«Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο»: Το πλιάτσικο στην δημόσια περιουσία του ελληνικού λαού

Έκθεση ιδεών και ευχολόγιο μαζί αλλά καμία σχέση με την πραγματικότητα

Ποτέ άλλοτε ένας όρος δεν μπόρεσε να συμπυκνώσει τόσα ψεύδη όσα συμπυκνώνει αυτό πού ο κ. Σαμαράς αποκαλεί «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο». Διότι αυτό που παρουσίασε χθες δεν ήταν ούτε «εθνικό», ούτε «αναπτυξιακό», ούτε καν «σχέδιο».

 Ήταν έκθεση ιδεών και ευχολόγιο μαζί που ουδεμία σχέση έχουν με τις πραγματικότητες, τις ανάγκες και τα προβλήματα των παραγωγικών τάξεων. Ήταν η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός πανικόβλητου πρωθυπουργού  μιας καταρρέουσας συγκυβέρνησης, 4 ημέρες πριν τις κρίσιμες κάλπες των ευρωεκλογών να εξαπατήσει ακόμη μία φορά τους πολίτες για να μετριάσει την εκλογική συντριβή του. Ο ελληνικός λαός όμως γνωρίζει πλέον πόσο αναξιόπιστοι είναι ο κ. Σαμαράς και ο συνεργάτης του στην κυβέρνηση κ. Βενιζέλος.

Δεν ήταν «εθνικό» διότι ο κ. Σαμαράς ονομάζει «επενδύσεις» το πλιάτσικο στην δημόσια περιουσία του ελληνικού λαού. Το πλιάτσικο στις με δημόσιο χρήμα ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες που πωλήθηκαν στο ½ (Εθνική) και το  ¼ (Eurobank) όσων πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο, το πλιάτσικο της ομορφότερης παραθαλάσσιας περιοχής της Ευρώπης, το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό, που χαρίστηκε με λιγότερα από 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, το πάρτι γύρω από τη διαχείριση των απορριμμάτων που μέχρι και η κομισιόν πήρε χαμπάρι, και άλλες τέτοιες «επενδύσεις». Επιπλέον, ο κ. Σαμαράς απέκρυψε επιμελώς τα επικείμενα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα σε ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαιτίας αδυναμίας εξυπηρέτησης των δανείων τους, όπως πρόσφατα αποκάλυψε και παρότρυνε κυνικά τους τραπεζίτες να πράξουν ο κ. Προβόπουλος.  

Δεν ήταν «αναπτυξιακό» διότι ο κ. Σαμαράς όχι μόνο ξέχασε πόσο αντιαναπτυξιακό είναι το μνημονιακό καθεστώς που και η κυβέρνηση του επέβαλε.  Ένα καθεστώς με εφιαλτική ανεργία και μαζική μετανάστευση επιστημόνων, κυρίως νέων, με ασφυξία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, με υπερφορολόγηση των μικρομεσαίων εισοδημάτων. Αλλά επιπλέον ο κ. Σαμαράς παρουσίασε ως «ανάπτυξη» την εισοδηματική εξαθλίωση των εργαζόμενων, το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας και τη συστηματική καταστροφή του περιβάλλοντος που επιθετικά προωθεί και η δική τους μνημονιακή κυβέρνηση.

Δεν είναι «σχέδιο» μια έκθεση ιδεών που ουδεμία σχέση έχει με τις ανάγκες και τα προβλήματα των παραγωγικών τάξεων, δεν είναι «σχέδιο» τα ευχολόγια και τα ανέξοδα προεκλογικά ταξίματα. 

Έτσι, το μόνο που απέμεινε στον πανικόβλητο κ. Σαμαρά ήταν να ξεφουρνίζει τα γνωστά προεκλογικά ψεύδη και τους γνωστούς εκβιασμούς. Ο ελληνικός λαός όμως γνωρίζει πλέον πόσο αναξιόπιστος είναι ο ίδιος και η συγκυβέρνησή του με τον κ. Βενιζέλο.

Οι πολίτες δεν πιστεύουν τον κ. Σαμαρά όταν λέει ότι τα μνημόνια τελειώνουν διότι γνωρίζουν ότι ήταν αυτός που ενώ στα Ζάππεια κατακεραύνωνε τα μνημόνια κατόπιν διαπραγματευόταν κρυφά με τον Μπαρόζο και άλλους τη συμμετοχή του σε κυβερνήσεις που μόνο στόχο είχαν την συνέχιση των μνημονίων. Οι πολίτες δεν τον πιστεύουν διότι γνωρίζουν ότι πριν τις εκλογές του 2012 μιλούσε για επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων ενώ μετά τις εκλογές αφού πρώτα δήλωσε μετάνοια μπροστά στην κ. Μέρκελ για τις αντιμνημονιακές αμαρτίες του κατόπιν αφενός έβαλε υπουργό οικονομικών έναν άνθρωπο που θεωρεί ότι το μνημόνιο είναι το μοναδικό «σοβαρό» κείμενο πολιτικής στην Ελλάδα και αφετέρου σήμερα ο κ. Σαμαράς πανηγυρίζει την επιτυχία μιας πολιτικής λιτότητας και υπερφορολόγησης που σκορπάει απόγνωση στους πολίτες και που ο ίδιος κατακεραύνωνε ως αναποτελεσματική κι επικίνδυνη. 

Ο ελληνικός λαός δεν πιστεύει τον κ. Σαμαρά όταν σήμερα υπόσχεται 110.000 νέες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο μέχρι και το 2020 διότι τον θυμάται στις εκλογές του 2012 στο ΕΒΕΑ να υπόσχεται «150 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας τον πρώτο χρόνο και άλλες τόσες τον δεύτερο χρόνο» της κυβέρνησης του ενώ αυτό που συνέβη τον πρώτο χρόνο ήταν η δημιουργία πάνω από 190.000 νέων ανέργων και τον δεύτερο χρόνο συνεχίστηκε η αύξηση της ανεργίας μέχρι που άρχισαν να την κρύβουν στα 5-μηνα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας των 400 ευρώ μηνιαίο μισθό.

Ο ελληνικός λαός δεν πιστεύει τον κ. Σαμαρά όταν υπόσχεται μείωση της φορολογίας στα εισοδήματα και τις επιχειρήσεις διότι γνωρίζει την φοροκαταιγίδα που υπέστη το 2013 καθώς ότι για το 2014 οι φόροι αυξάνονται με μονομοποίηση των χαρατσιών στα ακίνητα, με μηδενισμό του αφορολόγητου των ελεύθερων επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών και με πολλούς άλλους τρόπους. Μετέθεσαν μάλιστα την ημερομηνία υποβολής φορολογικών δηλώσεων για μετά τις εκλογές, λες και ο κόσμος τρώει κουτόχορτο. 

Ο ελληνικός λαός δεν πιστεύει τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο όταν λένε ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας διότι γνωρίζει ότι μόλις πρόσφατα ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει κάμποσα τέτοια μέτρα, μόλις πρόσφατα ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο που μονιμοποιεί τη λιτότητα μέχρι και το 2018 και μόλις πρόσφατα η συγκυβέρνηση δεσμεύτηκε στην τρόικα να τηρήσει ευλαβικά τις δεσμεύσεις της πράγμα που σημαίνει  ότι έχουν στα συρτάρια τους ένα νέο, σκληρότερο μνημόνιο έτοιμο να το βγάλουν μετά τις εκλογές, αν τους το επιτρέψει ο ελληνικός λαός. Δεν θα τους το επιτρέψει όμως διότι τους έχει πάρει χαμπάρι, και τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά.    

Δεν πτοείται ο ελληνικός λαός

Ο ελληνικός τέλος δεν πτοείται από τους εκβιασμούς περί «σταθερότητας» διότι γνωρίζει ότι η μόνη σταθερότητα που μπορεί να υπάρχει αν συνεχιστεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι η σταθερότητα στην γενικευμένη ανασφάλεια του μνημονιακού καθεστώτος, η σταθερότητα στην εφιαλτική ανεργία, την εισοδηματική ανέχεια, την χρηματοδοτική ασφυξία και τα λουκέτα των επιχειρήσεων, την υπερφορολόγηση και την υπερχρέωση. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι σταθερότητα μπορεί μόνο ο ίδιος μπορεί να επιβάλλει ανακτώντας την κυριαρχία του, κατά πώς επιτάσσει το σύνταγμα της Ελλάδας που οι μνημονιακοί έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι είναι κι αυτό επικίνδυνο!

Τα πραγματικά διλήμματα  των ευρωεκλογών

Πάνω απ’ όλα όμως ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τα πραγματικά διλήμματα των ευρωεκλογών. Με τα μνημόνια ή με την εθνική κυριαρχία. Με τη Μέρκελ ή με την Ελλάδα. Με την πολιτική της καταστροφής ή με την ανατροπή της. Και το δίλημμα αυτό, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και θέλησε ο λαός, έχει σε όλες τις εκδοχές του μια κοινή απάντηση. Τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τα μνημόνια ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τη Μέρκελ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με την εταιρία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το παλιό και φθαρμένο ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση όμως δεν έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μιλάει εδώ ο κομματικός πατριωτισμός.  Η απάντηση έχει να κάνει με την Ελλάδα.

Όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας στην Πάτρα απευθυνόμαστε «σε όλους τους Έλληνες που είναι αντίθετοι με τα μνημόνια, εξεγείρονται με τις ταπεινώσεις, ντρέπονται με τις έξωθεν εντολές, φοβούνται για το αύριο που τους περιμένει. Ό,τι κι να ψήφισαν, όσες διαφωνίες κι αν έχουν με μας, όσες διαφορές αντιλήψεων κι αν τους χωρίζουν με την αριστερά. Ελάτε να γκρεμίσουμε το καθεστώς της φτώχειας, της ταπείνωσης, της αναλγησίας, της θυσίας των πολλών εν ονόματι του κέρδους των λίγων. Ελάτε να βάλουμε τα θεμέλια μιας νέας Ελλάδας.  Μπορούμε. Όσο πιο ισχυρή είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο ισχυρές θα είναι οι προοπτικές να φύγει η συγκυβέρνηση της συμφοράς και να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για την πατρίδα».