Πίσω από τα ποσοστά των εκλογών υπάρχουν τα ποιοτικά στοιχεία, η κοινωνική και η ηλικιακή διάρθρωση της ψήφου, που επιβεβαιώνουν ότι ο διαγραφόμενος νέος πολιτικός διπολισμός μπορεί ακόμη να κινείται σε επίπεδα χαμηλότερα του άλλοτε κραταιού δικομματισμού, αλλά συγκροτείται από αντικρουόμενα συμφέροντα που εγγράφονται σε διαφορετικές κοινωνικές προσδοκίες και σχέδια ζωής.


Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ προηγούνται στον αγροτικό τομέα, τις νοικοκυρές και τους συνταξιούχους, ενώ διατηρούν προβάδισμα μόνο στην ανώτερη ηλικιακή ομάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερτερεί στη μισθωτή εργασία, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, στους ανέργους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ενώ η ηλικιακή πυραμίδα του είναι ισχυρή στις νεότερες και τις μεσαίες ηλικίες. 

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα των δυναμικών κοινωνικών κατηγοριών, το κόμμα του ενεργού εργατικού δυναμικού και εκείνων των στρωμάτων στα οποία θα στηριχτεί η επανεκκίνηση της οικονομίας και η ανασυγκρότηση της παραγωγής. Τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα εμφανίζουν συμπτώματα παρακμής, έχουν κοινωνικό προφίλ αναντίστοιχο προς τον ευρωπαϊκό δυναμισμό που επικαλούνται. 

Η Χ.Α. αποκτά διάρθρωση σε όλες τις ηλικίες (υστερεί μόνο στους άνω των 65 ετών) και διεισδύει στον ενεργό πληθυσμό, σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα περιοριστική καταγραφή της στον χώρο των ανέργων.

Μια τέτοια κοινωνική και ηλικιακή διάρθρωση της ψήφου παγιώνει τον κοινωνικό - πολιτικό διπολισμό, ο οποίος δεν μπορεί να ανατραπεί με κινήσεις κορυφής και απόπειρες εκλογικού συνεταιρισμού κομμάτων και προσώπων του αμαρτωλού δικομματικού παρελθόντος. Γι' αυτό ακούγονται παρηγορητικά τα όσα γράφουν και εκφωνούν τα διάφορα "παπαγαλάκια", τα οποία και πάλι ποιούνται την ανάγκην φιλοτιμίαν και προεξαγγέλλουν αναπαλαίωση του δικομματισμού αφορμώμενα από το ποσοστό "επιτυχίας" 8% του Βενιζέλου!

Η φορά των εξελίξεων θα καταστήσει ακόμη ισχυρότερη τη δυναμική του κοινωνικού - πολιτικού μπλοκ της δημοκρατικής ανατροπής. Τρεις μέρες μετά τις εκλογές, ο Σαμαράς έχει περιπέσει σε ακινησία. Δυσκολεύεται να κάνει το κυβερνητικό λίφτινγκ με τον "ανασχηματισμό Στουρνάρα", ενώ ούτε που συζητεί το ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού συστήματος, καθώς διαισθάνεται ότι θα επιταχύνει αποδιαρθρωτικές εξελίξεις στην παράταξή του.

Χθες ο Σαμαράς, αντιλαμβανόμενος τα στενά πολιτικά περιθώριά του, προσπάθησε να προσπεράσει το θέμα της δυσαρμονίας, ισχυριζόμενος ότι διαθέτει τη δεδηλωμένη. Προφανώς γνωρίζει ότι η πολιτική δεν είναι στατική υπόθεση και επείγεται να κάνει τις δουλειές που του έχουν ανατεθεί. Αμύνεται οχυρωμένος πίσω από τυπικές συνταγματικές αρχές, αρνούμενος την εκ νέου επιβεβαίωσή τους, που είναι η ουσία της δημοκρατίας. Για πόσο όμως;

Ο Βενιζέλος φλυαρεί, όσο του επιτρέπει ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έθεσε θέμα αλλαγής του κυβερνητικού προσανατολισμού. Η κακή κατάληξη στη ΔΗΜ.ΑΡ. εγγράφεται στη γενικότερη κρίση της Κεντροαριστεράς, που δεν αναστέλλεται με παιχνίδι κορυφής. Οφείλεται στην αποσάθρωση των μεσαίων στρωμάτων και την πρόσδεση του ΠΑΣΟΚ στον δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό.

Οι εκλογές θα γίνουν με δυναμική αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζονται οι πολιτικές συμμαχίες. Είναι αναγκαίες, γιατί διευρύνουν την κοινωνική και την πολιτική βάση της προσπάθειας για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δημοκρατική αναγέννηση της χώρας. Οι πολιτικές συμμαχίες διεισδύουν στον συντηρητικό χώρο, όπως αποδεικνύουν οι απευθείας εντυπωσιακές μετακινήσεις ψηφοφόρων της Ν.Δ. προς τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Αλλά οι πολιτικές συμμαχίες θα γίνουν στην ώρα τους, με βάση τους νέους κοινωνικούς - πολιτικούς συσχετισμούς μετά τις εκλογές και με σεβασμό στο ψηφισμένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)