Συνολικά εννιά στους δέκα ανθρώπους που μένουν στον δρόμο άστεγοι είναι Έλληνες!

Η οικονομική κρίση οδηγεί πλέον μεσ' στο χειμώνα μικρά παιδιά στη ζητιανιά. Το κατάλυμα για διανυκτέρευση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Πρωτεύει η εξεύρεση τροφής! (Φωτογραφία του blog τραβηγμένη στην οδό Μαιζώνος, στο κέντρο της Πάτρας).

Η απόσταση που χωρίζει χιλιάδες οικογένειες από το ξεσπίτωμα είναι σύμφυτη με την ανεργία

Καθώς η κρίση εντείνεται και ο χειμώνας μπήκε στην πιο ψυχρή του φάση και στους δήμους πέφτει το βάρος του να μην έχουμε θανάτους, το στερεότυπο που θέλει τον άστεγο χρήστη ναρκωτικών, περιθωριακό, ή φτωχό μετανάστη καταρρίπτεται.

Η επιβολή τριών μνημονίων από τον κυβερνητικό θίασο, στέλνει τον κόσμο στα τάρταρα της απελπισίας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να εξωραΐσει την τραγική κατάσταση προσφέροντας ελπίδα για μετά το 2013.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που δια του Ν. Δένδια ανακάλυψε τους καταληψίες στη βίλα Αμαλίας και μέσω αυτών προσπαθεί να σηκώσει προπέτασμα καπνού για την εξωστράκιση στο κοινωνικό περιθώριο ακόμη και πρώην νοικοκυραίων.  Κι ωστόσο το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ με τους φοροδιαφεύγοντες πλουσίους γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί από την συγκυβέρνηση και τα διαπλεκόμενα φιλικά της ΜΜΕ.

Άστεγος πλέον μπορεί να είναι ο γείτονας της διπλανής πόρτας, που μέχρι χθες καμάρωνε για το αμάξι του και μια ωραία πρωία, αντί για μόστρα, αναγκάστηκε να το χρησιμοποιεί για νέο του σπίτι. Άστεγος μπορεί να είναι ο καθένας μας. Η απόσταση που χωρίζει χιλιάδες οικογένειες από την εξαθλίωση είναι σε πολλές περιπτώσεις ίση με μια απόλυση από την εργασία του.

Τα στοιχεία της έρευνας της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κλίμακα» και οι εκτιμήσεις της, σοκάρουν. Σε 20.000 υπολογίζονται οι άνθρωποι που κοιμούνται στον δρόμο. Όσο περνά ο καιρός ο αριθμός τους αυξάνεται, ενώ το προφίλ τους διαφοροποιείται σημαντικά.

Στην Πάτρα ήδη ο Δήμος Πατρέων νοίκιασε σε ξενοδοχείο 15 κλίνες για όλο τον χειμώνα, υπέρ των αστέγων, ενώ το Σπίτι  για τους άστεγους επί της οδού Γ. Ρούφου έχει εγκαταλειφτεί εδώ και κάποια χρόνια που η ιδέα για ενδεχόμενη επιστροφή στο καθεστώς των αστέγων δεν περνούσε καν ως υποψία από το μυαλό κανενός!  

Και η Εurostat για τους αστέγους

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Εurostat το 15,2% των Ελλήνων αδυνατεί να καλύψει βασικές του ανάγκες, όπως το ενοίκιο, η θέρμανση, και η «διατροφή με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες». Η μεταβολή της κατάστασης αποτυπώνεται και στους άστεγους.

Συνολικά εννιά στους δέκα ανθρώπους που μένουν στον δρόμο είναι Έλληνες, ένας στους πέντε έχει ανωτάτου επιπέδου μόρφωση, ενώ ενδεικτικό του άλματος των αστέγων που σημειώθηκε επί εποχής Μνημονίων είναι ότι το 64,8% είναι χωρίς σπίτι τα τελευταία δύο χρόνια. Η μεσαία τάξη τείνει να εξαφανιστεί. Η Ελλάδα χτίζει το προφίλ μιας χώρας με λίγους πλούσιους και εκατομμύρια φτωχούς.

 Η πρώτη νύχτα στον δρόμο ήταν εφιαλτική. Δεν κοιμήθηκα καθόλου. Δεν πίστευα ότι είχε συμβεί σε μένα. Κι όμως, αυτό που θεωρούμε μακρινό, είναι δίπλα μας», λέει χαρακτηριστικά  ένας 50άχρονος, από την Πάτρα.

 «Το ξενοδοχείο αστέγων του Δήμου Πατρέων δεν αποτελεί μόνιμο κατάλυμα, αλλά ένα προσωρινό στάδιο στη ζωή των ενοίκων του, ώστε περάσουν τις κρύες νύχτες του χειμώνα και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους για τυχόν  κοινωνική επανένταξη», αναφέρεται από συνεργάτη του Δήμου.

Κρατική αδιαφορία

Την περίοδο των γιορτών οι περισσότεροι άστεγοι, όμως, έκαναν ρεβεγιόν στο πεζοδρόμιο. Οι ανάγκες όλων δεν αρχίζουν και τελειώνουν μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Πριν από λίγους μήνες οι άστεγοι αναγνωρίσθηκαν θεσμικά ως ειδική ευάλωτη κοινωνική ομάδα που χρήζει ειδικών μέτρων προστασίας. Αυτά αγνοούνται.

Η διοργάνωση προσφορών από αλληλέγγυους κατοίκους δείχνει το δρόμο της ελπίδας και συμπαράστασης προς τους έχοντες ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις το 17,5% νιώθει ισότιμα προς την κοινωνία.

Οι σημαντικότερες ανάγκες για τους αστέγους είναι η στέγαση (85,6%), η ιατρική περίθαλψη, η εργασία (76,5%) και η φροντίδα υγιεινής (75%). Το 41% αδυνατεί να βρει χώρο να κάνει μπάνιο. Στην Πάτρα είναι σημαντικό ότι υπάρχει ένα ντους στην παραλία του Κολυμβητηρίου, όπου μπορεί κάποιος να κάνει ένα μπάνιο. Πότε; Πάντως όχι με αυτές τις καιρικές συνθήκες, ακραίες για τα δεδομένα της πόλης.

Η έλλειψη στέγης οδηγεί ακόμη και σε αντίσκηνα τύπου ικλού, ένα των οποίων μονίμως φιλοξενεί ανθρώπους έχοντες ανάγκη. Οι άστεγοι ονειρεύονται μια κοινωνία χωρίς ανθρώπους που οδηγούνται στην αυτοκτονία, που τους σπρώχνουν τα αδιέξοδα!  Είναι πολλά αυτά που θέλουν;