Η Χρυσή Αυγή -όπως και σύσσωμη η ευρωπαϊκή ακροδεξιά- δεν εκκολάφτηκε, ως εκ θαύματος, μέσα σε μία νύχτα. Ο τοκετός ήταν σιωπηλός και επίπονος. Χρειάστηκε προσπάθεια και… βοήθεια, από έμπειρες «μαίες» τους συστήματος.
Χρειάστηκε να βιώσουμε μια -μνημονιακή- εποχή που, όπως γράφει και ο Θουκυδίδης στην Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου: «για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων«. Μια εποχή βίαιης φτωχοποίησης, κοινωνικού αυτοματισμού, ανομίας, διαφθοράς, διαπλοκής, μεροληπτικών ΜΜΕ και γιγάντωσης της ακροδεξιάς ρητορικής…
Μια εποχή που οι ένοχοι έγιναν κατήγοροι και τα θύματα παρουσιάστηκαν ως θύτες. Μια μαύρη εποχή που ο φασισμός, ως συστημική εκτόνωση ήταν αναγκαίος. Όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου