 |
| Της ΒΙΒΙΑΝ ΣΑΜΟΥΡΗ τ. Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων |
Μαζική ανεργία, πλήρης αποδόμηση εργασιακών δικαιωμάτων, διάχυτη αβεβαιότητα, σε όλες τις μορφές της κοινωνικής πραγματικότητας...
Αλλαγές που, ως γνωστόν, εφαρμόστηκαν αιφνίδια και βίαια... Και που, δυστυχώς, δυσκολευτήκαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι θα έχουν οριστικό χαρακτήρα και θα οδηγήσουν την πλειονότητα των Ελλήνων στην απόλυτη φτώχεια.
Πώς κατόρθωσαν, όμως, οι υποτιθέμενοι αντιπρόσωποί μας να επιβάλουν, κυριολεκτικά σε μια νύχτα, σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, τις νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες; Πού οφείλεται αυτή η σχεδόν παθητική στάση του λαού; Πώς επέτυχαν να απενεργοποιήσουν την κριτική αντίληψη των Ελλήνων; Ερωτήματα που αν απαντηθούν σωστά, θα απογυμνώσουν τους πρωταγωνιστές ενός πολιτικού συστήματος που κατέρρευσε με πάταγο.
Αναλύοντας την επικοινωνιακή τακτική κυρίως των εκπροσώπων του δικομματισμού, οδηγούμεθα στο συμπέρασμα πως απλώς αντέγραψαν τις κλασικές τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης, προκειμένου να επιτευχθεί ο λεγόμενος «κοινωνικός έλεγχος»: Εκβιαστικά διλήμματα, με στόχο να ενσπείρουν το φόβο και τον πανικό μεταξύ του λαού, επιβολή -μέσω φίλα προσκείμενων ΜΜΕ- ατεκμηρίωτων γενικεύσεων του τύπου «αφού η ύφεση είναι πανταχού παρούσα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ίσως να είναι και αναπόφευκτη» κ.ά.
Τεχνικές που, εγκαίρως, είχε αποκαλύψει ο σημαντικότερος ίσως στοχαστής του 20ού αιώνα, Νόαμ Τσόμσκι... Ιδού μερικά αποσπάσματα από το περιβόητο βιβλίο του «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους», που παραπέμπουν ευθέως στις πρακτικές που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί μας αξιωματούχοι: «Κινδυνολογήστε επί της οικονομικής κρίσης, για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών», «αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας, που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του», «κάντε ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι (συν)υπεύθυνο για τη συμφορά του, ούτως ώστε, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, να απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και να αυτο-ενοχοποιείται» (βλέπε «μαζί τα φάγαμε») κ.ά.
Οι διαβόητες αυτές τεχνικές, επεκτείνονται και στον τομέα της διατήρησης της εξουσίας, μέσω παροχής λύσεων σε προβλήματα που δημιούργησαν -τεχνητά ή μη- οι ίδιοι οι κυβερνώντες (βλέπε προεκλογικές εξαγγελίες των δυο μεγάλων κομμάτων της χώρας και των... πρόθυμων πολιτικών φορέων να συνεργαστούν με αυτά).
Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, λοιπόν, το μόνο που απομένει να σας υπενθυμίσω, είναι η ρήση του κορυφαίου πολιτικού φιλόσοφου Καρλ Μαρξ: «Το πιο μεγάλο ελάττωμα είναι η ευπιστία»...
_________________
Υ.Γ.: Ο Νόαμ Τσόμσκι, σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Σκάι, διατύπωσε την άποψη πως «οι Έλληνες δεν έχουν πολιτικές επιλογές που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους». Έχουμε, όμως, θα αντέτεινα, εκείνους τους πολιτικούς φορείς που αγωνίζονται, εδώ και χρόνια, για κοινωνική δικαιοσύνη, εργασιακά δικαιώματα, δημοκρατία, ελευθερία...
Παρασκευή, 4 Μαΐου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου