις τώρα αρχίζει να συγκροτείται ένα ελάχιστο κοινωνική κράτος, στήριγμα των κάτω, οι επάνω της κοινωνίας δεν διατίθενται για οποιαδήποτε παραχώρηση. Μπορεί να αγαπούν την πόλη τους;
Τέλος, και διότι οι μεγάλοι ευεργέτες δεν κατοικούν πια εδώ!
Ανδρέας Τσιλίρας
Η αγάπη για την πόλη θα πρέπει να πηγάζει από την πραγματική γνώση του παρελθόντος, υποστήριξε στην τοποθέτησή του ο Ανδρέας Τσιλίρας Πολιτιστικός Διαχειριστής MSc, τονίζοντας: «Θα προτιμούσα να αντικαταστήσουμε τη λέξη αγάπη, με τη λέξη γνώση».
Επικαλέστηκε την Πατρινολατρεία, που είχε εντοπίσει και ο κ. Λογαράς για να επισημάνει ότι συναντά κανείς άπειρες συζητήσεις, φωτογραφίες, βιβλία που αναφέρονται στην Πάτρα του ’50, και στα πλεονεκτήματα της πόλης που δεν τα έχουμε αξιοποιήσει και δεν μπορέσαμε να πάμε παραπέρα…
Επέμεινε στην πραγματική γνώση του παρελθόντος θυμίζοντας ότι πολλές βασικές τομές δεν προήλθαν από Πατρινούς, αλλά και η πόλη δεν αντέδρασε θετικά σε αυτές.
«Συζητάμε χωρίς την πραγματική γνώση» επέμεινε και πρότεινε να διαλύσουμε κάποιους αστικούς μύθους, να δεχτούμε ότι σε κάθε εποχή υπάρχουν αυτά που πάνε μια πόλη πάρα πέρα, να μάθουμε την πραγματική ιστορία, να δούμε τα μειονεκτήματα και να αφήσουμε αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν, εγκαταλείποντας την αόριστη εικόνα του παρελθόντος. «Υπάρχουν δημιουργικές φωνές στην πόλη που ίσως είναι και… λίγο παραπέρα» είπε και αμφέβαλε αν αυτές αξίζουν στην πόλη.
Απόστολος Κατσιφάρας
Στη δυναμική εξέλιξη της Πάτρας εστίασε ο Απόστολος Κατσιφάρας, περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας , θυμίζοντας πως ήταν μια πόλη 7.000 κατοίκων το 1830 και σήμερα έχει μετεξελιχθεί στην τρίτη μεγαλύτερη της χώρας, που κατάφερε να ενσωματώσει δημιουργικά όσους την επέλεξαν να συνεχίσουν τη ζωή τους, για να συμπεράνει: «Η Πάτρα έχει ανταποκριθεί σε αυτήν τη δυναμική. Είναι η ικανότητά της να φέρει την προοπτική του μέλλοντος εδώ».
Εκτίμησε ότι γκρινιάζουμε περισσότερο απ’ όσο πρέπει, αυτομαστιγονόμαστε εσωτερικά και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βγαίνει μιζέρια που δεν είναι πραγματικότητα. «Δεν αντέχω άλλη γκρίνια. Χρειάζεται να βρούμε την ταυτότητά μας σε ένα κόσμο ανταγωνιστικό» τόνισε και αντέτεινε ότι έχουμε δυναμική πόλη με πολύ σοβαρές υποδομές. Αναφέρθηκε στη γνωριμία ξένων επισκεπτών της πόλης και στις εντυπώσεις που αφήνει σε αυτούς η Πάτρα. «Έρχεται κόσμος, ευρωπαίοι αξιωματούχοι και συναντούν μια πόλη με νεανικό στοιχείο, γεμάτη χαρά και δημιουργία. Δεν μπορούσαν να φανταστούν πόσο ζωντανή είναι η πόλη μας. Τον κόσμο του πολιτισμού που συναντάς στην πόλη, δεν τον βρίσκεις αλλού» συνέχισε την περιγραφή για να καταλήξει με την προτροπή: «Ας έχουμε πιο συμμετοχική κοινωνία, να πάρουμε στοιχεία από τον πολιτικό μας πολιτισμό. Να σταματήσουμε τη γκρίνια μας και να βάλουμε πλάτη. Να δούμε τον άνθρωπο και τις αξίες του».
Δημοσθένης Πολύζος
Ως πολίτης που ενσωματώθηκε στην Πάτρα μαζί με την οικογένειά του, μίλησε ο Δημοσθένης Πολύζος αναπληρωτής πρυτάνεως Έρευνας και Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, επισημαίνοντας: «Στην πόλη την οποία ζεις πρέπει όχι μόνο να την φροντίζεις και να αγαπάς τους ανθρώπους της. Πρέπει να τους πείσεις για να χωρέσουν να όνειρά σου και οι φιλοδοξίες σου. Πρέπει η πόλη να είναι τέτοια που να φιλοξενεί τις φιλοδοξίες των κατοίκων της. Τότε μόνο θα αποκτήσει πλούτο και θα οδηγηθεί στην ακμή», είπε και προέτρεψε: «Να βάλουμε στόχους για μεγάλα πράγματα. Όχι μετριότητες».
Νίκος Κοντοές
Ανάλογη είναι η περίπτωση του προέδρου του ΟΛΠΑ Νίκου Κοντοέ, ο οποίος ζει στην πόλη 55 χρόνια και δήλωσε: «Είναι δεδομένη από επιλογή η αγάπη μου για την Πάτρα. Είναι πόλη όμορφη που μπορεί να γίνει ομορφότερη». Η συζήτηση του έδωσε την αφορμή να αναφερθεί στο «θαλάσσιο πρόσωπο» της πόλης, καταθέτοντας την άποψη ότι η παραχώρηση των 270 στρεμμάτων σε συνδυασμό με την υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής σε μήκος 3 χλμ. στον αστικό ιστό της πόλης, θα δώσει τη δυνατότητα να προστεθεί επιπλέον έκταση στο σχέδιο πόλης. «Είναι ένα διαφορετικό πρόσωπο που καλούμαστε να διαχειριστούμε. Θα είναι μια παρέμβαση ορόσημο, η πιο σημαντική μετά το σχέδιο Βούλγαρη» τόνισε και πρόσθεσε ότι χρειάζεται επιστημονική προσέγγιση. Ωστόσο, κατέθεσε την προσωπική του άποψη ότι «η πόλη δεν μπορεί να ξεχάσει την ιστορία της» και πρότεινε για το υπό διαμόρφωση πρόσωπο δράσεις και ναυτιλιακές χρήσεις, απολύτως συμβατές με κέντρα πολιτισμένων πόλεων της δυτικής Ευρώπης.
Νίκος Τζανάκος
Λίγο αργότερα, απάντησε ο δημοτικός σύμβουλος Νίκος Τζανάκος για το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης: «Είναι λυμένο από το γενικό πολεοδομικό σχέδιο, αλλά δεν το έχει διαβάσει κανείς. Δεν έχουμε πειστεί και ενσκήψει ότι αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε. Είναι πλήρως υλοποιήσιμο».
Σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της πόλης, εκτίμησε ότι διαχρονικά πληρώνει την πολυπολιτισμικότητα. «Διοικείτο από δυο διαφορετικούς πυλώνες που δεν συναντήθηκαν ποτέ» κατέληξε έχοντας νωρίτερα κάνει μια ιστορική αναδρομή, που κατέληξε στο σήμερα, λέγοντας: «Η πόλη βρίσκεται σε κίνδυνο, διότι έχουμε ρίξει πολύ χαμηλά τον πήχη. Έχει πέσει ο πήχης των διεκδικήσεων. Υπάρχει πρόβλημα ηγεσίας της πόλης και οράματος, σε σχέση με το που θέλει η πόλη να πάει. Προέτρεψε να αλλάξουμε τους ηγέτες στην πόλη. Να βρούμε κοινό τόπο να συσπειρωθούμε για να τραβήξουμε την πόλη μπροστά και να σταματήσουμε να χαιρόμαστε που οι μπαμπάδες από άλλες πόλεις, ζουν εμάς στη Πάτρα στέλνοντας χρήματα στα παιδιά τους που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο, παραπέμποντας σε μία πόλη που ζει από τους φοιτητές.
Χρήστος Πατούχας
«Οι επιλογές είχαν πάντα το ταξικό κριτήριο Αυτή είναι πραγματικότητα αδήριτη» σχολίασε στην τοποθέτησή του ο δημοτικός σύμβουλος Χρήστος Πατούχας και με αφορμή τις προηγούμενες αναφορές - παροτρύνσεις, αναρωτήθηκε: «Πώς να αλλάξουν οι ηγέτες μας;» για να απαντήσει ότι χρειάζεται να βοηθήσουμε νέους ανθρώπους να αναδειχθούν μέσα από λαϊκούς αγώνες. «Όλα τα ζητήματα του δημόσιου διαλόγου είναι χρήσιμο να τα βάζουμε στο τραπέζι» είπε και πρόσθεσε ότι απαιτείται καλοσύνη και γενναιοψυχία για βρίσκουμε θετικά στη γνώμη του αντιπάλου μας. Καταλήγοντας κάλεσε τους εκπροσώπους του πνευματικού δυναμικού της πόλης να αναλάβουν περισσότερο ενεργό ρόλο.
Νίκος Κοτσώνης
Τα πλεονεκτήματα της πόλης κέρδισαν τον Νίκο Κοτσώνη, ο οποίος -όπως διηγήθηκε- είχε το δίλημμα ποια πόλη να επιλέξει για την οικογένειά του, αναζητώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής, μεταξύ Θεσσαλονίκης και Πάτρας.
Ο γενικός διευθυντής του ΣΕΒΠΔΕ, εκτίμησε για την Πάτρα:
«Πιστεύω στην πόλη. Πρέπει να ενστερνιστούμε ένα κοινό όραμα. Να βάλουμε πλάτη για να πιάσουμε το όραμα» επισημαίνοντας ότι «πολλές φορές το αυτονόητο είναι μπροστά μας».
Μαρία Κυριακοπούλου
«Για να πάει μπροστά η πόλη είναι απαραίτητη η συνεργασία, η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα. Είναι χρέος όλων, ανεξάρτητα κομματικών ταυτοτήτων, αλλά πολιτικών προτεραιοτήτων, να πάμε την πόλη εκεί που της αξίζει» είναι η άποψη που εξέφρασε η πρώην βουλευτής Αχαΐας Μαρία Κυριακοπούλου. Θεώρησε ακόμη ότι η πόλη πρέπει να βρει ισορροπία ανάμεσα στο Δήμο, την Αγορά και την Κοινωνία. Αναγνώρισε ότι «χωρίς γνώση του παρελθόντος, δεν πας στο μέλλον» και περιέγραψε την Πάτρα ως πόλη με προσωπικότητα, χαρισματική, που όσοι την γνωρίζουν λένε πως θα την έκαναν καλύτερη και από το Παρίσι.
Βασίλης Αϊβαλής
Γέννημα, θρέμμα Πατρινός ο Βασίλης Αϊβαλής, πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδος θεώρησε φυσική την εξέλιξη της πόλης. «Όταν είχε πλούτο, είχαμε αξιόλογα αποτελέσματα» είπε για την εποχή της ακμής του εμπορίου, ενώ φθάνοντας στην εκβιομηχάνιση, πρόσθεσε ότι μετασχηματίστηκε και άρχισε να σωρεύεται κόσμος, χωρίς όμως να παράγεται ο πλούτος του παρελθόντος. «Δεν είναι τυχαίο που η πόλη είναι έτσι. Πρέπει η πόλη να αποκτήσει όραμα, το οποίο θα το δώσουν οι πολίτες» παρατήρησε, τονίζοντας ότι καθώς σήμερα δεν παράγεται πλούτος, για να υπάρχουν ευεργέτες, αυτού που χρειάζεται είναι «επιλογές που εμείς θα προτάξουμε, με βάση τις αρχές μας. Να αποφασίσουμε όλοι μαζί τι θέλουμε και τι όχι. Πρέπει λοιπόν να προτάξουμε την πόλη κι έπειτα την πολιτική» επέμεινε κι έκανε μνεία σε χρόνιες διεκδικήσεις της Πάτρας που έχουν πλέον δρομολογηθεί, αλλά καθώς βρίσκονται στην τελική ευθεία συναντούν αντιστάσεις. Τέτοια ζητήματα είναι – όπως είπε- το φυσικό αέριο, το φράγμα Πείρου - Παραπείρου και ο σύγχρονος σιδηρόδρομος. «Η πόλη έχει προοπτικές. Θεωρώ ότι δεν είναι σε καλή θέση. Αν ενωθούμε όλοι και βάλουμε την πόλη πάνω από την πολιτική και τον πολίτη πάνω από το σύντροφε, θα πάμε μπροστά» κατέληξε.
Κώστας Καρπέτας
Γεννημένος στην Πάτρα και ο αντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικότητας Κώστας Καρπέτας, έζησε -όπως είπε- τη μετάλλαξη της πόλης. «Δεν καταξιώνεται από τα έργα της. Αποκτά ταυτότητα από τους ανθρώπους, την παιδεία της, την αύρα της» υποστήριξε και πρόσθεσε: «Η Πάτρα έχει ταυτότητα. Είναι πόλος καινοτομίας και έρευνας. Αυτήν πρέπει να αναδείξουμε. Να μάθουμε τις γωνιές της, να γνωρίσουμε την ιστορία της» επέμεινε, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά: « Έχω βιώσει τη γκρίνια της καθημερινότητας που δεν μας πάει πουθενά».
Νίκος Καρακίτσος
Στις συνέργειες και στη στήριξη της εγχώριας - τοπικής παραγωγής έδωσε έμφαση ο επιχειρηματίας Νίκος Καρακίτσος, σχολιάζοντας ότι προϊόντα και υπηρεσίες προέρχονται από άλλες αγορές, χωρίς να συνυπολογίζεται η ζημία που προκαλείται στην τοπική οικονομία. «Πρέπει πάση θυσία να καταφέρουμε να πείσουμε για καθετί που παράγει η περιοχή μας. Σκοτώνουμε το εγώ, εφαρμόζουμε το εμείς και επιλέγουμε από την πόλη μας ό,τι παράγει» κατέληξε.
Συλλογικότητες εν δράσει
Ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο δεδομένο για το μέλλον της πόλης είναι το έμπρακτο ενδιαφέρον και η αγάπη για αυτήν, που επιδεικνύουν πολλές συλλογικότητές της. Τόσο στο «ΑΞΙΟΘΕΑΤΟΝ» όσο και στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν κάποιες εξ αυτών που μέσα από το έργο τους πραγματικά οικοδομούν ένα πιο στέρεο μέλλον για την περιοχή. Ο μεγαλύτερος «φωτισμός» αυτών των δράσεων είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίος κυρίως και ως προσκλητήριο για μεγαλύτερη συμμετοχή σε συλλογικές δράσεις-αντίδοτο σε πολλές παθογένειες της πόλης.
- Ανδρέας Σπηλιώτης για Κοινο_Τοπία
Για το εγχείρημα της Κοινο_Τοπίας (http://koinotopia.gr/) μίλησε ο Ανδρέας Σπηλιώτης. Πρόκειται για μια θετική παρέμβαση που αφορά τους ενεργούς πολίτες, αλλά διαπίστωσε ότι «δεν υπάρχουν ενεργοί πολίτες με συγκροτημένη άποψη για την πόλη μας» και διαπίστωσε ότι «η έλλειψη φαίνεται στο πολιτικό προσωπικό που επιλέγεται και είναι κάτω του μετρίου». Πρότεινε «να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές να είναι ενεργοί πολίτες» και για την Κοινο_Τοπία, συμπλήρωσε ότι προσπάθησε να γνωρίσει στους πολίτες την πόλη, σημεία και ανθρώπους της πόλης. «Δυστυχώς είμαστε πολύ μακριά από τον στόχο αυτό» σχολίασε.
- Νίκος Τζελέπης για Ελληνική Λέσχη Ιστορικού Αυτοκινήτου
«Κανένας πολίτης δεν αγαπά την πόλη του. Πάντα βρίσκουμε λόγους να γκρινιάζουμε» είναι η άποψη που κατέθεσε ο Νίκος Τζελέπης, πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Ιστορικού Αυτοκινήτου (http://www.eliaclub.gr/) και διαπίστωσε ότι «σε ατομικό επίπεδο αγαπάμε τον περίγυρό μας». Για την ΕΛΙΑ ανέφερε «σαν συλλογικότητα αγαπάμε αυτό που κάνουμε με το δικό μας τρόπο. Μέσω των αυτοκινήτων συνδέουμε την παράδοση, την αστική τάξη, το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον».
- Σπύρος Χρονόπουλος για Patrinistas
Στους Patrinistas, (http://www.patrinistas.eu/) που δεν είναι όλοι Πατρινοί αναφέρθηκε ο συντονιστής Σπύρος Χρονόπουλος. Παρουσίασε μια πληθώρα δράσης, με στόχο τη γνώση, την αγάπη, το περιβάλλον και την κοινωνία. «Αν αγαπάμε την πόλη πρέπει να το αποδείξουμε έμπρακτα» επισήμανε παραπέμποντας στη γνώση και σχολίασε: «Οι συλλογικότητες δεν είμαστε άλλοθι της εκάστοτε εξουσίας, μπορούμε όμως να σπρώξουμε τα πράγματα προς μια κατεύθυνση».
- Τίμος Σταματελάτος για Αχαϊκή Λέσχη Μοτοσυκλέτας
Περήφανος που είναι Πατρινός, δήλωσε ο Τίμος Σταματελάτος από την Αχαϊκή Λέσχη Μοτοσυκλέτας(http://www.axlemo.gr/) και σε σχέση με τις συμπεριφορές και νοοτροπίες που καταγράφονται καθημερινά στην Πάτρα, παρατήρησε:
«Όλα θέματα παιδείας και νοοτροπίας. Χρειάζεται να μάθουμε λίγο την ιστορία της πόλης, μέσα από τις οικογένειες».
- Κώστας Τσίρης για Πανηπειρωτικό Σύλλογο Πάτρας
Υπέρ της διατήρησης της παράδοσης και της πολιτισμικής κληρονομιάς που δίνει αξία στην κοινωνία, τάχθηκε ο Κώστας Τσίρης, πρόεδρος του Πανηπειρωτικού Συλλόγου Πάτρας(http://www.panepirotikospatras.gr/). Υπήρξε ωστόσο κατηγορηματικός: «Η γνώση για να έχει αξία, πρέπει να υπάρχει και μετάνοια. Αν μετανιώσουμε μπορούμε να διορθώσουμε τόνισε και παρατήρησε για την Πάτρα: «Δεν ξέρουμε που αυτή η πόλη πηγαίνει. Κανείς δεν ξέρει που θα οδηγηθεί» κατέληξε τονίζοντας την απουσία στρατηγικού σχεδιασμού.
- Κώστας Λογαράς για Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας
Την σημαντική πολιτιστική συλλογικότητα Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας (https://www.cinelesxipatras.gr/)εκπροσώπησε στην εκδήλωση ο λογοτέχνης Κώστας Λογαράς.
http://www.symboulos.gr/ (Δημοσιεύτηκε την 6 Ιουνίου 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου