Περί λάθους του πολλαπλασιαστή για την επιβολή του ΙΙΙ μνημονίου, που όμως έχει γίνει εκατοντάδες φορές

Μετά το... λάθος του πολλαπλασιαστή. Ο δόκιμος που βλέπει το μέλλον του να τερματίζεται αδοκίμως, ο πτέραρχος που μένει ξεπουπουλιασμένος, χωρίς πτερά κι ελπίδα και ο ναύαρχος που σε λίγο θα αναζητά λιμάνι στα... Καλάβρυτα για να διασώσει το σκάφος της ΝΔ του ιδρυτή Καραμανλή!  

Έχουμε στην τηλεφωνική γραμμή τον κύριο Δραγασάκη. Κύριε Πρόεδρε καλημέρα. Θέλω να ξεκινήσουμε τη συζήτηση ζητώντας το σχόλιό σας για την χθεσινή επιστολή του κου Όλι Ρεν προς τους υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε. , επιστολή με την οποία στην ουσία λέει ότι δεν υπάρχει κανένα λάθος με τον «πολλαπλασιαστή» και μας στέλνει και το μήνυμα να σταματήσουμε τη συζήτηση αυτή διότι θα πλήξουμε το κλίμα εμπιστοσύνης που έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες.

Όλα αυτά κύριε Χατζηνικολάου θυμίζουν μεσαίωνα.  Είναι προφανές ότι εδώ γίνεται μια επίθεση. Προσπαθεί ο Όλι Ρεν να παγώσει τη συζήτηση, ενώ το πρόβλημα είναι προφανές ότι υπάρχει. Κατ’ αρχήν στο ερώτημα για την ύπαρξη ή μη λάθους, εγώ αμφισβητώ την έννοια του λάθους. Αυτός είναι ο σχεδιασμός των προγραμμάτων αυτών.

Δηλαδή λέτε ότι ήταν σκόπιμο για να μπορεί να μετέχει το ΔΝΤ στη βοήθεια…

Βεβαίως. Το «λάθος» αυτό έχει γίνει εκατοντάδες φορές. Τα προγράμματα αυτά ξεκινούν με ευσεβείς προσδοκίες ότι θα κρατήσουν για λίγο, ένα ή το πολύ δύο  χρόνια, και μετά θα αρχίσει η ανάκαμψη. Για να θεμελιώσουν λοιπόν αυτή την εντύπωση, χρησιμοποιούν χαμηλό πολλαπλασιαστή.

Το δεύτερο γεγονός -δεν ξέρω αν είδατε και την ερώτηση που καταθέσαμε στη Βουλή- είναι ότι το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών, σε έκθεσή του το 2011, αναγνωρίζει ότι ο πολλαπλασιαστής στην Ελλάδα δεν είναι 0,5 αλλά πολύ μεγαλύτερος και, παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση συνέχισε να εφαρμόζει το πρόγραμμα αυτό. Ο κος Στουρνάρας δεν λέει αλήθεια ότι τώρα προέκυψε το ζήτημα. Ήταν γνωστό από την αρχή και στο Υπουργείο Οικονομικών και αυτό τεκμηριώνεται με την κατατεθείσα ερώτησή μας.

Άρα, αυτό το κεφάλαιο είναι σκοτεινό και απλά επιβεβαιώνει ότι υπάρχει μια αντίθεση ανάμεσα στην προσέγγιση του ΔΝΤ και στην προσέγγιση των Ευρωπαίων, ιδίως των Γερμανών. Οι μεν πρώτοι λένε ότι χρειάζεται «κούρεμα» του χρέους και χρειάζεται να γίνει επανεξέταση του προγράμματος, και οι άλλοι λένε ότι πρέπει να συνεχίσουμε έτσι τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές.

Όσον αφορά το θέμα που προέκυψε με τον κατώτατο μισθό. Σοβαρότατο θέμα, κατά την άποψή μου, διότι κατ’ αρχήν αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση έχει διπλή κρυφή ατζέντα. Έχουν ήδη συμφωνήσει από τώρα και αναφέρεται στο μνημόνιο ΙΙΙ -και το επιβεβαίωσε  και ο κος Ρεν- ότι θα επανεξετασθεί το σύστημα καθορισμού του κατώτατου μισθού. Άρα η μια διάσταση είναι ότι επειδή τώρα σταματάει η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων δίνουν ένα σήμα στην εργοδοσία να μην θεωρεί ότι είναι δεδομένο το ύψος του κατώτατου μισθού στα σημερινά επίπεδα. Το δεύτερο είναι ότι γίνεται μια γενικότερη προσπάθεια να αποσυνδεθεί η έννοια του μισθού από την επιβίωση και τη ζωή και συνδέεται με την ανταγωνιστικότητα. Άρα προετοιμάζεται το έδαφος είτε για νέες, γενικευμένες μειώσεις των κατώτατων μισθών είτε για μειώσεις μισθών σε ορισμένους κλάδους ή σε ορισμένες περιφέρειες, στο όνομα πάντα της ανταγωνιστικότητας και της  ανεργίας. 

Εκτός αν γίνεται, κύριε Πρόεδρε,  για να μείνουμε ευχαριστημένοι με τα 586 € το μήνα.

Φοβούμαι ότι είναι πιο σοβαρό το θέμα. Σας θυμίζω και τη δήλωση του κου Τόμσεν ότι αν υποχωρήσουν  τα έσοδα θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα. Άρα, εφόσον τα έσοδα ήδη δεν πάνε καλά, προετοιμάζουν το έδαφος για νέα μέτρα. Επίσης πρέπει να σας επισημάνω μια πληροφορία, που ίσως την έχετε ήδη, ότι την επόμενη εβδομάδα θα βγει στη δημοσιότητα η Έκθεση του ΚΕΠΕ για την οικονομία. Η Έκθεση αυτή προβλέπει ύφεση πάνω από 4% και ανεργία 30%. Άρα τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν είναι τυχαίο.

Επιτρέψτε μου μια ακόμη παρατήρηση. Το δράμα είναι ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν εξαρτάται από τους μισθούς διότι έχουμε άνοδο του κόστους του χρήματος, άνοδο του ενεργειακού κόστους και γενικά άνοδο του κόστους παραγωγής λόγω υποαπασχόλησης του παραγωγικού δυναμικού. Άρα όσο και να μειωθούν οι μισθοί το πρόβλημα δεν επιλύεται αλλά επιδεινώνεται.

Ένα άλλο ερώτημα κύριε Δραγασάκη, σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις.   Με αφορμή ένα σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Ποντίκι», που μιλάει για σκληρή σύγκρουση Μελισανίδη - Κόκκαλη και έχει τίτλο «Μονά χάνουμε, ζυγά κερδίζουν». Πώς τοποθετείται στο θέμα αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;

Έχουμε ήδη τοποθετηθεί. Πρώτον, στο θέμα ειδικά του ΟΠΑΠ, πρόκειται για ένα τεράστιο σκάνδαλο διότι μιλούμε για επιχείρηση η οποία παράγει κέρδη.

Ναι αλλά ακόμη δεν έχουμε δει ούτε ποιο θα είναι το τίμημα…

Όποιο και να είναι το τίμημα υπάρχει πρόβλημα. Είναι σαν να πουλάει κάποιος την κότα που κάνει χρυσά αυγά για να πάρει ως αντάλλαγμα κάποια από αυτά τα χρυσά αυγά.

Στην ελεύθερη οικονομία δεν υπάρχει τίποτε που να μην πωλείται, αρκεί το τίμημα να είναι εύλογο.

Στη δική μας αντίληψη, ειδικά το θέμα του ΟΠΑΠ δεν το συζητούμε.

Ο ΟΠΑΠ όμως δεν είναι νερό, ρεύμα κλπ. Θέλω να πω δεν είναι στρατηγικός τομέας της οικονομίας…

Είναι μηχανισμός που παράγει κέρδη και τα κέρδη αυτά ή θα τα έχουν ιδιώτες ή θα τα έχει το δημόσιο ταμείο προκειμένου να βοηθήσουν στην ανάπτυξη.

Επομένως για μας είναι ξεκάθαρο: Ό,τι και να γίνει, όποιος και να πάρει τον ΟΠΑΠ, ακόμη και αν ενωθούν όλοι μαζί, πάλι θα υφίσταται το πρόβλημα. 

___________

(Από τη διαφωτιστική συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στον ραδιοφωνικό

σταθμό «Real fm» και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου, στις 14/2/2013).