Είκοσι άρθρα του Τριαντάφυλλου Μασμανίδη (3ο)

Το Istologio G. Mosxou στην προσπάθειά του να ρίξει φως στην πρόσφατη 20ετία που αποτελεί τυπικό δείγμα μίας εποχής ισχυρών αναταράξεων στο πολιτικό σύστημα, άρχισε από την 25 Ιουνίου την αναδημοσίευση είκοσι άρθρων του Τριαντάφυλλου Μασμανίδη, με την άδεια του συγγραφέα.

«Λόγω του κλίματος που δημιουργήθηκε περισσότεροι από 40 συνάδελφοι "χάθηκαν"  από τις πρώτες απολύσεις, έως το οριστικό κλείσιμο της Π-Π το Νοέμβριο του 1992, με πρώτο θύμα τον αλησμόνητο Χρήστο Γούσκο που τον πρόδωσε η καρδιά του τις πρώτες ημέρες της κατάληψης των 120 ημερών». (Φωτογραφία αρχείου).

Δέκα χρόνια μετά...

 Του Τριαντ. Ι.Μασμανίδη

3ο

Σπάνια βλέπει άνθρωπος τόσο τραγικές στιγμές και τόσα δραματικά γεγονότα να εξελίσσονται, σαν αυτά που έγιναν στο εργοστασιακό συγκρότημα της Περαϊκής –Πατραϊκής της Πάτρας, όταν πριν δέκα χρόνια σαν σήμερα (21.09.1990) απολύθηκαν οι πρώτοι 604 συνάδελφοι και συναδέλφισσες. Εργαζόμενοι, γυναίκες και άνδρες, με προσφορά χρόνων στην παραγωγή πλούτου φωνάζοντας και κλαίγοντας εγκατέλειπαν τις δουλειές τους και τρομοκρατημένοι έβγαιναν από τα τμήματα και τα γραφεία αναζητώντας τις καταστάσεις του απολυμένου προσωπικού για να δουν αν είναι γραμμένο το όνομά τους. Ήταν το πρώτο δυνατό χτύπημα.

Λόγω του κλίματος που δημιουργήθηκε περισσότεροι από 40 συνάδελφοι «χάθηκαν»  από τις πρώτες απολύσεις, έως το οριστικό κλείσιμο της Π-Π το Νοέμβριο του 1992, με πρώτο θύμα τον αλησμόνητο Χρήστο Γούσκο που τον πρόδωσε η καρδιά του τις πρώτες ημέρες της κατάληψης των 120 ημερών.

Πολλά μεσολάβησαν από τότε ως τώρα. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα το άψυχο σώμα της Π-Π να σαπίζει αργά αλλά σταθερά εκεί στα Κρύα Ιτεών μέσα στα 210 στρέμματά της. 

Στη μνήμη αυτών των πρώτων θυμάτων ας αφιερωθεί το παρακάτω απόσπασμα από το Κεφάλαιο του Κ. Μαρξ.

 «Χρυσάφι κίτρινο, αστραφτερό χρυσάφι!!! Σαν έχεις κάμποσο απ’ αυτό μπορείς το μαύρο άσπρο να κάνεις, όμορφο το σιχαμερό, δίκιο τ’ άδικο, ευγενικό το πρόστυχο, νιο το γέρο, παλικαρά τον άνανδρο. Τούτος ο κίτρινος σκλάβος θρησκείες χτίζει και κρεμνά, βλογάει καταραμένους, κάνει την γκρίζα λέπρα λατρευτή, θρονιάζει κλέφτες στων γερουσιαστών τις έδρες και τους χαρίζει τίτλους γονυκλισίες και επευφημίες, αυτό είναι που κάνει νιόνυφη τη γερασμένη χήρα».

Υ/Γ: Για όσους επέζησαν μετά την «πτώση» της πάλε ποτέ κρατεάς Π-Π, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, αναδιαρθρώσεων, εκσυγχρονισμών και μείωσης του κόστους, η «ζωή» συνεχίζεται...

Δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ της 21-9-2000.

(Εφ. “Πελοπόννησος”)                                                                                                Σεπτέμβρης 2000