 |
| Χωρίς σχόλιο. |
Πηγή: www.left.gr
Ο
επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος δεν δίστασε να χαιρετίσει ναζιστικά, μιλώντας στη
νεολαία του κόμματός του"... Και γιατί να διστάσει;
Μπορεί, είπε, κάποια μέλη του κόμματος "καμιά
φορά" να χαιρετούν μ' αυτόν τον τρόπο, "αλλά έχουν καθαρά
χέρια". Γιατί δεν έχουν κλέψει. Έτσι τοποθετήθηκε στο Φεστιβάλ της
νεολαίας της Χρυσής Αυγής.
"Μας είπανε ναζί, μία, δύο, δέκα. Κλέφτες δεν
μας είπαν. Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά αν χαιρετάνε έτσι (κάνει το
ναζιστικό χαιρετισμό) αλλά είναι χέρια καθαρά. Δεν είναι βρώμικα, δεν έχουν
κλέψει".
Κατά την προεκλογική πρεμούρα διάφοροι
"κύριοι" του ναζισμού αποκήρυσσαν μετά βδελυγμίας την ταυτότητά τους
"Δεν είμαστε ναζί, ούτε νεοναζί, ούτε φασίστες. Είμαστε πατριώτες, είμαστε
εθνικιστές." Μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί "προεκλογικό ψέμα" η
στρατηγική τους.
Τώρα που η Χρυσή Αυγή δημοσκοπικά ανεβαίνει, δεν
τους νοιάζει πια. "Όχι η Γερμανία του '30. Είναι η Ελλάδα του 2012",
αναφέρει ο ξένος Τύπος. Κι εδώ, Νίκο Μιχαλολιάκο, συμβαίνει κάτι άλλο.
Συμβαίνει ότι δεν κάνει ο χαιρετισμός του Ναζί.
Καθημερινά έρχονται στην επιφάνεια ιστορίες
ξυλοδαρμών, βασανισμών, δολοφονιών μεταναστών (και μη τώρα πια) από
χρυσαυγίτες. Και όταν ένας άνθρωπος στρέφει μαχαίρι εναντίον ενός άλλου
ανθρώπου, είναι εν δυνάμει δολοφόνος.
Και τι να κάνουμε τώρα, πολύ πριν τα πρώτα σας
πογκρόμ ξέραμε ότι είστε ναζί, Νίκο Μιχαλολιάκο. Οπότε δεν μας σοκάρει, ούτε
μας κάνει εντύπωση η δήλωσή σου.
Μας σοκάρει το σοκ των Μέσων που την αναπαράγουν σα
να μην το περίμεναν. Μας σοκάρει που κανένας(;) δεν είχε... υποψιαστεί ότι τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι "σκούπες", πλήρως νόμιμα και τα δύο,
γεννάν φασισμό. Μας σοκάρει που όταν καλλιεργήθηκε ένας εσωτερικός εχθρός (ο
φτωχός, ο μετανάστης, ο διαφορετικός) για να βρεθεί ο υπαίτιος της κρίσης,
συνηγόρησαν και η Πολιτεία και τα ΜΜΕ. Και τώρα αναρωτιούνται πώς η Χρυσή Αυγή
φτάνει να γίνει τρίτο κόμμα.
Η Χρυσή Αυγή, αφού ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε παράνομη
οργάνωση και μπορούσε να υφίσταται σαν μόρφωμα, πάτησε πάνω στον φόβο των
ανθρώπων και τον μετέτρεψε σε μίσος. Έγινε κοινοβουλευτικό κόμμα, απέκτησε νέα
μέλη-"στρατό", χτύπησε, απείλησε, δολοφόνησε, έστησε επικοινωνιακά
παιχνιδάκια, έγινε κι ένας εγχώριος και διεθνής σάλος με τους νεοναζί, κανένας
από αυτούς δεν καταδικάστηκε. Ξεθάρρεψε, έστειλε βουλευτές να επιτεθούν, γενικά
στους πάντες, δημόσια και συνέχισε υπόγεια αυτό που πάντα έκανε: να χτυπάει, να
τραμπουκίζει, να μαχαιρώνει, να εισβάλλει σε σπίτια μεταναστών και να τους
πετάει απ' έξω.
Αφού, λοιπόν, όλα αυτά έμειναν ατιμώρητα θεσμικά
και -δυστυχώς- συνειδησιακά σε σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, τι είχε να
χάσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος αν παραδεχόταν πως χαιρετά ναζιστικά; Απολύτως
τίποτε.
Διαβάστε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου