 |
| Φωτογραφία από τον καταυλισμό Λαυρίου. |
ΠΡΟΣ ΤΟΝ
ΦΙΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
«Εμείς οι Κούρδοι εδώ και
πολλά χρόνια, λόγω της κατάστασης πολέμου στην πατρίδα μας
το Κουρδιστάν, ζούμε στην Ελλάδα ως πολιτικοί πρόσφυγες. Σε όλο αυτό το
διάστημα γνωρίσαμε την φιλοξενία και την αληθινή φιλία του ελληνικού λαού. Και
μάλιστα, για ένα διάστημα, γνωρίσαμε τη βοήθεια και την υποστήριξη του
ελληνικού κράτους. Όμως, ταυτόχρονα με τη διεθνή συνωμοσία, καταλάβαμε ότι η
υποστήριξη του κράτους προς εμάς είχε πολιτικούς σκοπούς. Αυτό το καταλάβαμε με
τα όσα ζήσαμε και με τις αδικίες σε βάρος μας. Θα προσπαθήσουμε να σας
εξηγήσουμε την κατάσταση όπως έχει σήμερα.
Ταυτόχρονα με την αλλαγή των πολιτικών απέναντί μας, το κράτος ακολουθεί διάφορες μεθόδους με στόχο να μας απομακρύνει από τον Προσφυγικό Καταυλισμό Λαυρίου. Εδώ και χρόνια παραμελήθηκαν οι εργασίες επισκευής και ανακαίνισης των κτιρίων. Από το 2006 και μετά, με πρόφαση τις επισκευές των εγκαταστάσεων, ασκούν επάνω μας πολιτική, ψυχολογική, νομική βία, ή μας αφήνουν νηστικούς για να μας εξαναγκάσουν να το εγκαταλείψουμε. Μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια, αυτές οι πιέσεις έφτασαν στο απροχώρητο. Κυρίως πέρυσι, το χρονικό διάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογικές περιόδους, για έξι εβδομάδες μας έκοψαν τα πάντα, τρόφιμα, είδη υγιεινής κ.λπ. Ευτυχώς, ήταν άμεση η βοήθεια του φίλου ελληνικού λαού και των φορέων του και μπορέσαμε να ξεπεράσουμε την κρίσιμη αυτή περίοδο χωρίς δυσάρεστα αποτελέσματα.
Χωρίς να υπάρχει κάποια ριζική λύση, τα προβλήματα μας συνεχίζονται ακόμη πιο έντονα. Στο κτίριο το οποίο ζούμε το χειμώνα υπάρχουν συχνές διακοπές ρεύματος, τα σημεία από όπου πέφτουν οι σοβάδες δεν επισκευάζονται και ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι μεγάλος. Μετά από οδηγίες του υπουργείου στο Α μπλοκ δεν γίνονται εργασίες επισκευής στα υδραυλικά, στις τουαλέτες και στο μπάνιο, το χειμώνα δεν μας δίνουν συσκευές θέρμανσης (πέρυσι μας έδωσε ο Δήμος), σε αυτό το μπλοκ εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει παροχή ζεστού νερού, ενώ στο Β μπλοκ υπήρχε παροχή ζεστού νερού σπάνια και για λίγο. Εδώ και δύο χρόνια μας αναγκάζουν να πηγαίνουμε στην Αθήνα για να πάρουμε την κόκκινη κάρτα και όταν πηγαίνουμε δεν μας την δίνουν. Μολονότι είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες, δεν μας παραχωρούνται τα πολιτικά δικαιώματά μας και για χρόνια δεν μας αναγνωρίζουν ως πολιτικούς πρόσφυγες.
Από τις αρχές του 2013 και μετά, προστέθηκαν και νέα προβλήματα. Το τουρκικό κράτος, ο πρωθυπουργός Ερντογάν και ο τουρκικός τύπος έβαλαν στόχο τους τον καταυλισμό. Σχετικά με τον καταυλισμό εκτοξεύουν συκοφαντίες και ψεύτικες ειδήσεις με στόχο να κλείσει ο Προσφυγικός Καταυλισμός Λαυρίου. Μάλιστα, κατά την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στην Τουρκία συζητήθηκε το ζήτημα του καταυλισμού, αλλά δεν γνωρίζουμε αν υποσχέθηκε ότι θα το κλείσει ή όχι. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ερντογάν δόθηκε αυτή η υπόσχεση, όμως οι Έλληνες αξιωματούχοι αυτό δεν το επιβεβαίωσαν.
Η περιοδική συμφωνία που κάθε χρόνο υπογράφεται ανάμεσα στο υπουργείο και τον Ε.Ε.Σ., φέτος δεν υπογράφηκε. Επειδή δεν υπογράφηκε η νέα συμφωνία το προσωπικό που εργάζεται εκεί είναι απλήρωτο, καθώς επίσης απλήρωτες είναι και οι εταιρείες που εφοδιάζουν τον καταυλισμό με τρόφιμα, είδη υγιεινής, παιδικό γάλα, παιδικές τροφές κ.λπ. Γιʼ αυτούς τους λόγους οι εταιρείες σταμάτησαν τον ανεφοδιασμό.
Ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες, οι δυνάμεις μας και οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν. Γιʼ αυτούς τους λόγους, παρά την πολιτική μας ταυτότητα, λόγω της μη παροχής κανενός είδους πρώτης ανάγκης, αναγκαζόμαστε να ακολουθήσουμε αυτές τις μορφές αγώνα. Ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες. Αυτές οι μέθοδοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται ειδικά σε γυναίκες και σε παιδιά.
Ζητούμε να υπογραφεί η νέα σύμβαση, να γίνουν επισκευές στις κτιριακές εγκαταστάσεις, ως πολιτικοί πρόσφυγες ζητούμε να αναγνωριστεί η ταυτότητά μας, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες αίτησης ασύλου, και οι διαδικασίες για την χορήγηση της κόκκινης κάρτας να γίνονται μόνο στο Λαύριο, όπως γινόταν παλαιότερα. Δεν θέλουμε να ασκούν επάνω μας πολιτική ούτε το υπουργείο ούτε ο Ε.Ε.Σ. Τα αιτήματά μας είναι ανθρώπινα και ηθικά.
Ζητάμε την καταβολή των δεδουλευμένων των Ελλήνων εργαζομένων στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου, οι οποίοι είναι απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο.
Τόσο οι Έλληνες εργαζόμενοι όσο και οι πρόσφυγες δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι παράπλευρες απώλειες ενός κανιβαλικού καπιταλιστικού συστήματος .
Ζητάμε την άμεση απελευθέρωση του Βulut Yayla τον οποίο απήγαγαν και παρέδωσαν στην Τουρκικές φασιστικές αρχές. Οι μέθοδοι και οι τακτικές αυτές είναι επικίνδυνες όχι μόνο για τους πρόσφυγές αλλά και για κάθε αγωνιστή. Εμείς γνωρίζουμε τι σημαίνει να σου φορούν μία σακούλα στο κεφάλι και να σε εξαφανίζουν σε κάποια φυλακή και δεν θέλουμε να ζήσουν τέτοιες καταστάσεις που απειλούν την δημοκρατία και τις ανθρώπινες ελευθερίες και Έλληνες φίλοι και σύντροφοι .
Τον φασισμό όλοι μαζί μπορούμε και πρέπει να τον νικήσουμε .
Περιμένουμε από τον φίλο ελληνικό λαό και τους φορείς του να βρεθούνε δίπλα μας και να μας υποστηρίξουν.
Ευχαριστούμε τις ομάδες αλληλεγγύης , τα κόμμα της αριστεράς και το ραδιοσταθμό « Κόκκινο 105.5» για την έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη.
Ταυτόχρονα με την αλλαγή των πολιτικών απέναντί μας, το κράτος ακολουθεί διάφορες μεθόδους με στόχο να μας απομακρύνει από τον Προσφυγικό Καταυλισμό Λαυρίου. Εδώ και χρόνια παραμελήθηκαν οι εργασίες επισκευής και ανακαίνισης των κτιρίων. Από το 2006 και μετά, με πρόφαση τις επισκευές των εγκαταστάσεων, ασκούν επάνω μας πολιτική, ψυχολογική, νομική βία, ή μας αφήνουν νηστικούς για να μας εξαναγκάσουν να το εγκαταλείψουμε. Μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια, αυτές οι πιέσεις έφτασαν στο απροχώρητο. Κυρίως πέρυσι, το χρονικό διάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογικές περιόδους, για έξι εβδομάδες μας έκοψαν τα πάντα, τρόφιμα, είδη υγιεινής κ.λπ. Ευτυχώς, ήταν άμεση η βοήθεια του φίλου ελληνικού λαού και των φορέων του και μπορέσαμε να ξεπεράσουμε την κρίσιμη αυτή περίοδο χωρίς δυσάρεστα αποτελέσματα.
Χωρίς να υπάρχει κάποια ριζική λύση, τα προβλήματα μας συνεχίζονται ακόμη πιο έντονα. Στο κτίριο το οποίο ζούμε το χειμώνα υπάρχουν συχνές διακοπές ρεύματος, τα σημεία από όπου πέφτουν οι σοβάδες δεν επισκευάζονται και ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι μεγάλος. Μετά από οδηγίες του υπουργείου στο Α μπλοκ δεν γίνονται εργασίες επισκευής στα υδραυλικά, στις τουαλέτες και στο μπάνιο, το χειμώνα δεν μας δίνουν συσκευές θέρμανσης (πέρυσι μας έδωσε ο Δήμος), σε αυτό το μπλοκ εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει παροχή ζεστού νερού, ενώ στο Β μπλοκ υπήρχε παροχή ζεστού νερού σπάνια και για λίγο. Εδώ και δύο χρόνια μας αναγκάζουν να πηγαίνουμε στην Αθήνα για να πάρουμε την κόκκινη κάρτα και όταν πηγαίνουμε δεν μας την δίνουν. Μολονότι είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες, δεν μας παραχωρούνται τα πολιτικά δικαιώματά μας και για χρόνια δεν μας αναγνωρίζουν ως πολιτικούς πρόσφυγες.
Από τις αρχές του 2013 και μετά, προστέθηκαν και νέα προβλήματα. Το τουρκικό κράτος, ο πρωθυπουργός Ερντογάν και ο τουρκικός τύπος έβαλαν στόχο τους τον καταυλισμό. Σχετικά με τον καταυλισμό εκτοξεύουν συκοφαντίες και ψεύτικες ειδήσεις με στόχο να κλείσει ο Προσφυγικός Καταυλισμός Λαυρίου. Μάλιστα, κατά την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στην Τουρκία συζητήθηκε το ζήτημα του καταυλισμού, αλλά δεν γνωρίζουμε αν υποσχέθηκε ότι θα το κλείσει ή όχι. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ερντογάν δόθηκε αυτή η υπόσχεση, όμως οι Έλληνες αξιωματούχοι αυτό δεν το επιβεβαίωσαν.
Η περιοδική συμφωνία που κάθε χρόνο υπογράφεται ανάμεσα στο υπουργείο και τον Ε.Ε.Σ., φέτος δεν υπογράφηκε. Επειδή δεν υπογράφηκε η νέα συμφωνία το προσωπικό που εργάζεται εκεί είναι απλήρωτο, καθώς επίσης απλήρωτες είναι και οι εταιρείες που εφοδιάζουν τον καταυλισμό με τρόφιμα, είδη υγιεινής, παιδικό γάλα, παιδικές τροφές κ.λπ. Γιʼ αυτούς τους λόγους οι εταιρείες σταμάτησαν τον ανεφοδιασμό.
Ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες, οι δυνάμεις μας και οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν. Γιʼ αυτούς τους λόγους, παρά την πολιτική μας ταυτότητα, λόγω της μη παροχής κανενός είδους πρώτης ανάγκης, αναγκαζόμαστε να ακολουθήσουμε αυτές τις μορφές αγώνα. Ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες. Αυτές οι μέθοδοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται ειδικά σε γυναίκες και σε παιδιά.
Ζητούμε να υπογραφεί η νέα σύμβαση, να γίνουν επισκευές στις κτιριακές εγκαταστάσεις, ως πολιτικοί πρόσφυγες ζητούμε να αναγνωριστεί η ταυτότητά μας, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες αίτησης ασύλου, και οι διαδικασίες για την χορήγηση της κόκκινης κάρτας να γίνονται μόνο στο Λαύριο, όπως γινόταν παλαιότερα. Δεν θέλουμε να ασκούν επάνω μας πολιτική ούτε το υπουργείο ούτε ο Ε.Ε.Σ. Τα αιτήματά μας είναι ανθρώπινα και ηθικά.
Ζητάμε την καταβολή των δεδουλευμένων των Ελλήνων εργαζομένων στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου, οι οποίοι είναι απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο.
Τόσο οι Έλληνες εργαζόμενοι όσο και οι πρόσφυγες δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι παράπλευρες απώλειες ενός κανιβαλικού καπιταλιστικού συστήματος .
Ζητάμε την άμεση απελευθέρωση του Βulut Yayla τον οποίο απήγαγαν και παρέδωσαν στην Τουρκικές φασιστικές αρχές. Οι μέθοδοι και οι τακτικές αυτές είναι επικίνδυνες όχι μόνο για τους πρόσφυγές αλλά και για κάθε αγωνιστή. Εμείς γνωρίζουμε τι σημαίνει να σου φορούν μία σακούλα στο κεφάλι και να σε εξαφανίζουν σε κάποια φυλακή και δεν θέλουμε να ζήσουν τέτοιες καταστάσεις που απειλούν την δημοκρατία και τις ανθρώπινες ελευθερίες και Έλληνες φίλοι και σύντροφοι .
Τον φασισμό όλοι μαζί μπορούμε και πρέπει να τον νικήσουμε .
Περιμένουμε από τον φίλο ελληνικό λαό και τους φορείς του να βρεθούνε δίπλα μας και να μας υποστηρίξουν.
Ευχαριστούμε τις ομάδες αλληλεγγύης , τα κόμμα της αριστεράς και το ραδιοσταθμό « Κόκκινο 105.5» για την έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη.
Οι Πολιτικοί
Πρόσφυγες του Προσφυγικού Καταυλισμού Λαυρίου
Κουρδική Δημοκρατική Λαϊκή Βουλή
Κουρδικός Δημοκρατικός Πολιτιστικός Σύλλογος»
Διαβάστε σχετικά:
Κουρδική Δημοκρατική Λαϊκή Βουλή
Κουρδικός Δημοκρατικός Πολιτιστικός Σύλλογος»
Διαβάστε σχετικά:
Την άμεση καταβολή του κονδυλίου
προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία του κέντρου προσφύγων Λαυρίου και να
δοθούν τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους, που παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες,
ζήτησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Μπόλαρη, μετά τη συνάντηση που είχε με επιτροπή
των προσφύγων που διαμένουν......
Στο
Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου υπάρχει σοβαρή έλλειψη από τρόφιμα. Σύμφωνα
με πληροφορίες, σήμερα σταμάτησε και η τροφοδοσία άρτου. Στο κέντρο ζουν
περίπου 300 άνθρωποι και ανάμεσα τους 87 παιδιά... Το Κέντρο έχει άμεση ανάγκη.
(Πηγή: http://www.forkeratea.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου