Η Πάτρα έχει περγαμηνές Δημοκρατίας, όχι φασισμού...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΠΑΘΑΡΑΚΗ(*)
Τις τελευταίες 2-3 μέρες στην Πάτρα, πολιτικά πρόσωπα και έντυπα που πρόσκεινται στη συγκυβέρνηση, δείχνουν το πιο αποτρόπαιο πρόσωπό τους, σε σχέση με ορισμένα επεισόδια που έγιναν στο κέντρο της Πάτρας. 

Επειδή μερικοί νεαροί, που αυτοαποκαλούνται «αντεξουσιαστές», πρωταγωνίστησαν υποτίθεται σ’ αυτά, την ίδια στιγμή που η Χρυσή Αυγή ανενόχλητη ξεπερνά κάθε όριο προκλητικότητας, κάποιοι πολιτικοί και ορισμένοι εμπαθείς δημοσιογράφοι, προσπαθούν να φτιάξουν κλίμα, κατηγορώντας συλλήβδην, όχι μόνο αυτούς που πραγματικά δημιούργησαν ένταση, αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν τους καλύπτει. 

Και προσπαθούν να αποδείξουν, με τρόπο καταφανώς ψευδή, αλλά και με φασίζουσα νοοτροπία, ότι αυτοί είναι που φταίνε για το κατάντημα του τόπου. Στήνουν με τα γραπτά τους σκευωρίες, λένε ψέματα και προσπαθούν πίσω από τέτοιες αναφορές να κρύψουν τα πραγματικά προβλήματα που έχει η κοινωνία και έχουν τσακίσει τον ελληνικό λαό. 

Αλλά τι έγινε αλήθεια το Σάββατο; Υπήρξε αντίδραση για την εκδήλωση της Χρυσής Αυγής, δημιουργήθηκαν «ψιλοεπεισόδια» και η αστυνομία συνέλαβε αργότερα, σε άλλους χώρους, 14 νεαρούς, που κρατήθηκαν μέχρι τη Δευτέρα και θα δικαστούν σήμερα, αφού τη Δευτέρα το δικαστήριο τους άφησε ελεύθερους. Τι έκαναν αυτά τα 14 παιδιά; Η Αστυνομία δεν προσάπτει καμιά κατηγορία, σε κανέναν! Κανείς αστυνομικός δεν βεβαιώνει ότι «είδα τον τάδε να κάνει εκείνη την παράνομη πράξη». Οι κατηγορίες είναι γενικές και έωλες, αναμένεται δε να καταπέσουν στο δικαστήριο. 

Οπότε; Πώς ο βουλευτής κ. Νταβλούρος βγάζει και συμπεράσματα, «χρεώνοντας» μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ; Και γιατί τόσο μένος από μερίδα του Τύπου, που βγάζει το άχτι της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ούτε τα επεισόδια αξίζουν τον κόπο για έξι (!) σελίδες αναλύσεων και επιθέσεων, ούτε υπάρχουν ευθύνες αποδεδειγμένες για κάποιον από τους 14 νεαρούς; Είναι αυτό δημοκρατική και αντικειμενική ενημέρωση; Ή είναι «διατεταγμένη υπηρεσία»; 

Παλιά, πριν από χρόνια, οι αναρχικοί της εποχής ήταν «διαβασμένα» άτομα, είχαν μελετήσει, ήξεραν και έκαναν τις επιλογές τους. 

Μολότοφ δεν πέταγαν, αλλά αν τους άκουγε κανείς μάθαινε πράγματα. Τα νεαρά παιδιά που αυτοπαρουσιάζονται ως «αντεξουσιαστές», ζήτημα είναι αν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο. Και οι πράξεις τους μάλλον στο θυμικό στηρίζονται, παρά στην ανάλυση και στα επιχειρήματα. Και επειδή έτσι έχουν δει αυτή τη φάση της ζωής τους, εναντιώνονται σε κάθε τραβηγμένη απόφαση της εξουσίας, αλλά δεν ξέρουν και πώς να το κάνουν. 

Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι του να ανάγονται σε «ύψιστο κίνδυνο» για τη Δημοκρατία, όχι μόνο είναι υπερβολή, αλλά είναι και ύποπτη προσπάθεια για να θολώνει η ατμόσφαιρα και να κρύβονται μέσα στην ομίχλη όσα τραγικά και στα όρια της νομιμότητας διαπράττει η εξουσία.
Και σε τελευταία ανάλυση, αν φτάνει κανείς στο σημείο να μιλά και να αρθρογραφεί με τέτοιο τρόπο, μάλλον καθίσταται μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Δημοκρατία, σε σχέση με τα παιδαρέλια που «κατακεραυνώνει». 

Η Πάτρα έχει μεγάλη παράδοση δημοκρατικών αγώνων και παρ’ ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες, τη διατηρεί αυτή την παράδοση. Και δεν θα επιτρέψει (ούτε η Πάτρα) να αλλοιώνεται η πραγματικότητα, να καλύπτονται όσοι ασχημονούν και παίζουν τα παιγνίδια τους πάνω στο… βομβαρδισμένο κορμί της, στέλνοντας στον Καιάδα μερικούς θερμόαιμους νεαρούς, που εκφράζουν τη νεανική οργή τους για τον κόσμο που άλλοι τους ετοίμασαν και τον έφεραν μάλιστα στο σημερινό χάλι. 

Και καλύτερα να αποφύγουν μερικοί-μερικοί τις προβοκατσιούλες. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές από κανέναν.
_________________
(*) Ο Γ. Σπαθαράκης είναι διεθυντής της πατραϊκής ημερήσιας εφημερίδας ΓΕΓΟΝΟΤΑ και το άρθρο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα.