Κυβερνητικό πρόγραμμα

Β. Βαρδινογιάννης με το ξιφάκι του Άρη.

Άρθρο του ΒΑΡΔΗ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ

      Αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης

* Οι πολίτες της χώρας μας κατέγραψαν και στην τελευταία πενταετία την ανεπάρκεια και τα αδύνατα ηγετικά προσόντα των κομματικών στελεχών που κυβέρνησαν.

* Οι πολίτες αναζητούν τώρα διαφορετική πολιτική, συγκρουσιακή με τα κατεστημένα, αποτελεσματική για τα εθνικά συμφέροντα. Δεν αρκεί μία αντιπολίτευση της ημέρας στα τρέχοντα που αναγνωρίζει και νομιμοποιεί σχεδόν τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης.

* Τα στοιχεία και τα μεγέθη του οικονομικού προβλήματος της χώρας είναι συγκεκριμένα. Δεν δικαιούται να τα προσδιορίζει μονομερώς η ομάδα των δανειστών και κάποια τρόικα. 

Αν δεν προσδιοριστεί αντικειμενικά το πρόβλημα, πώς θα αναζητηθούν οι λύσεις;

* Κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση, καμία διεθνής διάσκεψη δεν δικαιούται να αμφισβητήσει τη συνύπαρξη ή να φαλκιδεύσει τα μεγέθη των δύο οικονομικών ομάδων: των οφειλών της Ελλάδας στους δανειστές της και των οφειλών της Γερμανίας στη χώρα μας. 

Η οργανική σύνδεση και αλληλεξάρτηση των δύο αυτών οικονομικών μεγεθών δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

* Η καλή πίστη, η επιστημονική μεθόδευση και ο διάλογος μπορούν να οδηγήσουν στις λύσεις, ενώ είναι απαράδεκτη η μονομερής επιβολή των Μνημονίων και των λύσεων με τη λεόντειο λογική των ισχυρών. Είναι εξοργιστική η ερώτηση "και πού θα βρείτε τα χρήματα για νέο δάνειο";

* Η απάντηση υπάρχει: Να εφαρμοστούν οι ισχύουσες διεθνείς αρχές και για τα ελληνικά δάνεια, και για τις ελληνικές διεκδικήσεις. Διαφορετικά κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το ιερό δικαίωμα της άμυνας και της αυτοσυντήρησης: την προτεραιότητα της επιβίωσης του λαού μας.

* Οι Έλληνες ελπίζουν. Ελπίζουν και στηρίζονται στις δυνάμεις της ψήφου τους. Χρειάζονται το όπλο ενός κυβερνητικού προγράμματος μάχης που θα προσδώσει στην επερχόμενη αναμέτρηση το όραμα και τον ενθουσιασμό της νίκης.

* Οι γενικόλογες υποσχέσεις των κυβερνώντων ότι θα ανοίξουν τον δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης μπορούν να αποδοθούν είτε στην υποτίμηση της πραγματικότητας και των οικονομικών νόμων, είτε στο παραδοσιακό παιχνίδι της πολιτικής εξαπάτησης.