Του Ντίνου Βγενόπουλου
Λαγοί και κότες
Λαγός τη φτέρη έσειε κακό της κεφαλής του
και η κοινωνία σύσσωμη ετοιμάζει το κελί του
Και αν είναι γιουροβουλευτής και άσυλο κατέχει
Τον βλέπω πολύ γρήγορά μες΄ σε κελί να στέκει
Δεν θα’ ναι όμως μόνος του, καθόλου δεν θα πλήξει
Με τους ομοϊδεάτες τους διάλογο θ΄ αρχίσει
Και με κλωτσιές και με μπουνιές καθώς θα συζητάνε
Θ’ χουν ν΄ αναλογίζονται στο διάολο πως πάνε
Εκεί θα είναι κι ο …αρχηγός ναι ο μιχαλολιάκος
Που κρύφτηκε ο χλέπουρας δειλός δικτατοράκος
Που φώναζε και γκάριζε κι΄ έκανε φασαρία
Και σαν λυσσάρικο σκυλί αλύχταγε . Μωρία.
Μα και το... ομορφόπαιδο, ο άλλος κασιδιάρης
Θα κάτσει μέσα στο κελί , μέχρι και εξηντάρης
Και για μαγκιές και ναζισμούς δεν θα ξαναμιλήσει
Γιατί θα στρώσει σύντομα, σαπούνι θα ζητήσει…
Και ο …εξομολόγος τους και λίγο ως Παπάς τους
Θα μεταλάβει σίγουρα από τα σίελα τους
Γιατί και για τη γούνα του πολλά είναι μετρημένα
Όσα σε μπούρδες έλεγε είναι καταγραμμένα
Και για να μη μακρηγορώ και σε κουράζω πλέον
Όλος αυτός ο συρφετός τώρα δεν μοιάζει λέων
Τα… παλουκάρια τα λοιπά δεν θα ονοματίσω
Απλώς υπάρχουνε πολλά θέλω να σου θυμίσω
Κότες χωρίς τα πούπουλα , ψωριάρικα σκυλιά
Βρίζουνε και …στολίζουνε τον …άπονο ντουνιά
Ο κόσμος τους κατάλαβε πως ήτανε κουμάσια
Το μόνο που τους ένοιαζε η βία και μάσα
Τώρα θα τους παρκάρουμε βαθιά στη φυλακή
Εκεί για να σαπίσουνε , να μείνουνε εκεί
Στο σκότος και στο έρεβος,
Σε λήθη ολική!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου