Τον πατρινό που βραβεύθηκε από τον Ο.Η.Ε. γιατί αγάπησε τον τόπο του
Το πιστεύω του ήταν ότι τα φυσικά αγαθά ήταν και δικά του
Του ΝΙΚΟΥ ΤΖΑΝΑΚΟΥ
Ένα χρόνο από την απώλεια του Βλάσση και το κενό που άφησε πίσω του είναι ήδη ευδιάκριτο.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ακούραστους αγωνιστές σαν το Βλάσση.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ανθρώπους με ήθος με ανιδιοτέλεια, με διάθεση προσφοράς στην πόλη του, στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στον άνθρωπο.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που να παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Βλάσσης ήταν ο πρώτος που τα συνέδεσε με το φυσικό περιβάλλον.
Ένα χρόνο μετά το θάνατο του και οι δράσεις του, οι θέσεις του, εξακολουθούν να μοιάζουν και να έρχονται από το μέλλον.
Έδινε μαθήματα σε όλους μας με τη στάση ζωής σου. Δίδαξε με τη νηφαλιότητα του πνεύματός του και την πνευματική του εγρήγορση. Δίδαξε με τη στάση του να μη κρίνει μόνο, αλλά να προτείνει. Δίδαξε με την αγάπη σου για τη Δημοκρατία και την αγωνία του να την διακηρύττει έμπρακτα. Η συνολική στάση ζωής που είχε αποτελεί πια τον ορισμό του ενεργού πολίτη.
Πίστευε πως «…κανένα κακό δεν επιβιώνει και καμία κρίση δεν ριζώνει, αν η κοινωνία δεν το δέχεται ή έστω αν δεν το ανέχεται».
Το πιστεύω του ήταν ότι τα φυσικά αγαθά ήταν και δικά του και δεν είχε άλλη επιλογή από τον αγώνα για την περιβαλλοντική ισορροπία του χώρου όπου ζούσε.
Σαράντα χρόνια πριν αντήχησε παράξενα σε πολλούς, όταν ανέφερε πως πρέπει να αγωνιστούμε για «Το Δικαίωμα του πολίτη» γιατί όπως έλεγε τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν και τα φυσικά αγαθά.
Επαναλάμβανε συχνά πως «Όταν δεν γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας, αγνοούμε και τις υποχρεώσεις μας προς τους συμπολίτες μας και την πολιτεία».
Τη δεκαετία του 1980 αποφασίζει να τα βάλει με 12 μεγάλες βιομηχανίες της Ακτής Δυμαίων, οι οποίες μολύνουν τη θάλασσα. Οι εφημερίδες της Αθήνας δίνουν πανελλήνια διάσταση στον αγώνα του και μιλούν για την μακροχρόνια ηρωική μάχη, ενός πολίτη, του πολίτη Βλάσση.
Για το προσκλητήριο του άγνωστου δικαστικού κλητήρα του απλού πολίτη, ο οποίος πέρασε από τις δυσκολίες και αδιαφόρησε για τις διαβολές. Ένα δίδαγμα που δείχνει, ότι υπάρχει και ο δρόμος της προσωπικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων του πολίτη.
Σε μια γενική ανασκόπηση ο Αθηναϊκός Τύπος, παρουσιάζει τον πολίτη Βελλόπουλο, σαν άνθρωπο με μυθικές διαστάσεις. Βλέπετε ήταν η πρώτη φορά που ένας απλός πολίτης τόλμησε και Απάντησε, όχι μόνο στην ασυδοσία των λίγων, αλλά και στην αδράνεια των πολλών.
Τα ΝΕΑ το 1980, τον ανακηρύσσουν πρόσωπο της χρονιάς.
Μετά από όλα αυτά έρχεται η μεγάλη ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Τον βραβεύει ο Ο.Η.Ε.
Το 1984 τον βραβεύει η Ακαδημία Αθηνών.
Γίνεται εθνικό κεφάλαιο, η φήμη του βγαίνει από τα σύνορα. Του ζητούν την υπογραφή για περιβαλλοντικά εγκλήματα σε όλο τον κόσμο, Ινδία, Κίνα, ΗΠΑ, Τσέρνομπιλ.
Έρευνα φοιτητών καταλήγει πως, Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ, ήταν η αιτία της πρωτόγνωρης και δυναμικής αυτής δράσης του.
Ο Βλάσσης δίδαξε με όπλα του το ήθος, την ανιδιοτέλεια, την προσφορά, την αγάπη του για το συνάνθρωπο και τον τόπο του.
Κάποια στιγμή του αξίζει η πόλη που αγάπησε να τον τιμήσει!!!
Για το νόημα ζωής που μας προσέφερε.
____________
Σημ. Την Κυριακή 21 Μαΐου 2017, στις 09.30 στην Αγία Τριάδα τελείται το ετήσιο μνημόσυνο του.
Ένα χρόνο από την απώλεια του Βλάσση και το κενό που άφησε πίσω του είναι ήδη ευδιάκριτο.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ακούραστους αγωνιστές σαν το Βλάσση.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ανθρώπους με ήθος με ανιδιοτέλεια, με διάθεση προσφοράς στην πόλη του, στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στον άνθρωπο.
Γιατί έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που να παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Βλάσσης ήταν ο πρώτος που τα συνέδεσε με το φυσικό περιβάλλον.
Ένα χρόνο μετά το θάνατο του και οι δράσεις του, οι θέσεις του, εξακολουθούν να μοιάζουν και να έρχονται από το μέλλον.
Έδινε μαθήματα σε όλους μας με τη στάση ζωής σου. Δίδαξε με τη νηφαλιότητα του πνεύματός του και την πνευματική του εγρήγορση. Δίδαξε με τη στάση του να μη κρίνει μόνο, αλλά να προτείνει. Δίδαξε με την αγάπη σου για τη Δημοκρατία και την αγωνία του να την διακηρύττει έμπρακτα. Η συνολική στάση ζωής που είχε αποτελεί πια τον ορισμό του ενεργού πολίτη.
Πίστευε πως «…κανένα κακό δεν επιβιώνει και καμία κρίση δεν ριζώνει, αν η κοινωνία δεν το δέχεται ή έστω αν δεν το ανέχεται».
Το πιστεύω του ήταν ότι τα φυσικά αγαθά ήταν και δικά του και δεν είχε άλλη επιλογή από τον αγώνα για την περιβαλλοντική ισορροπία του χώρου όπου ζούσε.
Σαράντα χρόνια πριν αντήχησε παράξενα σε πολλούς, όταν ανέφερε πως πρέπει να αγωνιστούμε για «Το Δικαίωμα του πολίτη» γιατί όπως έλεγε τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν και τα φυσικά αγαθά.
Επαναλάμβανε συχνά πως «Όταν δεν γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας, αγνοούμε και τις υποχρεώσεις μας προς τους συμπολίτες μας και την πολιτεία».
Τη δεκαετία του 1980 αποφασίζει να τα βάλει με 12 μεγάλες βιομηχανίες της Ακτής Δυμαίων, οι οποίες μολύνουν τη θάλασσα. Οι εφημερίδες της Αθήνας δίνουν πανελλήνια διάσταση στον αγώνα του και μιλούν για την μακροχρόνια ηρωική μάχη, ενός πολίτη, του πολίτη Βλάσση.
Για το προσκλητήριο του άγνωστου δικαστικού κλητήρα του απλού πολίτη, ο οποίος πέρασε από τις δυσκολίες και αδιαφόρησε για τις διαβολές. Ένα δίδαγμα που δείχνει, ότι υπάρχει και ο δρόμος της προσωπικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων του πολίτη.
Σε μια γενική ανασκόπηση ο Αθηναϊκός Τύπος, παρουσιάζει τον πολίτη Βελλόπουλο, σαν άνθρωπο με μυθικές διαστάσεις. Βλέπετε ήταν η πρώτη φορά που ένας απλός πολίτης τόλμησε και Απάντησε, όχι μόνο στην ασυδοσία των λίγων, αλλά και στην αδράνεια των πολλών.
Τα ΝΕΑ το 1980, τον ανακηρύσσουν πρόσωπο της χρονιάς.
Μετά από όλα αυτά έρχεται η μεγάλη ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Τον βραβεύει ο Ο.Η.Ε.
Το 1984 τον βραβεύει η Ακαδημία Αθηνών.
Γίνεται εθνικό κεφάλαιο, η φήμη του βγαίνει από τα σύνορα. Του ζητούν την υπογραφή για περιβαλλοντικά εγκλήματα σε όλο τον κόσμο, Ινδία, Κίνα, ΗΠΑ, Τσέρνομπιλ.
Έρευνα φοιτητών καταλήγει πως, Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ, ήταν η αιτία της πρωτόγνωρης και δυναμικής αυτής δράσης του.
Ο Βλάσσης δίδαξε με όπλα του το ήθος, την ανιδιοτέλεια, την προσφορά, την αγάπη του για το συνάνθρωπο και τον τόπο του.
Κάποια στιγμή του αξίζει η πόλη που αγάπησε να τον τιμήσει!!!
Για το νόημα ζωής που μας προσέφερε.
____________
Σημ. Την Κυριακή 21 Μαΐου 2017, στις 09.30 στην Αγία Τριάδα τελείται το ετήσιο μνημόσυνο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου