Εκεί έφτασαν το Κόμμα;

Από την συγκέντρωση του ΚΚΕ στην πλ. Γεωργίου Πάτρας, την Πρωτομαγιά.

Άρθρο της Σύνταξης «Νέας Σποράς»

«Ή θα υποχρεώσουν το ΚΚΕ να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και να παραιτηθεί από την ταξική πάλη ή θα το τσακίσουν. Αυτό κρίνεται σε αυτές τις εκλογές».

 (Δημήτρης Γόντικας, Ριζοσπάστης 22/05/2012)

          «Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς μετά από ένα τέτοιο δίλημμα, που διατυπώνεται ανοιχτά από τις στήλες του «Ρ» και σε άρθρο κορυφαίου στελέχους του κόμματος, του πιο παλιού μέλους του ΠΓ; Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς όταν το δίλημμα που μπαίνει για ένα ιστορικό κόμμα, όπως το ΚΚΕ, ως δίλημμα εκλογών(;) είναι ανάμεσα στον οπορτουνισμό και τον αφανισμό;

Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς για την ηγεσία του κόμματος, όταν αυτή βρίσκεται σε μια συνεχή ανακολουθία, την οποία όχι μόνο αδυνατεί να επιλύσει, αλλά  απεναντίας έχει εγκλωβιστεί σ’ αυτήν με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να απομακρύνεται από την καθημερινότητα των εργαζομένων, να μην έχει επαφή με τις πραγματικές τους ανάγκες, να μη μπορεί να μεταφράσει σε πολιτική τη στάση των λαϊκών μαζών;».

Τα παραπάνω αναφέρονται σε κείμενο μελών του ΚΚΕ, που διαφωνούν με την ακολουθούμενη γραμμή του κόμματος προς τις εκλογές. Προτείνουν ένα μίνιμουμ πρόγραμμα, ως απάντηση στην πρόταση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΔΗΜΑΡ, που πρότεινε ο Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της συγκρότησης κυβέρνησης της Αριστεράς. Συγκεκριμένα κατηγορούν την ηγεσία ότι: «Η ηγεσία του κόμματος δεν κατάλαβε, και δεν την έχει καταλάβει και τώρα, την αξία ενός λενινιστικού μίνιμουμ προγράμματος».

Και συνεχίζουν με τα παρακάτω:  

 «Και πως αντέδρασε η ηγεσία του κόμματος απέναντι σ’ αυτό το γεγονός; Παράτησε τις λαϊκές μάζες στο «έλεος του θεού»! Και όχι μόνο αυτό. Τις προκάλεσε και από πάνω! Τις πρόσβαλε! Τις ενοχοποίησε! Γι αυτό όσο ανέβαινε η συζήτηση για τη διακυβέρνηση, για την «αριστερή κυβέρνηση», ειδικά την τελευταία βδομάδα της προεκλογικής περιόδου, το ΚΚΕ έχανε σε απήχηση. Το εγκατέλειπαν ψηφοφόροι και μάλιστα -τα κατάφερε και σ’ αυτόν τον τομέα η ηγεσία του κόμματος- οι πιο παλιοί. Οι παραδοσιακοί του ψηφοφόροι. Αυτοί που “τέλειωναν,, την ηγεσία με μια απλή φράση. “Πάλι τα ίδια,,»!

«Σ’ αυτό το σημείο πως αντιδρά η ηγεσία του Κόμματος; “Βγάζει,, από μέσα της, από τα σωθικά της, όλη την περιφρόνησή της για τις λαϊκές μάζες. Κραυγάζει! Και κραυγάζει ακατανόητα. “Διορθώστε την ψήφο σας,,! “Εμείς πάμε κόντρα στο ρεύμα,,! “Εμείς σας λέμε την αλήθεια,,! Και στο “ψου-ψου,, συμπληρώνει. “Δεν μας καταλαβαίνουν οι μάζες,,! Να και ο Λεωνίδας Κύρκος! Ασορτί και η ερμηνεία που δίνεται επίσημα μέσα στις ΚΟΒ του Κόμματος. “Πέσαμε στα αστικά κέντρα γιατί εφαρμόζεται η γραμμή μας. Ανεβήκαμε στην ύπαιθρο γιατί στρογγυλεύεται. Πάμε κόντρα στο ρεύμα,,! Ανέξοδος ηρωισμός που σε οδηγεί στον πάτο».

Παράθεσα   μερικά αποσπάσματα από τις ομιλίες και τα κείμενα που, σύμφωνα με τους συντάξαντες το κείμενο, αποδεικνύουν την ανακόλουθη στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ. Και για το πλήρες κείμενο, που ανήκει στη Σύνταξη του πόρταλ της «Νέας Σποράς», σας παραπέμπω στην διεύθυνση «http://neaspora.blogspot.com»

Οι επικρίσεις που διατυπώνονται έχουν να κάνουν με την ακολουθείσασα τακτική του κόμματος στην πορεία προς τις εκλογές της 6ης Μα:ιου και το υπολειπόμενο του αναμενόμενου εκλογικού αποτελέσματος.