Η αποδόμηση στην οποία οδηγείται τη χώρα με υποχρεώνει σε παραίτηση!

"Θα αποδομήσετε και το τελευταίο ψήγμα κοινωνικού κράτους και αλληλεγγύης" λέει ο εικονιζόμενος  Παν. Αλεξόπουλος,  γραμματέας ΝΕ Αχαΐας προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Επιστολή προαναγγελθείσα-βόμβα του Γραμματέα Αχαΐας Παν. Αλεξόπουλου, προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο

«ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΧΩ ΞΕΚΑΘΑΡΗ πολιτική σχέση τόσο με το οργανωμένο κόμμα, όσο και με την τοπική κοινωνία και ενόψει της επικείμενης ψήφισης της νέας δέσμης μέτρων που θα αποδομήσει και το τελευταίο ψήγμα κοινωνικού κράτους και αλληλεγγύης, διαισθανόμενος και το αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η χώρα, με την εμμονή σε αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, υποβάλλω την παραίτησή μου από την θέση του Γραμματέα της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Αχαΐας».

Με τα παραπάνω, που αποτελούν απόσπασμα μιας επιστολής, προαναγγελθείσα-βόμβα, γεμάτης με εκρηκτικό μείγμα κατά της ηγεσίας του κάποτε κραταιού κόμματος, υπέβαλε τελικά την παραίτησή του ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα Παναγιώτης Αλεξόπουλος.

Ο Π. Αλεξόπουλος στην επιστολή του που απευθύνεται προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο και τον γραμματέα Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη, μιλά για την κατάσταση που έχει φτάσει μέχρι τώρα η χώρα και κυρίως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι από τις συνεχείς περικοπές και τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα.

Αναλυτικά η επιστολή του που δημοσιεύτηκε στο patrasTimes.gr, το οποίο είχε προαναγγείλει το θέμα, αναφέρει:

Τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας.

«Η μακροχρόνια ενασχόληση μου με τα κοινά και η ενεργός συμμετοχή μου στο ΠΑΣΟΚ, εμπνεύστηκαν από τις αρχές και τα ιδεώδη της 3ης του Σεπτέμβρη και σκοπό είχαν την προσφορά μου υπέρ του κοινωνικού συνόλου, βασισμένη στις αξίες της ανιδιοτέλειας, της αξιοπρέπειας, της συνέπειας και της διαφάνειας.

Έτσι πορεύτηκα από το Μάιο του 2008, όπου τα μέλη και οι φίλοι της οργάνωσης μας, με εξέλεξαν στην θέση του Γραμματέα της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Αχαΐας, με τους οποίους δώσαμε πολλούς πολιτικούς αγώνες.

Τα τελευταία δύο χρόνια όμως, η παράταξη μας, η παράταξη που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου που τόσα πρόσφερε σε αυτόν τον τόπο, απώλεσε τόσο το κινηματικό της χαρακτήρα όσο και κάθε δεσμό που διατηρούσε με την κοινωνία.

Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται εντονότερα σε εκείνες τις κοινωνικές ομάδες, που επί χρόνια αποτέλεσαν την ραχοκοκαλιά της παράταξής μας: Tους αγρότες, τους εργάτες, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, την μεσαία αστική τάξη. 

Οι αρχές και οι αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, υποτιμήθηκαν ή -ακόμα χειρότερα- ξεχάστηκαν και αγνοήθηκαν από τις ηγεσίες του κινήματός μας.

Στο όνομα της οικονομικής κρίσης, ξεπεράσαμε ακόμα και τις κόκκινες γραμμές της ιδεολογίας μας, επιδοθήκαμε σε ένα συνεχόμενο ψαλίδισμα μισθών και συντάξεων, σε μία φοροεπιδρομή που υπαγορεύτηκε από τις απαιτήσεις των δανειστών μας,  που σκοπό είχαν την μείωση των δαπανών, την καλυτέρευση των χρηματοοικονομικών δεικτών, την παραμονή στον κλειστό πυρήνα του Ευρώ και της Ευρωζώνης, την ανάπτυξη και την ευημερία.

Παρόλη την δυσπιστία πολλών από εμάς, αρκετοί πειστήκαμε ότι αυτά  τα επώδυνα και σκληρά μέτρα έπρεπε να τα στηρίξουμε.

Πειστήκαμε ότι δεν θα επιβάλλονταν άλλα μέτρα. Δεχτήκαμε τις διαβεβαιώσεις ότι αυτά που ήδη έχουν επιβληθεί θα μας οδηγήσουν στο νοικοκύρεμα του σπάταλου Κράτους μας, στην έξοδο από την ύφεση, στον πολυπόθητο δρόμο της ανάπτυξης, και θα μας κρατήσουν στο στενό πυρήνα της Ε.Ε.

Αντ’ αυτού όμως, νέα  μέτρα προαναγγέλλονται καθημερινά και λαμβάνονται αποφάσεις που βαθαίνουν την ύφεση, προκαλούν καλπασμό των δεικτών ανεργίας, συρρίκνωση των κοινωνικών δομών και εξαθλίωση σε ολόκληρη την κοινωνία.

Μέσα σε αυτό τον κοινωνικό και πολιτικό κουρνιαχτό, διαπιστώνω με λύπη να έχει εγκαταλειφθεί από την κεντρική διοίκηση η κομματική οργάνωσή μας, το ζωντανό κύτταρο του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία.

Αισθάνομαι ότι χρησιμοποιήθηκε στυγνά, ως κομματικός μηχανισμός και όταν επιτέλεσε αυτό τον σκοπό, απαξιώθηκε.

Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές στο παρελθόν διαφώνησα με μέτρα και με πολιτικές, ενώ είχα σκεφτεί να υποβάλλω την παραίτησή μου.

Τον Μάρτιο του 2012, δεν το έπραξα από υποχρέωση και καθήκον απέναντι στην παράταξη γιατί ήδη είχαν  δρομολογηθεί βουλευτικές εκλογές.

Μετά τις εκλογές εξαγγέλθηκε ότι το κίνημα μας, θα προχωρήσει σε δομική ανασυγκρότηση, σε ανασύσταση ιδεών και θέσεων, αναπτερώνοντας κάποιων από εμάς τις ελπίδες, ότι επιτέλους θα τοποθετηθούμε στην σημερινή πραγματικότητα, θα προσδιορίσουμε εκ νέου την πολιτική μας  και θα πορευτούμε βάσει των αναγκών του κοινωνικού συνόλου.

Ανέμενα μέχρι την πρώτη συνεδρίαση της Νομαρχιακής Επιτροπής ανασυγκρότησης αυτήν την απάντηση από τους απεσταλμένους της κεντρικής διοίκησης, ότι επιτέλους έχουμε λάβει το μήνυμα της κοινωνίας και ότι θα χαράξουμε πορεία ενός σύγχρονου σοσιαλιστικού κόμματος.

Δυστυχώς όμως δεν πήρα τις απαντήσεις που ήθελα, ούτε όμως και τα εχέγγυα για την βιωσιμότητα της οργάνωσης.

Θέλοντας λοιπόν να έχω ξεκάθαρη πολιτική σχέση τόσο με το οργανωμένο κόμμα, όσο και με την τοπική κοινωνία και ενόψει της επικείμενης ψήφισης της νέας δέσμης μέτρων που θα αποδομήσει και το τελευταίο ψήγμα κοινωνικού κράτους και αλληλεγγύης, διαισθανόμενος και το αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η χώρα, με την εμμονή σε αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, υποβάλλω την παραίτησή μου από την θέση του Γραμματέα της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Αχαΐας.

Δηλώνω όμως ότι παραμένω ενεργός πολίτης, και θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις ενάντια σε αποφάσεις και θέσεις με αντιλαϊκό, αντικοινωνικό και αντεθνικό χαρακτήρα.

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συντρόφους μου και συνοδοιπόρους μου στην Ν.Ε., τους Γραμματείς και τα μέλη των Δ.Ο., την Ν.Ε. Νεολαίας της οργάνωσής  μας καθώς και όλους τους φίλους και τα μέλη της παράταξής μας, που συνεργάστηκα αυτά τα τέσσερα χρόνια». 

Φαντάσματα στη Γεροκωστοπούλου

Αξίζει πάντως να τονιστεί ότι από την επομένη ημέρα των εκλογών του Ιουνίου με τα δυσμενή αποτελέσματα που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στο βάραθρο σε ολόκληρη την Ελλάδα, η τοπική οργάνωση του κόμματος στην Πάτρα οδηγήθηκε σε κατάσταση εσωστρέφειας μη αναστρέψιμης, όπως έδειξε το αποτέλεσμα, με συνέπεια αδυναμία συγκέντρωσης συνδρομών σε ένα κόμμα εξεχόντως κρατικοδίαιτο και εκτός αυτοδύναμης εξουσίας. Επιπτώσεις αυτών ήταν η εγκατάλειψη μέρους των γραφείων που έχει ενοικιάσει στην οδό Γεροκωστοπούλου, η αδυναμία πληρωμής του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού και άλλων αγαθών, που έφερε το κτίριο που κάποτε έσφυζε από ζωή να μοιάζει χώρος φαντασμάτων!

Το κυριότερο όλων όμως είναι η εγκατάλειψη από τα μέλη του, στα οποία ανύποπτοι απευθύνονται για την ανανέωση της συνδρομής των και αντ’ αυτής εισπράττουν άρνηση, ενώ κάποιες φορές και ύβρεις αγανάκτησης.