Θλιβερή κατάληξη η πτώση των «αετών» του ΠΑΣΟΚ στο κακοκτράχαλο εσωκομματικό πεδίο

Εφημερίδα Πελοπόννησος Πατρών της 30-1-2013.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ

«Το κόμμα μου είναι το ΠΑΣΟΚ και δεν προτίθεμαι να φύγω από αυτό. Άλλωστε που να πάω; Είναι δυνατόν να με πιστέψουν, αφού όλοι γνωρίζουν τις θέσεις και τις απόψεις μου;».

Λόγια βγαλμένα τα παραπάνω από το στόμα ενός μεσαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Κελπούρη, του περιφερειακού συμβούλου της πλειοψηφούσας παράταξης του Απ. Κατσιφάρα. Αφορμή αποτέλεσε το ότι ο Απ. Κατσιφάρας, σε ανύποπτο χρόνο κατέθεσε την πρόθεσή του να κατέλθει στις επόμενες περιφερειακές εκλογές ως ανεξάρτητος, παρότι το 2010 κατήλθε με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε πρώην βουλευτής του κόμματος αυτού είναι.

Πίκρα φαίνεται να καταλαμβάνει τον Ανδρέα Κελεπούρη, που τόσα του έχουν καταλογίσει την εποχή της παντοδυναμίας του κόμματος που ευαγγελίζεται. Σήμερα

-όπως ο ίδιος λέει- «υπάρχει μία αναντιστοιχία στο τότε και στο σήμερα». Στο τώρα δηλαδή, που τα πάντα στο κόμμα αυτό, ο Ευ. Βενιζέλος τα παρασέρνει στη δύνη της ανυποληψίας. Τώρα που χάθηκε η ζεστασιά των πρώτων ανοδικών ρευμάτων της αλλαγής και «ο βοριάς τα αρνάκια παγώνει»!  

Ο ίδιος –όπως λέει σε συνέντευξή του στη δημοσιογράφο Γωγώ Καραλή της εφημερίδας “Πελοπόννησος” Πατρών- παραμένει στο ΠΑΣΟΚ και αυτό θα έλεγα ότι σήμερα αποτελεί ηρωισμό(!), το να μένεις σε ένα κόμμα που έγινε συνώνυμο της απάτης, της λαμογιάς, των φοροκλεπτών και της συνεργασίας και συνενοχής με τη Δεξιά για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την υποταγή της χώρας στην Μέρκελ και το ΔΝΤ, σε αντίθεση την Διακήρυξη της 3^ης Σεπτέμβρη για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, των θρυλικών συνθημάτων του κάποτε μεγάλου κόμματος!

«Τώρα οι δυνάμεις μας είναι συρρικνωμένες» επισημαίνει, αλλά «εγώ προσωπικά παραμένω στο ΠΑΣΟΚ». Ναι αυτό λέει, «προσωπικά», που σημαίνει δεν εγγυούμαι για κανέναν άλλο!

Κι ωστόσο περιμένει το συνέδριο του Φεβρουαρίου, που «θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε όλα τα πολιτικά ζητήματα» υπό μία προϋπόθεση: «Εάν ακόμη υπάρχουμε» μέχρι τον άλλο μήνα. Διότι για τον Φεβρουάριο του 2013 μιλά ο πρώην γραμματέας της πάλαι ποτέ κραταιάς Περιφερειακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.

Για σκεφτείτε. Το στέλεχος μιλά με πεσιμισμό για το μέλλον, το άμεσο μέλλον του ΠΑΣΟΚ! Τι να λαμβάνει υπόψη του άραγε; Ότι έναν βουλευτή έβγαλαν κι αυτός ήρθε φυτευτός για να φύγει κρατώντας την έδρα για προσωπική του ασφάλεια; Ότι από τα μεγαλοστελέχη της Αχαΐας κανείς δεν βάζει χέρι στην τσέπη, ως αυτή να έχει… καβούρια; Ότι έφτασε το κόμμα στο σημείο να υποστεί έξωση από τα γραφεία του λόγω χρεών; Ότι υπάλληλοι του κόμματος παραμένουν απλήρωτοι και διασύρεται το κόμμα μέσω του διαδικτύου; Ότι ακόμη και ο τελευταίος Γραμμ. της ΝΕ του Κόμματος υπέβαλε την παραίτησή του απηυδισμένος από την κατάσταση που βλέπει;

Δυσαρεστημένος για την πρόθεση Κατσιφάρα, δεν μπορεί να κατανοήσει τα περί ανεξαρτησίας του Περιφερειάρχη. Δεν είναι στην κουλτούρα του και δικαιολογείται όταν δηλώνει: «Η (περιφερειακή) ομάδα έχει στηριχθεί από το ΠΑΣΟΚ, είναι του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι του Κατσιφάρα».

Τον ίδιο τον Α. Κελεπούρη οι σύντροφοι του τον χρεώνουν στην ομάδα του Θύμιου Σώκου, που φέρεται ανταγωνιστική στον εσωκομματικό αγώνα προς αυτή του  Απ. Κατσιφάρα! Στην διαδικασία για εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ στήριξε τον Γ. Παπανδρέου, υπέστη την μίνι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης με αναστολή της κομματικής του ιδιότητας. Τα περασμένα Χριστούγεννα όταν ο ίδιος έβλεπε τον Γ. Ραγκούση, που σήμερα δέχεται φίλια πυρά, ο επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης μιλούσε για ανεξάρτητη από το ΠΑΣΟΚ κάθοδο. Στην ίδια την Περιφέρεια στελέχη δείχνουν απαξία στα τεκταινόμενα στο κόμμα.

Ήταν αυτός που τότε προέτρεπε τον Ευ. Βενιζέλο ότι έχει μόνον δύο επιλογές: «Να φύγει από την κυβέρνηση ή να φύγει από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ» φυσικά για να απενοχοποιηθεί ο χώρος!

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ πάει για Συνέδριο υπό τον απόλυτο έλεγχο των διαδικασιών από τον Ευ. Βενιζέλο. Έτσι πιστεύω και μακάρι να διαψευστώ, διότι έτσι υπάρχει ελπίδα να ξεφύγει από τον παρά φύσει  εναγκαλισμό με την Δεξιά.  Όμως ο Ευ. Βενιζέλος χρειάζεται το κόμμα για να προφυλαχθεί ο ίδιος από πιθανή αριστερή κυβερνητική  αλλαγή και αυτοαναγορεύται σε Ανδρέα Παπανδρέου του ’89. Μόνον ο Ανδρέας ήταν κατά της δεξιάς τότε και σήμερα το ΠΑΣΟΚ αποτελεί συνιστώσα της ΝΔ!

Αλλά για σκεφτείτε και πάλι με τι βαθμό πεσιμισμού μίλησε ο πρώην Γραμματέας της Περιφερειακής του ΠΑΣΟΚ: «Άλλωστε που να πάω; Είναι δυνατόν να με πιστέψουν, αφού όλοι γνωρίζουν τις θέσεις και τις απόψεις μου;».

Αυτό δείχνει τα τραγικά αδιέξοδα που βιώνουν αυτοί που προσκολλήθηκαν σε ένα μεγάλο κόμμα που τώρα πνέει τα λοίσθια!

Έχω γίνει ωτακουστής και χειρότερων εξομολογήσεων. Απλά μέλη αυτού του κόμματος, που  σήμερα αναζητούν λύση  των προβλημάτων σε οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να λένε δημόσια: «Έχω ευθύνη που υποθήκευσα το μέλλον των παιδιών μου. Δεν τολμώ να τα κοιτάξω στα μάτια γιατί τόσα χρόνια ήμουν τυφλός με το ΠΑΣΟΚ και να η κατάντια!». Κι άλλος από τον ΠΑΣΟΚογενή χώρο, όπως συνηθίζεται να τον αποκαλούν για διάκριση από τους αντίστοιχους πολιτικούς χώρους, να λέει: «Εάν με αγαπάτε σύντροφοι, εσείς οι παλιοί του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θέλω με αποκαλέσετε ποτέ πάλι ΠΑΣΟΚογενή.  Τι σχέση μπορεί να έχω πια εγώ με αυτόν τον χώρο;».

Γιαυτό επαναλαμβάνω: Είναι θλιβερό να βιώνεις τέτοια πολιτικά αδιέξοδα μετά από τέσσερις δεκαετίες ανοδικής διαδρομής!