Η αντιπαράθεση κορυφής μεταξύ Βενιζέλου και Παπανδρέου για τη διαχείριση των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ έχει πλευρές που αφορούν την εσωτερική λειτουργία του κόμματος, αλλά και άλλες που αφορούν τη δημόσια ζωή. Ασφαλώς, ούτε είναι σωστό ούτε μπορεί ο πολίτης να κάνει έλεγχο σκοπιμότητας ή έλεγχο κομματικής νομιμότητας για τις δαπάνες. Είναι έργο των κομματικών οργάνων να κρίνουν, με ή χωρίς τη συνδρομή των ελεγκτικών οίκων. Σε διαφορετική περίπτωση, θα δημιουργούνται κίνδυνοι για την αυτοτελή παρουσία των κομμάτων και, με βάση την οδυνηρή πολιτική εμπειρία, κίνδυνοι παρέμβασης στην κομματική ζωή.

Είναι απορίας άξιον όμως, γιατί η συζήτηση κι ο έλεγχος αφορά στη διαφάνεια των εξόδων κι όχι στη διαφάνεια σχετικά με την προέλευση των εσόδων. Ορθώς οι πολίτες, σε μια περίοδο μάλιστα βαριάς λιτότητας, ενδιαφέρονται για τις κομματικές σπατάλες. Είναι όμως εξίσου ή και περισσότερο σημαντικό να γνωρίζουν το πόθεν έσχες του κομματικού ταμείου. Ιδιαίτερα μάλιστα για κόμματα εξουσίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, που, καθ' ομολογίαν κορυφαίων στελεχών του, το ταμείο του ταΐστηκε από "μαύρο" πολιτικό χρήμα. Μπορεί να παρεγράφη ποινικά η υπόθεση Τσουκάτου, αλλά η ομολογία Τσουκάτου για τις μίζες από της Siemens ακόμα παράγει πολιτικά αποτελέσματα.

Ο Γ.Α. Παπανδρέου βαρύνεται, εκτός των άλλων, με τη σκοτεινή διαχείριση των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει στοιχεία και εξηγήσεις, αλλά προσέκρουσε στην αλαζονική άρνηση του τότε πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών. Πέπλο σιωπής, δηλαδή συνενοχής μεταξύ των τότε υπουργών, ανάμεσά τους κι ο πρωτοκλασάτος τότε υπουργός Άμυνας Ευ. Βενιζέλος, κάλυψε την καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά και ο Ευ. Βενιζέλος είναι ανοιχτός π.χ. ως προς τη διοργάνωση "Θεσσαλονίκη - Πολιτιστική Πρωτεύουσα". Και πάντοτε υπάρχει η εκκρεμούσα έρευνα για τη λίστα Λαγκάρντ. Για να θυμηθούμε μόνον όσα έχουν επισημανθεί δημοσίως. Δεν δικαιούται κανείς τους να το παίζει αιφνιδιασμένος.

Η κομματική ομερτά καλά κρατούσε και εντός και μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Οσάκις ανακινήθηκαν θέματα οικονομικής διαχείρισης, επιβεβαίωσαν την εξαίρεση και εξυπηρέτησαν εσωκομματικές ηγετικές αναμετρήσεις. Ο Έβερτ έψαχνε για τη γνωστή υπόθεση Μayo - Μητσοτάκη. Και κατόπιν ο άτυχος διοικητής του ΙΚΑ Βαρθολομαίος πήρε μαζί του όσα γνώριζε ως οικονομικός διευθυντής της Ν.Δ.

Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είχαν αφανείς ή και φανερούς χρηματοδότες. Μεγαλοεπιχειρηματίες ξεπλήρωναν την εύνοια για δημόσιες προμήθειες και έργα. Το πολιτικό χρήμα αποτελούσε την ατμομηχανή της "ανάπτυξης" την εποχή της "Ισχυρής Ελλάδας". Τώρα οι ιδιωτικοποιήσεις δημιουργούν τη νέα γενιά της διαπλοκής, με τη σφραγίδα μάλιστα της τρόικας.

Σκανδαλώδης είναι και η διαχείριση της κρατικής ενίσχυσης των κομμάτων πέρυσι. Τα χρήματα μοιράστηκαν με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του 2009, παρ' ότι μέσα στο 2012 έγιναν δύο εκλογές που έφεραν τα πάνω κάτω! Το ΠΑΣΟΚ εισέπραξε επιχορήγηση που αντιστοιχεί σε κόμμα του 42%, παρ' ότι πήρε 13%! Για το 2013, μειώθηκε το ποσό της κρατικής επιχορήγησης, με προφανή μεροληψία εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα εκλογικά αποτελέσματα του 2012 πιστοποίησαν την κατάρρευση του παλαιού πολιτικού συστήματος. Γι' αυτό ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. αδυνατώντας να ξεπληρώνουν πλέον τα χρέη τους στις τράπεζες με οψιόν μελλοντικές επιχορηγήσεις, έσπευσαν να προετοιμάσουν πιθανή χαριστική ρύθμιση, νομοθετώντας ασυλία για όσους παράγοντες αποτολμήσουν κάτι τέτοιο και πετυχαίνοντας, κάτω από το τραπέζι, την εύνοια τραπεζιτών που τους χάρισαν, με το δημόσιο χρήμα, ολόκληρες τράπεζες.
                                                                                                                                             Ν.Φ.
 Διαβάστε ακόμη: