Έντεκα προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για εναλλακτική διακυβέρνηση με συνταγματική αναθεώρηση

Στιγμιότυπο από τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά την Παρασκευή 28-6-13.

Έντεκα προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την εναλλακτική διακυβέρνηση για να αποτελέσουν τον άξονα μιας ενδεχόμενης προοδευτικής συνταγματικής αναθεώρησης ανέπτυξε από τα Χανιά ο Αλέξης Τσίπρας σε αντιπαράθεση με την "μνημονιακή μεταπολίτευση", την οποία επιδιώκουν τα μνημονιακά κόμματα, τα οποία ζητούν αλλαγή του Συντάγματος για να φτιάξουν, όπως είπε χαρακτηριστικά, "το νέο αποικιακό σύνταγμα, το σύνταγμα των δανειστών". 

«Καλούμε το λαό να στηρίξει μια μεγάλη προοδευτική αλλαγή στο τόπο. Να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ όχι μόνο για να σταματήσουμε τη καταστροφή, όχι μόνο για να ανορθώσουμε την οικονομία και τη παραγωγική βάση που καταρρέει, αλλά και για να προχωρήσουμε στην ανατροπή του φαύλου καθεστώτος που μας οδήγησε στη κρίση» είπε. Και κατάθεσε τις παρακάτω έντεκα προτάσεις που θα αποτελέσουν σημεία για συζήτηση στο πρώτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ:

1. Η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών. Οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα με έναν ορισμένο αριθμό υπογραφών να καταθέτουν σχέδια νόμου στην κρίση της Βουλής, να αποπέμπουν νόμους, να επιβάλουν δημοψηφίσματα για κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα.

2. Η αποφασιστική ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας.

- Με τη δραστική μείωση της χρήσης διαδικασίας του κατ' επείγοντος.

- Με τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων Νόμου από αριθμό βουλευτών, με δεσμευτική χρονική διαδικασία για τη συζήτησή τους.

- Με δικαίωμα πρότασης των βουλευτών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

- Με διασφάλιση δυνατότητας σύστασης εξεταστικής επιτροπής από μικρότερο αριθμό βουλευτών.

- Με δυνατότητα πρόσβασης του βουλευτή σε κάθε κρατικό έγγραφο.

3. Η αποφασιστική ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις. Τέρμα η αδιαφάνεια, τέρμα οι αποφάσεις στο παρασκήνιο. Όλα στο φως. Όλα όσα αφορούν κρατικές αποφάσεις, έγγραφα ή πληροφορίες σχετικές με τη δημόσια διοίκηση σε γνώση των πολιτών

4. Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση. Με τη διαμόρφωση ισόρροπων πληθυσμιακά εκλογικών περιφερειών, με τη κατάργηση των μονοεδρικών-δυεδρικών, αλλά και των μεγάλων εκλογικών περιφερειών.

- Κατάργηση των βουλευτών Επικρατείας.

- Κατάργηση των εκλογικών ορίων. Αλλά και τη δυνατότητα στους εκλογείς να ανακαλέσουν τους αιρετούς τους αν προκύψει σοβαρός λόγος. Με δυο λόγια κάθε ψήφος ίδια ισχύς και κανένας έξω από τον έλεγχο του λαού. Κανένας χωρίς λογοδοσία των πεπραγμένων του στο λαό.

5. Η καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας, η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται αυτοδίκαια κώλυμα εκλογιμότητας. Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη και στην αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές, γιατί ο βουλευτής δε θα είναι επάγγελμα, δε θα είναι προνόμιο, αλλά λειτούργημα από το λαό για το λαό.

6. Οριστική κατάργηση του άθλιου νόμου περί ευθύνης υπουργών.

- Δραστικός περιορισμός χρήσης της βουλευτικής ασυλίας, μόνον σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων.

 - Τα ποινικά αδικήματα υπουργών δεν θα έχουν πια χρόνο παραγραφής. Θα μπορούν να διερευνηθούν οποτεδήποτε προκύψουν αποδεικτικά στοιχεία.

Στην περίπτωση που η Δικαιοσύνη διερευνά ποινικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται Υπουργοί, δεν θα αποστέλλεται ο φάκελος στη Βουλή, ώστε αυτή να αποφασίσει την πορεία της υπόθεσης, αλλά θα συνεχίζει κανονικά το έργο της και θα απαγγέλλει κατηγορίες, εφόσον θεμελιώνει ανάλογη άποψη.

 7. Ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους και την διαφύλαξή τους ως θεσμών της κοινωνίας και όχι ως γραφειοκρατιών με ίδια συμφέροντα. Το κράτος δε θα χρηματοδοτεί τα κόμματα αλλά θα αποζημιώνει μέρος των αποδεδειγμένων δαπανών τους. Δεν θέλουμε κόμματα κρατικοδίαιτα. Θέλουμε κόμματα που να λειτουργούν με κανόνες δημοκρατίας και διαφάνειας. Γι' αυτό και πρέπει να τελειώσει αυτό το πανηγύρι διασπάθισης δημόσιου χρήματος διάμεσο τραπεζικού δανεισμού με υποθήκευση των μελλοντικών κρατικών χρηματοδοτήσεων.

8. Η ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης.

 Τρία επίπεδα: Κεντρικό Κράτος – Περιφέρειες – Δήμοι, με σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και οικονομικά μέσα. Κατάργηση του Καλλικράτη. Καθιέρωση δυνατότητας τοπικών δημοψηφισμάτων και τη θεσμοθέτηση λαϊκών συνελεύσεων για κρίσιμα τοπικά ζητήματα με δεσμευτικό για τις αρχές χαρακτήρα. Καθιέρωση της ανακλητότητας για όλους τους αιρετούς, κατόπιν αιτήματος του οικείου εκλογικού σώματος.

9. Η εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας. Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα εκλέγονται από Ειδικό Εκλεκτορικό Σώμα, με συμμετοχή της Ολομέλειας του αντίστοιχου δικαστηρίου, των Προεδρείων των Δικηγορικών Συλλόγων και των Καθηγητών Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου των δημόσιων ΑΕΙ της χώρας.

10. Η ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών. Η συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών. Τα άρθρα 16 και 24 του ισχύοντος Συντάγματος θωρακίζονται ακόμη περισσότερο απέναντι στις βλέψεις των ιδιωτικοποιήσεων. Ορίζεται ότι οι κρατικές δαπάνες για υγεία, παιδεία, κατοικία εξαιρούνται από τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Και το κράτος παρέχει δωρεάν υπηρεσίες παιδείας, υγείας και περίθαλψης σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της χώρας.

11. Η δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου για την επικοινωνία και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα με την ΕΡΤ ανοικτή.

Με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστούν οι 11 προτάσεις, ο Αλέξης Τσίπρας άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία θα μπορούσε να πάρει χαρακτήρα ενός θεσμού ενταγμένου σε μια «αμεσο-δημοκρατική» δομή παραγωγής αποφάσεων και υπ' αυτήν την έννοια αποτελεί μια πρόταση, μια σκέψη που εντάσσεται στο προβληματισμό και στη στρατηγική μας για τις αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του.