Για την επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα

Στην Ελλάδα του ΔΝΤ και και των Μνημονίων που επέβαλαν οι Σαμαράς - Βενιζέλος - Κουβέλης.

Η κυβέρνηση παρουσίασε την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου ως «ψήφο εμπιστοσύνης».

Επισήμως ο Ολάντ ήρθε «να προσφέρει στήριξη» στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα προσπάθεισε να κλείσει δουλειές για λογαριασμό Γαλλικών επιχειρήσεων και συγκεκριμένα:

α) Η εταιρεία DCNS επιθυμεί μια συμφωνία «ενοικίασης προς πώληση», για δύο ως και έξι φρεγάτες Fremm. Θα αποτελούσε το φιλί της ζωής για την εταιρία που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Β)  Οι γαλλικές εταιρίες Suez και Total ενδιαφέρονται για την ιδιωτικοποίηση των νερών [ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ] και για τις έρευνες υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο. Ήδη η Total ενεργοποιείται με έρευνες σε δύο «οικόπεδα» της Κύπρου.

Είναι προκλητικό να παζαρεύει η κυβέρνηση αγορά νέων οπλικών συστημάτων, σε συνθήκες βαθειάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.

Είναι επίσης προκλητικό να εμφανίζει τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιου πλούτου και κοινωνικών αγαθών– και μάλιστα σε εξαιρετικά συμφέρουσες τιμές, ως «προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος».

Με ευθύνη της κυβέρνησης μένει έξω από την ατζέντα της επίσκεψης το ενδεχόμενο μιας κοινής συνεννόησης απέναντι στην κρίση στην Ευρώπη. Και μάλιστα την στιγμή που η Γαλλία δεν είναι ευνοημένη από την πολιτική την οποία επιβάλλει η Γερμανία. 

Πριν τις ελληνικές εκλογές ο Ολάντ παρουσιάστηκε ως το αντίπαλο δέος στην Μέρκελ και οι δυνάμεις της τρικομματικής έβαζαν ως πρώτη προτεραιότητα την συμμαχία μαζί του στην κατεύθυνση επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. Σήμερα η τακτική αυτή εγκαταλείπεται απροκάλυπτα, και υιοθετείται και η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με την Μέρκελ.

ΝΑ σημειωθεί ότι η δημοτικότητα του Ολάντ πέφτει κατακόρυφα, καθώς διαψεύδει τις προσδοκίες των Γάλλων, για παρεμβάσεις στην οικονομία, και για δημιουργία ευρωπαϊκού πόλου αντίρροπου στην πολιτική της Μέρκελ.