Για το αναπτυξιακό συνέδριο της πατραϊκής εφημερίδας «Πελοπόννησος»

Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΤΟΥΧΑ(*)

Μια συζήτηση για την ανάπτυξη έχει πάντα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα, αν η συζήτηση αυτή είναι σοβαρή και κυρίως αν, τα συμπεράσματα της συζήτησης αυτής προορίζονται για εφαρμογή και υλοποίηση.

Προς το παρόν, είμαι βέβαιος για τις καλές προθέσεις της εφημερίδας σας και σας συγχαίρω για την πολύ σημαντική πρωτοβουλία σας, αμφιβάλλω ωστόσο για τις προθέσεις και την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης. Μα, θα μου αντιτείνετε εύλογα, η ανάπτυξη δεν είναι μόνο θέμα του Κράτους αλλά είναι θέμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

Καταθέτω εξ αρχής δύο βασικές μου παραδοχές: 

1. Το Κράτος οφείλει, να κατασκευάσει τις αναγκαίες υποδομές. (Αυτοκινητόδρομοι, Σιδηροδρομικό δίκτυο, Φυσικό αέριο κτλ). Γνωρίζετε ότι οι υποδομές αυτές αποτελούν προϋπόθεση και θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι έχουν αφεθεί στις τύχες ενός άγνωστου μέλλοντος.

2. Πάντοτε, πολύ περισσότερο στις συνθήκες της κρίσης, η επενδυτική δραστηριότητα του Δημοσίου, θα μπορούσε να έχει νευραλγικό χαρακτήρα.

Ας περιγράψουμε όμως την κατάσταση της Περιοχής μας:  Γεωγραφική πολυποικιλότητα, (βουνά, πεδιάδες ιδιαίτερης παραγωγικής ευφορίας, ποτάμια, παραλίες, άριστες κλιματολογικές συνθήκες), ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, πολύ σημαντικοί αρχαιολογικοί και τουριστικοί χώροι, μεγάλο και μικρότερα αστικά κέντρα, μεγάλη παραγωγική παράδοση και στον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα,Πανεπιστήμιο πολλών ειδικοτήτων και ΑΤΕΙ πολλών επίσης παραγωγικών ειδικοτήτων, Πανεπιστημιακό και Νομαρχιακά Νοσοκομεία, μεγάλη παράδοση στα γράμματα, τις τέχνες και την εν γένει πολιτιστική δημιουργία, Αεροδρόμιο και διεθνές λιμάνι και στις θαλάσσιες, ενδεχόμενα και στις ηπειρωτικές παρυφές μας, πλούσια, ανεξερεύνητα κοιτάσματα ορυκτού ενεργειακού πλούτου.

Είναι όλα αυτά ευνοϊκές προϋποθέσεις; Απάντηση: Είναι οι ευνοϊκότερες! Γιατί άραγε δεν τις έχουμε ήδη αξιοποιήσει; Αν δεν απαντήσουμε σε αυτό, καμιά συζήτηση μας δεν θα είναι παραγωγική! 

Και η απάντηση είναι πολιτική.

Αιτίες:

1.Η έλλειψη των υποδομών που αναφέρθηκαν στην αρχή. Έπρεπε να υπάρχουν εδώ και 20 χρόνια!

2.Δεν υπήρξε απάντηση στην βιομηχανική κρίση του τέλους της δεκαετίας του 80. Η οποία ήταν άμεσο αποτέλεσμα των βίαιων αλλαγών του παραγωγικού καταμερισμού που μας επέβαλλε η Ε.Ε. Το σχέδιο ήταν να γίνουμε χώρα μόνο τουρισμού και υπηρεσιών.

3.Πρέπει επί τέλους, όσο θάρρος και αν απαιτεί αυτό, να πούμε καθαρά. Οι αγροτικές επιδοτήσεις, δεν ήταν για την ενίσχυση των αγροτών. Εξαγόρασαν την καταστροφή της πρωτογενούς παραγωγής, την εγκατάλειψη της υπαίθρου και τάισαν πλουσιοπάροχα ημετέρους συνεταιρισμών, αγροτικών ενώσεων, τραπεζών, μέσων ενημέρωσης και διάφορων πολιτευτών! Αυτό σήμερα αποδεικνύεται με αριθμούς, εμπορικά ισοζύγια, στατιστικά μεγέθη!

Συμπέρασμα: Το μέχρι σήμερα παραγωγικό μοντέλο, επιλογή του πολιτικού συστήματος και των προτεραιοτήτων του απέτυχε!Αποτυχία που μας κατατάσσει σήμερα στην τελευταία θέση των Περιφερειών της Ευρώπης. Ήμασταν πριν την κρίση η φτωχότερη Περιφέρεια της Ευρώπης!

Τι πρέπει να αλλάξει: 

Η οποιαδήποτε ανάπτυξη στην χώρα και στην Περιοχή μας, έχει σαν ελάχιστο προαπαιτούμενο, την αποδέσμευση της από τα δόκανα των μνημονίων, από την Τροικανή κατοχή, από την Κυβέρνηση που με  εθελόδουλο τρόπο τους υπηρετεί. Είναι αυτό μεταξύ των άλλων απαραίτητο, για την διασφάλιση του ελέγχου στον εθνικό πλούτο.

Κατά τα άλλα, αναφέραμε ήδη τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις προτεραιότητες. Η περιοχή, διαθέτει το επιστημονικό και το έμπειρο παραγωγικό δυναμικό για τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και την στελέχωση τους, διαθέτει τα μέσα που μπορούν να διασφαλίσουν περισσότερες ελπίδες!

(*) Δημοσιεύθηκε στην Πελοπόννησο της Πέμπτης 13/6/2013