«O καταδικασμένος μπορεί να
γίνεται δήμαρχος, ο οικονομικός παράγοντας και πρεζέμπορας θέλει να
ορίζει το μέλλον της χώρας»
Με χαρά αποδέχτηκα
την τιμή να πω δυο λόγια για το βιβλίο του Θανάση Κ. Κάππου «αριστερά, ΠΟΛΙΤΙΚΗ
και ποδόσφαιρο»
Διαβάζοντάς το ήρθαν
μνήμες αθώας παιδικής συνεύρεσης στις αλάνες όπου ξεχείλιζε η χαρά σε δύσκολα
χρόνια φτώχειας
Η χαρά της νίκης της
γειτονιάς ή της πίκρας από την ήττα από την άλλη γειτονιά.
Η χαρά όμως του
παιχνιδιού μοναδική
Τη χαρά του
ερασιτέχνη πολιτικοποιημένου ποδοσφαιριστή που μαζί με τους αντιπάλους του
Ολυμπιακού Αργοστολίου και τον αείμνηστο Α. Τρίτση, να γράφουμε συνθήματα και
να μπουγελώνουμε το άγαλμα του Μεταξά στην κεντρική πλατεία το βράδυ και την
επομένη να είμαστε ανταγωνιστικά απέναντι, για τη νίκη
Το βιβλίο παρουσιάζει
γνωστές και άγνωστες στο ευρύ κοινό με τρόπο ιδιαίτερο, σπονδυλωτές
ιστορίες και συνεντεύξεις σε απόλυτη αρμονία .
Συμβάλλει στην γνώση
της σχέσης μεταξύ αριστεράς -πολιτικής και ποδοσφαίρου
Ιστορίες που
συγκινούν και αφηγούνται την αγνότητα του παιχνιδιού, αυτού καθ αυτού, χωρίς
την προσέγγιση και τον απόλυτο έλεγχό του
Του Απόλλωνα
της Αθήνας που άλλαξε το έμβλημά του όταν τον προπολεμικό Μαίανδρο έκαναν σήμα
τους η Ναζί
Η ιστορία του
τραυματισμού του Ανδρέα Μουράτη και η ιατρική φροντίδα που του παρείχε ο
Γρηγόρης Λαμπράκης.
Η ιστορία του
Απόλλωνα Καλαμαριάς και η ποδοσφαιρική και όχι μόνο προσωπικότητα του Κώστα
Λιάρου αλλά και του Ολυμπιακού Λουτρακίου στην περίοδο της ναζιστικής κατοχής.
Γι αυτούς που είπαν
όχι στην κατοχή, μια συνέντευξη - ιστορία του μεγάλου Σάββα Παπάζογλου, του
Εθνικού Αστέρα ΕΛΑΣ Καισαριανής αλλά και του ήρωα Νίκου Γόδα
Για τον «δικό» μας
Νίκο Πολυκράτη (Καπετάν Νικήτα) αλλά και με αναφορά στην ιστορία του
ποδοσφαίρου κατά την περίοδο της κατοχής.
Διανθίζεται με
συνεντεύξεις που συνεισφέρουν ουσιαστικά είτε είναι του Σάββα Παπάζογλου ή των Social Waste αλλά και του Αλέξη Τσίπρα μ’ ένα
άλλο ρόλο, αυτόν του φίλαθλου που αγαπάει το άθλημα, «το μπαλέτο των
φτωχών» απανταχού της γης
Την άλλη ματιά μιας
ομάδας φιλάθλων της χώρας , του CHE Guevara club των λιονταριών των Σερρών
για την συμπεριφορά και την κοινωνική αναφορά αυτής της αγάπης για την ομάδα
τους που είναι όμως συνυφασμένη με δράσεις που απαντούν σε κοινωνικές ανάγκες,
για την πολιτική διάσταση του El Classico και τον αγώνα που δεν έγινε ποτέ
για πολιτικούς λόγους, για ποδοσφαιρικές αντι συμβατικές προσωπικότητες αλλά
και για την 5άδα που στάθηκε απέναντι στις μονεταριστικές πολιτικές της Θάτσερ
Το βιβλίο εύκολα και ευχάριστα μπορούν
να το διαβάσουν ακόμη κι όσοι και όσες δε νιώθουν στενά συνδεδεμένοι με το
ποδόσφαιρο και παράλληλα, όσοι και όσες δεν νιώθουν πολύ στενά συνδεδεμένοι με
την αριστερά, για να αποκομίσουν πολλά περισσότερα απ όσα μπορούσαν να
φανταστούν στο ξεκίνημά του
Ιστορίες σαν απλά σκίτσα , ποδοσφαιρικών
προσωπικοτήτων που δεν είναι τόσο γνωστές αλλά και περιστατικά που έχουν
πολύ μεγάλη σημειολογική σημασία, για να γίνει κατανοητή μια άλλη ιδιοσυγκρασία
ποδοσφαιρικών μύθων κι ένα διαφορετικά σύστημα αξιών από την κρατούσα αντίληψη
, αλλά και για ομάδες με μια άλλη φιλοσοφία
Σε πλήρη αντιδιαστολή με τους
παράγοντες-"σταρ" που έχουν ιστορική ευθύνη για την «πολιτικοποίηση»
του χουλιγκανισμού ή την "χουλιγκανοποίηση" της πολιτικής
Το
βιβλίο βοηθάει να κατανοήσουμε την ανάγκη για μια άλλη θεώρηση του
λαοφιλέστερου αθλήματος
Από
τον αρχαιοελληνικό «επίσκυρο» στο γόγκαμπαλίρι (woggabaliri) των Αβορίγινων της
Αυστραλίας ή το χαρπάστουμ (harpastum) στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και το
κούζου (cuju) στην Κίνα οι ιστορικές
καταγραφές αναφέρουν για ομάδες που κλωτσούσαν ένα είδος μπάλας
Σήμερα, το ποδόσφαιρο παίζεται σε
επαγγελματικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο, είναι το άθλημα που προσδίδει μια
αδιόρατη γοητεία είτε συμμετέχεις , είτε το παρακολουθείς
Εκατομμύρια κόσμου πηγαίνουν τακτικά
σε γήπεδα ποδοσφαίρου για να παρακολουθήσουν τις αγαπημένες τους ομάδες και
δισεκατομμύρια το παρακολουθούν από την τηλεόραση ή το διαδίκτυο
Έχει το μεγαλύτερο παγκόσμιο
τηλεοπτικό κοινό στον αθλητισμό
Επιπρόσθετα, ένας πολύ μεγάλος
αριθμός ανθρώπων παίζουν ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Αναφέρεται ότι πάνω από 250
εκατομμύρια άνθρωποι σε περισσότερα από 200 κράτη στον κόσμο παίζουν τακτικά
ποδόσφαιρο.
Σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι παθιάζονται με
το ποδόσφαιρο, το οποίο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή των φιλάθλων, σε
κοινότητες, ακόμα και σε έθνη
Γι αυτό κι άλλη ματιά της αριστεράς πρέπει να
υπάρχει, απέναντι στο “No politica” που όμως γαλουχεί νέους ανθρώπους στο φασισμό και
τη βία, που μεταμορφώνει τη χαρά του οπαδού σε στρατό του αφεντικού,
πρεζέμπορα, πιστολέρο, τυχοδιώκτη, λαθρέμπορα,με προφανείς πολιτικούς
παρεμβατικούς σκοπούς
Οι κερκίδες στα γήπεδα, σε ολόκληρο τον κόσμο,
λειτουργούσαν, ανέκαθεν, ως "θερμοκήπια" ενός απροσχημάτιστου και
ανορθολογικού εθνικισμού ή τοπικισμού, ο οποίος διαχεόταν εύκολα παντού
Θέλουν έλεγχο της πίττας που είναι τεράστια
Μια ματιά σε δημοσιευμένα ποσά αμοιβών,
ποδοσφαιρικών αστέρων είναι ένα καλό δείγμα για να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής
το αστρονομικά ποσά που διακινούνται στο άθλημα
Ποσά αμοιβών της τάξης του μισού εκατ. ευρώ / εβδομάδα αποκαλύπτουν
τις ανισότητες σε μια αγορά που θέλει τον απόλυτο έλεγχο φτιάχνοντας είδωλα με
μυθικά ποσά αμοιβόμενα, άσπρα ή μαύρα διαμορφώνοντας συνειδήσεις
Άλλωστε ο τζόγος με
την όποια του μορφή έχει προσδώσει τεράστια χαρακτηριστικά πρόκλησης, που θέλει
πλήρη βιομηχανοποιημένο το «προιόν» χωρίς παρεκτροπές και κινδύνους να χαθεί ο
έλεγχος
Η απόλαυση
μετατρέπεται σε μυθικά ποσά υπό τον απόλυτο έλεγχο φορέων εφάμιλλων των
«αθανάτων» του ολυμπισμού
Το βιβλίο, ανεξάρτητα το πόσο πολύ το ήθελε ο
συγγραφέας του, καταφέρνει σημαντικά να το δεις με άλλη ματιά
Να αναθεωρήσεις την αποδοχή της όποιας παγιωμένης
αντίληψης γι αυτό και να το δεις όχι μόνο σαν μια διέξοδο , σαν ένα μέσο
διαφυγής από την καθημερινότητα, αλλά σαν αναπόσπαστο κομμάτι μιας
κοινωνικοποιημένης πραγματικότητας, μιας συμμετοχικής συνύπαρξης και
απόλαυσης, ανεξάρτητα της νίκης ή της ήττας της αγαπημένης ομάδας
Γιατί το «σύστημα» έχει επιβάλλει , θέλει να
κυριαρχεί, με/τη νίκη λες και η ήττα δεν συνιστά αγωνιστικότητα, συμμετοχή,
ευγενή άμιλλα
Θέλει να τα ελέγχει όλα , θέλει να ορίζει
πρωταγωνιστές, να το επιβάλλεται με «θύρες»
Θέλει να παρεμβαίνει για να συντηρείται η δύναμή
του, παρά τα «NO POLITICA»
είτε αφορούν δημοτικά ζητήματα, είτε πολιτικά, πολιτειακά ή εθνικά
Ο σύνδεσμος των ούγκανων καθοδηγείται να
διαμορφώνει θέση για το Μακεδονικό, να έχει βουλευτές που είτε για χαβαλέ τους
εξέλεξε είτε όχι,
σε διατεταγμένη υπηρεσία υπηρέτη των οριζομένων από
τη θύρα, ήτοι του boss
Βουλευτές, επίδοξοι πολιτευτές, δήμαρχοι, καλούνται
να πάρουν θέση για το ποιος δικαιούται το πρωτάθλημα, υπό την απειλή του
«μαυρίσματος» σε περίπτωση που δεν επιθυμούν να εμπλακούν ή, ακόμα χειρότερα,
δηλώσουν ότι συμπαθούν αθλητικά τον «εχθρό»
O καταδικασμένος μπορεί να γίνεται δήμαρχος, ο
οικονομικός παράγοντας και πρεζέμπορας θέλει να ορίζει το μέλλον της χώρας
Η συμπεριφορά των οπαδών των ποδοσφαιρικών ομάδων
αποτελεί μια διάσταση του ποδοσφαιρικού πολιτισμού, αποκρουστική στις μέρες μας
Η αριστερά δεν μπορεί να μένει απαθής
Δεν μπορεί να μένει στα στερεότυπα, περί ενασχόληση
μόνο με τα του κλασσικού αθλητισμού ( άλλη ιστορία όμως κι αυτή) , στην
ενασχόληση μόνο με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, αλλά οφείλει να παρεμβαίνει
Η κερκίδα είναι κοινωνία, είναι η σκάφη ζυμώματος
αντιλήψεων
Γιατί θεμιτή είναι η ταύτιση με την ομάδα και η
αγάπη γι αυτή, αλλά δεν είναι καθόλου σωστή η μετατροπή σε άβουλα όντα
υπηρέτησης των συμφερόντων του πρόεδρου που εκμεταλλεύεται για όσο τον συμφέρει
αυτή τη σχέση φίλαθλου, οπαδού, ομάδας
Η διαμόρφωση μέσω του τζόγου αποτελεσμάτων με
τεράστια κέρδη δις.στους διοικητικούς παράγοντες του ποδοσφαίρου , αλλά
και η βιασμένη αθωότητά του , είναι ζητήματα που δεν επιτρέπεται η αριστερά να
τα προσπερνά (τα παγκόσμια κύπελλα αλλά και τους ολυμπιακούς αγώνες τα
διαχειρίζονται η ΦΙΦΑ , η ΔΟΕ και βασιλεύουν στην Λωζάνη μαζί με την εταιρία
για τις αναθέσεις τους ΙSL Marketing στη Λουκέρνη ( Ελβετία)
Η αριστερά δεν είχε την επίδραση που θα μπορούσε να
έχει, ή δεν μπορούσε καθόλου ; στα πράγματα και την σημερινή του κατάσταση
Έχει πιστεύω και τα παραδείγματα των ιστοριών του
βιβλίου το αποδεικνύουν τη δυνατότητα, να παρέμβει στην κοινωνική μετεξέλιξη
της κερκίδας, πρώτος και βασικός παράγοντας μιας άλλης μέρας για το λαοφιλέστερο
άθλημα, για να αποκατασταθεί στο βαθμό που είναι δυνατό η εξυγίανσή του από
τους καιροσκόπους διαπλεκόμενους, εμπόρους των πρωταθλημάτων
Για να ξαναγίνει η κοινή χαρά της Κυριακής,
ανεξάρτητα από την ομάδα που συμπαθούμε, για να είναι οι κερκίδες με ζωντανούς
ανθρώπους φίλους κι όχι με μαστουρωμένους ή ζόμπι να αποκλείουν κι όσους ακόμη
εξακολουθούμε να είμαστε ακόμη με κάθε καιρό με το κασκόλ ή τα διακριτικά της
αγαπημένης
Για να μην είναι η ήττα αμαρτία
Δεν χρειάζεται και πολύ μεγάλος κόπος
για να αντιληφθεί κανείς πως το δόγμα μακριά το ποδόσφαιρο από την
πολιτική είναι υποκριτικό, κι είναι σαφές ότι το λένε αυτοί που πολιτικοί
προσανατολισμοί φιλάθλων ή παραγόντων του ποδοσφαίρου είναι ενοχλητικοί γι’
αυτούςΗ αριστερά πρέπει να ξεπεράσει αντιλήψεις περί αδυναμίας ελέγχου ( γιατί
ο έλεγχος είναι κι αυτή μια «ορθόδοξη»θεώρηση με καταβολές στο σύνολο) και να
αντιληφθεί χωρίς ελιτισμούς ότι το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να συναρπάζει , να
συγκινεί παρά τον όποιο βιομηχανοποιημένο έλεγχό του που το απομυζά
Η αριστερά πρέπει να βρει τρόπους
κοινωνικής προσέγγισης και αλλαγής δεδομένων στο γήπεδο όπου ο εμπορικός περίγυρος της σκοπιμότητας
προσπαθεί να το πνίξει
Χρειάζεται
σθένος αλλά και ... «άγνοια κινδύνου» για να ξεριζωθεί το
"απόστημα", ακόμα κι αν αυτή η πράξη είχε πολλές, παράπλευρες
απώλειες..
Το βιβλίο του Θανάση Κ. Κάππου συνεισφέρει θετικά
__________
Η παραπάνω ομιλία του Γιάννη Γκόβα έγινε στις 29-6-2018, στον ημιυπαίθριο χώρο του ΠΕΑΚ Πάτρας, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Θαν. Κάππου, «Αριστερά Πολιτική και Ποδόσφαιρο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου