Η Ελευσίνα ζει πλέον μέσα από την αίγλη των μύθων και της ιστορίας της
μόνο, αφού οι κάτοικοί της βιώνουν μία από τις μεγαλύτερες μολύνσεις
πόλης στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, λόγω της ανεξέλεγκτης χωματερής που
"λειτουργεί" στην περιοχή. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι
τεράστιες. Το έδαφος ρυπαίνεται από χημικά απόβλητα, πλαστικά, μπάζα,
εντόσθια σφαγείων (!), χημικά κατάλοιπα από αμμοβολές ναυπηγείων.
Ο υδροφόρος ορίζοντας μολύνεται με ταυτόχρονη έκλυση μεθανίου, διοξειδίου του άνθρακα κ.λπ. Οι κυβερνήσεις κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Αδιαφορούν για το γεγονός ότι τα απορρίμματα είναι δημόσια περιουσία, ότι μια ορθολογική διαχείρισή τους θα μπορούσε να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και πόρους. Στην ιστορική πόλη της Ελευσίνας η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τους εργολάβους να δρουν παράνομα, αλλά ανενόχλητοι και την κυβέρνηση να επιδεικνύει αδιαφορία για την υγεία (και την αισθητική) των κατοίκων (και της ευρύτερης πανέμορφης περιοχής).
Ένα απέραντο νεκροταφείο έχει καταντήσει μια αχανής έκταση περίπου 600 στρεμμάτων και οι κάτοικοι από μόνοι τους, παρά τις φιλότιμες και εθελοντικές προσπάθειες περιφρούρησης, δεν αποτρέπουν την αυθαιρεσία των εργολάβων, οι οποίοι, αισχροκερδώντας, δεν διαχειρίζονται τα απορρίμματα με βάση τη συμφωνία τους να τα μεταφέρουν σε υγειονομικούς χώρους ταφής, αλλά τα ξεφορτώνονται στην έκταση, ο έλεγχος της οποίας είναι δύσκολος.
Παρά τις καταγγελίες των κατοίκων προς τους εργολάβους, οι τελευταίοι φεύγουν αλώβητοι σχεδόν από τα δικαστήρια, πληρώνοντας απλώς μικρά πρόστιμα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλοι οι αρμόδιοι φορείς, κυρίως οι δήμοι, έχουν συμφέροντα να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση. Εάν ήθελαν οι όμοροι Δήμοι Μάνδρας και Ασπροπύργου και ο Δήμος Ελευσίνας εύκολα θα απέτρεπαν τα φορτηγά των εργολάβων να εναποθέτουν στην περιοχή τους τα απορρίμματα. Είναι αστείο να επικαλούνται διάφοροι ότι η περιοχή είναι αχανής και άρα δύσκολο να αστυνομευτεί. Όλοι μεταθέτουν τις ευθύνες στην αισχροκέρδεια και αυθαιρεσία των εργολάβων. Αλλά για να συνεχίζουν αυτοί σημαίνει ότι κάποιας, "ανώτερης" ασυλίας απολαύουν.
Η χωματερή της Ελευσίνας κρύβει κινδύνους για όλο το Λεκανοπέδιο, διότι η ρύπανση μέσα από τον υδροφόρο ορίζοντα και τον αέρα διοχετεύεται μακριά. Ούτε εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ούτε σχεδιασμός για τη διαχείριση των αποβλήτων ούτε μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος. Η περιοχή οδεύει ολοταχώς προς την απαξίωση, υποβάθμιση, παραμέληση, ερημία. Και γι' αυτό δεν φταίνε οι κάτοικοι αλλά η ίδια η κυβέρνηση, που με ευθύνη της έχει παγώσει το ειδικό επιχειρησιακό πρόγραμμα καταπολέμησης της ρύπανσης στη Δυτική Αττική. Κάποτε φύτρωνε στάρι στην περιοχή, οι κάτοικοι μάζευαν χόρτα και τώρα κυκλοφορούν με αντιασφυξιογόνες μάσκες. Είχαν έναν παράδεισο που τους τον "μετάλλαξαν" η κυβερνητική αβελτηρία και η ευνοϊκή στάση της απέναντι σε αισχροκερδείς εργολάβους. Αλλ' αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Πέρα από την καταστροφή του περιβάλλοντος, κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων. Η Ελευσίνα να ξαναγίνει κόσμημα.
____________________________________________________
Από το κύριο άρθρο της "Εφημερίδας των Συντακτών" 25/05/2013
Ο υδροφόρος ορίζοντας μολύνεται με ταυτόχρονη έκλυση μεθανίου, διοξειδίου του άνθρακα κ.λπ. Οι κυβερνήσεις κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Αδιαφορούν για το γεγονός ότι τα απορρίμματα είναι δημόσια περιουσία, ότι μια ορθολογική διαχείρισή τους θα μπορούσε να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και πόρους. Στην ιστορική πόλη της Ελευσίνας η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τους εργολάβους να δρουν παράνομα, αλλά ανενόχλητοι και την κυβέρνηση να επιδεικνύει αδιαφορία για την υγεία (και την αισθητική) των κατοίκων (και της ευρύτερης πανέμορφης περιοχής).
Ένα απέραντο νεκροταφείο έχει καταντήσει μια αχανής έκταση περίπου 600 στρεμμάτων και οι κάτοικοι από μόνοι τους, παρά τις φιλότιμες και εθελοντικές προσπάθειες περιφρούρησης, δεν αποτρέπουν την αυθαιρεσία των εργολάβων, οι οποίοι, αισχροκερδώντας, δεν διαχειρίζονται τα απορρίμματα με βάση τη συμφωνία τους να τα μεταφέρουν σε υγειονομικούς χώρους ταφής, αλλά τα ξεφορτώνονται στην έκταση, ο έλεγχος της οποίας είναι δύσκολος.
Παρά τις καταγγελίες των κατοίκων προς τους εργολάβους, οι τελευταίοι φεύγουν αλώβητοι σχεδόν από τα δικαστήρια, πληρώνοντας απλώς μικρά πρόστιμα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλοι οι αρμόδιοι φορείς, κυρίως οι δήμοι, έχουν συμφέροντα να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση. Εάν ήθελαν οι όμοροι Δήμοι Μάνδρας και Ασπροπύργου και ο Δήμος Ελευσίνας εύκολα θα απέτρεπαν τα φορτηγά των εργολάβων να εναποθέτουν στην περιοχή τους τα απορρίμματα. Είναι αστείο να επικαλούνται διάφοροι ότι η περιοχή είναι αχανής και άρα δύσκολο να αστυνομευτεί. Όλοι μεταθέτουν τις ευθύνες στην αισχροκέρδεια και αυθαιρεσία των εργολάβων. Αλλά για να συνεχίζουν αυτοί σημαίνει ότι κάποιας, "ανώτερης" ασυλίας απολαύουν.
Η χωματερή της Ελευσίνας κρύβει κινδύνους για όλο το Λεκανοπέδιο, διότι η ρύπανση μέσα από τον υδροφόρο ορίζοντα και τον αέρα διοχετεύεται μακριά. Ούτε εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ούτε σχεδιασμός για τη διαχείριση των αποβλήτων ούτε μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος. Η περιοχή οδεύει ολοταχώς προς την απαξίωση, υποβάθμιση, παραμέληση, ερημία. Και γι' αυτό δεν φταίνε οι κάτοικοι αλλά η ίδια η κυβέρνηση, που με ευθύνη της έχει παγώσει το ειδικό επιχειρησιακό πρόγραμμα καταπολέμησης της ρύπανσης στη Δυτική Αττική. Κάποτε φύτρωνε στάρι στην περιοχή, οι κάτοικοι μάζευαν χόρτα και τώρα κυκλοφορούν με αντιασφυξιογόνες μάσκες. Είχαν έναν παράδεισο που τους τον "μετάλλαξαν" η κυβερνητική αβελτηρία και η ευνοϊκή στάση της απέναντι σε αισχροκερδείς εργολάβους. Αλλ' αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Πέρα από την καταστροφή του περιβάλλοντος, κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων. Η Ελευσίνα να ξαναγίνει κόσμημα.
____________________________________________________
Από το κύριο άρθρο της "Εφημερίδας των Συντακτών" 25/05/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου