Το «μάρμαρο» του χτισίματος του Παραρτήματος πλήρωσε ο αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής, Χάρης Μασσαράς

Βίντεο του PatraTaims από τα έκτροπα.

Του απαγορεύτηκε με βίαιο τρόπο η κατάθεση στεφάνου στην μνήμη του αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα!

Το «μάρμαρο» του Παραρτήματος Πάτρας «πλήρωσε» χθες κατά τον εορτασμό της μνήμης του δολοφονημένου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, ο αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής,  Υγείας και Πρόνοιας Θεοχάρης Μασσαράς και είναι κρίμα γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο, που αν μη τι άλλο, μόνον κοινωνικό έργο έχει να επιδείξει. Κι αυτό αθόρυβα και με σοβαρότητα.

Όταν λοιπόν κλήθηκε από τον εκφωνητή της εκδήλωσης να καταθέσει στεφάνι αναπληρώνοντας τον Δήμαρχο Δημαρά, που βρίσκεται κλινήρης, ακούστηκαν ιαχές και γιούχα από μικρή μερίδα των παρόντων, ενώ ένας από αυτούς κινήθηκε απειλητικά εναντίον του, με το σιγοντάρισμα ενός ακόμη.

Προφανώς αυτοί που έκαναν αυτήν την κίνηση, είναι οι δυσαρεστημένοι που διαχειρίζονταν κατά πως ήθελαν έναν ιστορικό χώρο, όπως είναι αυτός του Παραρτήματος Πάτρας, φορτισμένο με μνήμες από τις ημέρες του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973, όπου και αποτέλεσε τότε σημείο του αντιχουντικού αγώνα με τον εγκλεισμό νεολαίων φοιτητών, που σήμερα διάγουν την έκτη δεκαετία του βίου τους. Και που η πλειοψηφία τους, αν δεν παρακολουθεί αμήχανα τα τεκταινόμενα, απέχει από τέτοιες εκδηλώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θλίβεται για την κατάντια νεόκοπων επαναστατών!

Ναι, θα μπορούσε το Παράρτημα να το διαχειριστεί ο Δήμος Πατρέων κατά πιο επωφελή τρόπο. Ας μην αναπτύξουμε τώρα, με ποιον. Σίγουρα δεν ήταν και η καλύτερη ενέργεια το κτίσιμο των εισόδων του επί της οδού Κορίνθου. Όμως πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε κι ότι δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση ολίγων νεαρών η διαχείριση ενός ιστορικού χώρου, εν αγνοία της πόλης και του Δημοτικού Συμβουλίου που την εκπροσωπεί και που είναι ο κατ’ απονομήν ιδιοκτήτης και εντολοδόχος διαχειριστής.

Όπως επίσης, από το σημείο της διαφωνίας με την ενέργεια του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων, μέχρι την βίαια απαγόρευση στον εκπρόσωπο του Δήμου να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του δολοφονημένου αγωνιστή, παρουσία της χήρας του και των παιδιών του, όχι μόνον δεν αποτελεί αγωνιστικό παράδειγμα, όχι μόνον δεν είναι επαναστατική πράξη, όχι μόνον δεν συνιστά σεβασμό στην μνήμη του, αλλά και επί προσθέτως αποτελεί προσβολή και ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπονομευθεί η εκδήλωση, που επί 22 χρόνια τελείται ανελλιπώς  και με  τον δέοντα σεβασμό.

Και κυρίως, ο καθηγητής αγωνιστής Νίκος Τεμπονέρας δεν δίδασκε αυτά στους μαθητές του.

Εξυπακούεται ότι τα ίδια ισχύουν και στις περιπτώσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του ΕΚ Πατρών, όπου ακούστηκαν γιουχαϊσμοί, ιδίως στους δύο πρώτους και λιγότερο στο τρίτο.

Τέτοιες ενέργειες, πάνω από το μνημείο του αγωνιστή, μόνον αλγεινή εντύπωση προκαλούν! Ιδίως όταν κάποιοι εκμεταλλεύονται την ώρα για να βγάλουν τα απωθημένα τους. Και λογικό είναι να προκαλούν εύλογα ερωτήματα…