Συζητήσεις, συναυλίες, τέχνη, καραγκιόζης και ρεμπέτικο στο μενού του φεστιβάλ

Με θρησκευτική προσήλωση στον μπερντέ.

Αλλά και «ντου» άτακτων νεαρών που δεν είχαν το εισιτήριο των 5 ευρώ

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Η εκδήλωσή σας επιχειρεί να καλύψει- τουλάχιστον βάσει του τίτλου της- μία τεράστια ύλη. Επιχειρεί να συμπυκνώσει με άλλα λόγια, ή ξαναθέτει με άλλα λόγια το υπαρξιακό ερώτημα της Αριστεράς, δηλαδή το ’’τι να κάνουμε;’’.

Από την εκδήλωση.

  Οι προηγούμενοι ομιλητές και σύντροφοι κάλυψαν με τον καλύτερο νομίζω τρόπο την κεντρική ανάλυση του χώρου μας σχετικά με αυτό που –καταχρηστικά πια- ονομάζουμε οικονομική κρίση, η οποία τελικά, υπό το μανδύα της κρίσης χρέους, αποτέλεσε το εφαλτήριο της πιο βίαιης επίθεσης στα εργατικά κεκτημένα παγκοσμίως. Αντίστοιχης έντασης επιθέσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μόνο οι επιθέσεις στη Χιλή από το 1973 και μετά καθώς και στο πρώην ανατολικό μπλοκ από το 1980 και ‘δω.

Εγώ δεν θέλω ούτε να επαναλάβω όσα ειπώθηκαν , ούτε να κάνω εκ νέου τον μακάβριο κατάλογο του Αρμαγεδδόνα, τον κατάλογο των καταστροφών και ηττών που μέχρι τώρα υπέστησαν οι εργαζόμενοι.

Θα σας πω, παραμένοντας ίσως λίγο περισσότερο στην Ουτοπία, όχι του μη πραγματοποιήσιμου αλλά την Ουτοπία ως απώτερο μοντέλο. Την αριστερή ουτοπία, άρα την ιδανική Αριστερά και κυρίως επιτρέψτε μου να πω, τον ιδανικό Αριστερό και την ιδανική Αριστερή. Και κυρίως δώστε μου την ευκαιρία και την υπομονή σας για να σας πω πως φαντάζομαι τον νέο Αριστερό και τη νέα Αριστερή σ’ αυτή την νέα Ελλάδα που διαμορφώνεται.

Για όσους ήδη αναρωτιούνται, ναι, θα μιλήσω και ή κυρίως για την ηθική , την ηθική του νέου της Αριστεράς, μιας Αριστεράς που διευρύνεται και η οποία δεν είναι άγραφο χαρτί. Θα σας εκθέσω λοιπόν, το πώς θα ήθελα να δράσω αν τώρα ήμουν νέα στην Αριστερά και πως θα ήθελα να δρουν και να υπάρχουν και οι άλλοι και οι άλλες της Αριστεράς.

Κι όλα αυτά γιατί άλλο, παρά γιατί χωρίς αυτή την περίσκεψη πάνω στον ιδανικό νέο και την ιδανική νέα της Αριστεράς, η ίδια η Αριστερά γερνάει, φτωχαίνει , απονευρώνεται, γεροντοκρατείται και τελικά, στην χειρότερη ενσωματώνεται στο σύστημα και στην καλύτερη καλωδιώνεται με την αφασία.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να πω κάποια πράγματα, με τη μορφή σημείων, πράγματα που πάντα ήθελα να λέω σε αυτές τις περιστάσεις, όπως η σημερινή, όπου άλλωστε δεν αποφασίζουμε κάτι αλλά ανταλλάσσουμε σκέψεις».

Τα παραπάνω είναι ο πρόλογος από την ομιλία της βουλευτού Μαρίας Κανελλοπούλου χθες στο Φεστιβάλ των νέων του ΣΥΡΙΖΑ στο κάστρο Πάτρας.

Ο Βασ. Χατζηλάμπρου

Χαρακτηριστικό επίσης είναι το κλείσιμο της συζήτησης από το βουλευτή Β. Χατζηλάμπρου οποίος αναφέρθηκε σε ένα πολύ λεπτό ζήτημα.

«Ερωτούν είπε, οι προερχόμενοι από τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι οποίοι στήριξαν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Μας λένε μιλάτε όλο για την αριστερά και τις αξίες της, εμείς που δεν ήλθαμε  από την αριστερά, αλλά ψηφίσαμε το ΣΥΡΙΖΑ, τι θα μας πείτε να ακούσουμε; Όλο για την αριστερά θα μας λέτε;» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας. 

Ο Β. Χατζηλάμπρου με τον Γ. Βουρλιόγκα.

Και έδωσε την απάντηση:

«Ναι σας μιλάμε για τις αξίες και οράματα που έχουμε ως αριστεροί για την κοινωνία και το αύριο των πολιτών, για το δικαίωμα του πολίτη στα κοινωνικά αγαθά, για την υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στον άνεργο, στον φτωχό, στον νέο που έχεις ανάγκη τη στήριξη για μόρφωση. Σας μιλάμε για την προστασία του κοινωνικά αδύνατου, για την ανάγκη να βαθύνει η Δημοκρατία μας και να σταθεί απέναντι στη νεοφασιστική απειλή. Εν τέλει όλα αυτά, για τα οποία σας μιλά η αριστερά είναι διαχρονικές αξίες της κοινωνίας, που τις ενστερνίζεται η αριστερά. Γι αυτή την αριστερά σας μιλάμε» κατέληξε.

Όμως το διήμερο φεστιβάλ δεν ήταν μόνον ομιλίες και συζητήσεις με τους Τ. Κορωνάκης, μέλος Π.Σ.Ε. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, Θ. Φωτίου, βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, Ν. Γιαννόπουλος, από το Δίκτυο για τα  κοινωνικά και πολιτικά  δικαιώματα Γ. Λάμπρου, μέλος της επιτροπής δικαιωμάτων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, Μ. Μπόλαρη, βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, Μ. Κανελλοπούλου και Β. Χατζηλάμπρου.

Ζεϊμπέκικο ασίκικο από την κυρία Φωφώ.

 Το μενού περιλάμβανε συναυλίες με  «Τουρίστες», Imam Baildi, Χαΐνηδες Fundracar, Asian Dub, Foundation, Τέχνη θεάτρου, Ρεμπέτικο γλέντι και Θέατρο Σκιών με τον Καραγκιόζη γαμπρό!

Εκτός προγράμματος ήταν το «ντου» καμιάς πενηντάδας άτακτων νεαρών, με το οποίο απαίτησαν είσοδο άνευ εισιτηρίου, την ώρα συναυλίας συγκροτήματος ραπ που έπαιζε το Σάββατο βράδυ.

Και κάπου μεταξύ: «Ρε εμείς δεν έχουμε λεφτά, τι κουμμουνιστές είσαστε  που δεν μας αφήνετε να μπούμε; Τι θέλετε να σας καταγγείλουμε, που δεν μας βάζετε μέσα;» και της απάντησης: «Άμα σας αφήσουμε θα κάτσετε φρόνημα ή θα μας δημιουργήσετε πρόβλημα;» τελικά επήλθε συμβιβασμός, το ζήτημα διευθετήθηκε αμοιβαίως και οι… «άτακτοι» (όχι του συγγραφέα Χαριτόπουλου) πέρασαν να συνδιασκεδάσουν με τους έχοντες και κατέχοντες τα πέντε ευρώ!

Η… επαναστατική είσοδος των νεαρών προκάλεσε σχόλιο σε τραπεζάκι του χώρου του ρεμπέτικου. Πατέρας παλιός αριστερός μονολόγησε: «μωρέ εάν ήσαν στην πύλη τίποτα Κνίτες και το φεστιβάλ ήταν της ΚΝΕ, θα τα κάνανε αυτά οι νεαροί;». Τον επίπληξε όμως η κόρη που του έδωσε την απάντηση: «Μα οι Κνίτες δε φέρνουν τέτοια συγκροτήματα, γιαυτό δεν πάνε!».  

Οπότε… φερμουάρ ο μπαμπάς στο στόμα!

Το βράδυ το κάστρο της Πάτρας παίρνει εξωτική μορφή!

Ρωτήστε και τους συντρόφους Ανδρ. Γαλάζιο και Παν. Σταυρόπουλο.

Το ψάχνει στα βιβλία ο γλωσσολόγος Γερμανός Adrea με τη συμφοιτήτριά του. 

Πάντως το αντικριστό ζεϊμπέκικο των φίλων δεν χρειάζεται έρευνα κλπ.

Α, όλα κι όλα, εδώ παντρεύεται για πρώτη φορά ο Καραγκιόζης...

Αφού θα χορέψει το χωρό του Ησαΐα, γιατί να χορέψουμε εμείς;

Άμα μεγαλώσουμε κι εμείς όπως τα κορίτσια, τότε θα χορεύουμε...

Μπα, τι βλέπουμε;  Ποιος φωτογράφισε τους καραγκιοζοπαίχτες;