«Και αν σήμερα κλείνει ο κύκλος αγαπημένε Γιάννη Μαρκόπουλε, το έργο σου θα είναι
ταυτισμένο πάντα με κάποιους από τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής μας. «Χρονικό», « Ιθαγένεια», « Θητεία», «Μετανάστες» , «…μιλώ
για τα παιδιά μου και ιδρώνω» και ενορχηστρώσεις
που έμοιαζε να σκαλίζουν την ιστορία, το παρελθόν. Μουσικές που χάιδεψαν τις
«Μικρές Αφροδίτες» του Κούνδουρου. Δίσκοι τακτοποιημένοι σ’ ένα συρτάρι του
πατρικού μας σπιτιού που όταν φύγαμε πήραμε μαζί μας τα τραγούδια τους, τα
μοιραστήκαμε, τα σιγοτραγουδήσαμε στα γυρίσματα της ζωής μας .
Μια απλότητα και ένας μινιμαλισμός, σ’ ένα έργο λόγιο και λαϊκό
ταυτόχρονα, που
οι στιγμές του θα κουβαλούν πάντα την ζεστασιά που
βγάζουν το σαντούρι και η λύρα, όργανα υπενθύμιση των ήχων σου και των χρωμάτων
της μουσικής σου. Μια πορεία ενηλικίωσης η
ανθεκτικότητα των τραγουδιών σου.
Αντίο Γιάννη Μαρκόπουλε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς
μας και μια υπόσχεση μνήμης και αθανασίας για τις συνθέσεις σου. Η σκέψη μας
στους ανθρώπους που σε αγάπησαν».
(Σάββατο 10-6-2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου