Για ορισμένες πλευρές της μάχης για τη Δημοκρατία

12-6-2013, πλατεία Γεωργίου Πάτρας, Β΄ ημέρα κατάληψης για την προστασία της Δημοκρατίας και της δημόσιας ΕΡΤ-ΕΡΑ. Ο λαός της αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, ενωμένος εισέρχεται ορμητικά στο πολιτικό προσκήνιο και απειλεί με ανατροπή τα σχέδια του Περισσού.

 Του ΟΜΗΡΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Είναι ολοφάνερο πλέον και στον πιο κακόπιστο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη συνταγματική και δημοκρατική εκτροπή στον τόπο μας, με ευθύνη της ίδιας της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση, μπροστά στην πλήρη κατάρρευση και αποτυχία της νεοφιλελεύθερης συνταγής των μνημονίων, επιχειρεί να εμπεδώσει το κράτος του τρόμου και του αυταρχισμού, παραβιάζοντας συστηματικά το Σύνταγμα και κάθε δημοκρατικό κανόνα. 

Εκτροπή που δεν θα μπορούσε να επιχειρηθεί μονομερώς από την ΝΔ, αν δεν υπήρχε η στήριξη των κυβερνητικών σχεδίων από τους μέντορες της πολιτικής κωλοτούμπας, τους κυρίους Βενιζέλου, Κουβέλη και των κομμάτων τους. 

Η τακτική και οι επιλογές τους, τούς φέρνουν πλέον αντιμέτωπους με το δημοκρατικό αίσθημα και τη θέληση της πλειοψηφίας των κατοίκων αυτής της χώρας που αποδοκιμάζουν τις επιλογές και την πολιτική τους. Πολιτική που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της απατεωνιάς, καθώς υφάρπαξαν και οι τρείς την ψήφο του ελληνικού λαού με υποσχέσεις για επαναδιαπραγμάτευση και σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο. 

Οι αντιδράσεις από όλους σχεδόν τους συνταγματολόγους, από ευρωβουλευτές της ΝΔ, οι φωνές γνωστών υποστηρικτών των ιδιωτικοποιήσεων, που όμως βλέπουν στην περίπτωση της ΕΡΤ ένα σχέδιο πολιτικού ταλιμπανισμού που απειλεί να εκτροχιάσει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα, οι αντιδράσεις από όλο τον κόσμο και πάνω απ’ όλα η πανελλήνια κατακραυγή, έχουν οδηγήσει σε πολιτική απομόνωση τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση. 

Δεν είναι καθόλου τυχαία η ένθερμη υποστήριξη που βρήκε η κυβερνητική πολιτική από τη νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. 

Ο ρόλος των ηγεσιών ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ

Ειδικά οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, με τις τελευταίες κινήσεις τους έχουν βυθιστεί πλέον στην πλήρη ανυποληψία. Ο πολιτικός θάνατος του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, που υπέγραψαν οι ίδιοι οι αρχηγοί τους δείχνει το βαθμό δέσμευσής τους στην επιδίωξη της οικονομικής καταστροφής της χώρας, προς όφελος μεγάλων τραπεζικών κονσόρτσιουμ και άλλων επιχειρηματικών κύκλων. 

Το γεγονός αυτό δεν διευκολύνει τα κυβερνητικά σχέδια. Αντίθετα. Η ΝΔ χάνει αυτή τη στιγμή ένα πολύτιμο ατού που διέθετε, έτσι ώστε να μπορεί να ελίσσεται, να καλλιεργεί αυταπάτες και προσδοκίες μιας διαφορετικής πορείας. Η αφαίρεση της μάσκας που έκρυβε -σε πολλούς- μέχρι σήμερα τις προθέσεις των δύο μικρότερων κυβερνητικών εταίρων, δεν λύνει, αλλά αντίθετα προσθέτει νέα προβλήματα. Και το γεγονός αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα αποτυπωθεί και με την ακόμη πιο ενεργή εμπλοκή στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στην άσκηση της εξουσίας. 

Πολιτικό φάουλ της ηγεσίας του ΚΚΕ

Στο πολιτικό τοπίο διαφάνηκε και μία άλλη πλευρά που μοιάζει σήμερα μικρή, ίσως ασήμαντη, αμελητέα, αλλά έχει εξαιρετική σημασία για το λαϊκό κίνημα. Φάνηκε -μέχρι χθες, προχθές- μία στάση «ενότητας και κοινής δράσης», και από την ηγεσία του ΚΚΕ που δεν συνηθιζόταν. 

Ο κόσμος είδε τις πρώτες μέρες, στον δρόμο, αλλά και στις απεργιακές εκπομπές της ΕΡΤ ότι μπορεί η Αριστερά να συντονίσει τη δράση και τις ενέργειές της. Κάτι που προφανώς δεν άρεσε στα ηγετικά κλιμάκια του Περισσού. Η τακτική αναδίπλωση που επιχειρεί για να κρατήσει «αμόλυντες» τις δυνάμεις του από το μικρόβιο της κοινής δράσης οδηγεί σε νέα πολιτικά φάουλ.

Το αποτέλεσμα; 

-Τώρα στην πιο κρίσιμη φάση, φαίνεται ότι το ΠΑΜΕ αποσύρεται, από την Δευτέρα κι έπειτα, τραβώντας τις δυνάμεις του έξω από την πάλη.

-Η ανάγνωση της απόφασης του ΣτΕ από την κυβέρνηση και η διοχέτευση των χαλκευμένων ερμηνειών με προφανή στόχο να αποδυναμώσουν τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, να περάσει η απογοήτευση, υιοθετήθηκε και από την ηγεσία του ΚΚΕ. Οι τοποθετήσεις στελεχών του στις τηλεοράσεις, αλλά και ανακοινώσεις του δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνο για την «ήττα»(!!) των εργαζομένων, την στιγμή που ο αγώνας είναι σε πλήρη εξέλιξη. Για αυτό τον λόγο πήραν για άλλη μια φορά τα εύσημα του κυρίου Βορίδη στα πάνελ.

-Απορεί κανείς με την ταχύτητα της αναπαραγωγής των κυβερνητικών χαλκείων, από τα στόματα στελεχών του ΚΚΕ, ενώ μάλιστα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣτΕ διέψευσε τις πληροφορίες που διακινούσε το Μαξίμου. Το ερώτημα είναι: η ηγεσία του ΚΚΕ δεν είχε το πολιτικό αισθητήριο να δει την στόχευση του Μαξίμου; Και γιατί υποτιμάει τον χαρακτήρα της δημοκρατικής και συνταγματικής εκτροπής που επιχειρείται; Δεν βλέπει ότι με αυτή την στάση ρίχνει νερό στον κυβερνητικό μύλο; 

-Ένα ακόμη στοιχείο που προξένησε μεγάλη εντύπωση είναι ότι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις σήκωσαν το θέμα της διακοπής του σήματος του 902, η ίδια η ηγεσία του ΚΚΕ, περιορίστηκε σε κάποιες ανακοινώσεις!! 

Η ηγεσία του ΚΚΕ κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στα πλαίσια ενός άγονου μικροκομματικού ανταγωνισμού, θυσιάζοντας τα συμφέροντα του λαϊκού κινήματος σε αυτόν το βωμό, υποτιμώντας την ανάγκη της πάλης για την δημοκρατία. 

Κανένα θεωρητικό σχήμα δεν μπορεί να κρύψει τον επικίνδυνο για το λαϊκό κίνημα πολιτικό τυχοδιωκτισμό της ηγεσίας του. 

Η κυβέρνηση ένα μόλις χρόνο μετά σε πλήρη εκτροχιασμό

Η Μικρασιατική καταστροφή, η Κυπριακή τραγωδία, κι άλλες μεγάλες καταστροφές που γνώρισε ο Ελληνισμός θα ωχριούν μπροστά στα αποτελέσματα που φέρνει ο πολιτικός κανιβαλισμός της συγκυβέρνησης των τριών. Όλα τα στοιχεία δείχνουν βάθεμα της ύφεσης, αύξηση ακόμη μεγαλύτερη της ανεργίας, πλήρη διάλυση των κοινωνικών ιστών πρόνοιας, νέο ρεύμα φυγής από τη χωρά, διάλυση της Παιδείας, της Υγείας, ενίσχυση συγκεκριμένων επιχειρηματικών μπλοκ που επενδύουν στην καταστροφή. 

Η Δημοκρατία είναι ένα ακόμη εμπόδιο στα κυβερνητικά σχέδια. Δεν είναι «παραπλανητική εφεύρεση» του ΣΥΡΙΖΑ όπως ισχυρίζεται ο ηγετικός πυρήνας του ΚΚΕ και τα κυβερνητικά χαλκεία. 

Το κυβερνητικό πογκρόμ δεν μπορεί να προχωρήσει, αν ο λαός δυναμώσει την πάλη του.
Η λαϊκή αφύπνιση που σημειώνεται, με αιχμή τα ζητήματα Δημοκρατίας, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης που πυροδοτεί η συγκλονιστική κινητοποίηση των εργαζομένων στην ΕΡΤ, η ακόμα μεγαλύτερη ένταση αυτής της πάλης είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τον σταματημό του καταστροφικού κυβερνητικού κατήφορου.