"Εξανθρωπισμένο" άρθρο 99

To ΚΚΕ προχθές Παρασκευή έβαλε νύκτωρ την Τυποεκδοτική στο άρθρο 99. Είναι βέβαιο πως η απόφαση αυτή πάρθηκε με βαριά καρδιά. Το Π.Γ. του ΚΚΕ με μακροσκελή ανακοίνωση εξηγεί την επιλογή του με το γνωστό σχήμα “έχουμε καπιταλισμό, τι να κάνουμε”. Πρόκειται για μια τοποθέτηση που το ΚΚΕ έχει επαναλάβει και όταν έκανε απολύσεις από τα κομματικά ΜΜΕ και η οποία έχει χαιρετιστεί ουκ ολίγες φορές από τον αστικό Τύπο ως στάση ευθύνης και ρεαλισμού. "Εδώ απολύει το ΚΚΕ, που είναι το κόμμα των εργατών", λένε οι εργοδότες, "τι να κάνουμε εμείς;". Με αυτήν την έννοια το ΚΚΕ έβαλε τον πήχη πολύ χαμηλά δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους άλλους να περάσουν από πάνω.
Από 'κει και πέρα είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς να ρωτήσει το ΚΚΕ αυτό που ρωτάμε τους καπιταλιστές: Τα κέρδη της χρυσής εποχής, όταν τύπωνε όλα σχεδόν τα κρατικά έντυπα, τα έντυπα του ΟΠΑΠ και το σύνολο της απίστευτης και πολυτελούς χαρτούρας των Ολυμπιακών Αγώνων, κατά κανόνα με απευθείας ανάθεση, τι τα έκανε; Κανείς δεν πιστεύει βέβαια πως τα λεφτά τα ενθυλάκωσε η ηγεσία του ΚΚΕ, όπως θα έκανε ο ιδιοκτήτης μιας καπιταλιστικής επιχείρησης. Δεν αμφιβάλλει κανείς για την προσωπική ακεραιότητα των ανθρώπων. Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει... Η υπόθεση είναι ώς ένα βαθμό και ένα είδος πολιτικής χρεωκοπίας για το ΚΚΕ. Οι δικοί του άνθρωποι έχουν σήμερα την ανάγκη του και το ΚΚΕ παραπέμπει στον σοσιαλισμό...
Το ΚΚΕ οφείλει επίσης να μην κοροϊδεύει τους εργάτες της Τυποεκδοτικής και την εργατική τάξη. Η επιλογή του να καταφύγει στο άρθρο 99 δεν αφήνει πολλά περιθώρια να μεροληπτήσει υπέρ των εργαζόμενων της Τυποεκδοτικής. Το άρ. 99 δεν υπάρχει για να προστατεύει τους εργάτες, αλλά τις επιχειρήσεις από τους εργάτες και τις τράπεζες από τις επιχειρήσεις. Το ΚΚΕ θα μπορούσε να πάει στο άρ. 99 αφού πρώτα τακτοποιήσει τους εργαζομένους του χωρίς να τους εμπλέξει σε μια διαδικασία από την οποία θα βγουν, στην καλύτερη περίπτωση, κουρεμένοι.

(Από την ΑΥΓΗ της 31-1-12)