Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις: «Αιδώς, Αργείοι»

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΣΗΜΟΥ

Η απάντηση του υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου στη γραπτή ερώτηση στη Βουλή του Μανώλη Γλέζου, ότι στις 11 Φεβρουαρίου 2014 παρέλαβε από τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους το πόρισμα της Ομάδας Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο και, ακριβώς την επομένη, ζήτησε τη γνωμοδότηση για το θέμα αυτό της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, χωρίς αμφιβολία «φωτογραφίζει» για μια ακόμα φορά τη σοβαρή αβελτηρία του ελληνικού κράτους και τις ευθύνες των κυβερνώντων απέναντι σ' αυτό το μείζον εθνικό θέμα.

Από την άλλη πλευρά, σήμερα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιόακιμ Γκάουκ, ο οποίος, πέραν των συναντήσεων με την ελληνική πολιτική ηγεσία, θα πάει σε τόπους θυσίας και ολοκαυτωμάτων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όπως, για παράδειγμα, στο χωριό Λυγγιάδες της Ηπείρου, όπου, τον Οκτώβριο του 1943, η ορεινή γερμανική μεραρχία Εντελβάις έκαψε το χωριό και σκότωσε ογδόντα δύο ανθρώπους, ως αντίποινα για τη δολοφονία Γερμανού αξιωματικού από αντάρτες.

Οι δύο παραπάνω εξελίξεις, αν και, εκ πρώτης, δεν έχουν κάποια άμεση συνάφεια, εν τούτοις αποτελούν διαχρονικά την παράλληλη στάση και σύμπλευση στο μείζον αυτό εθνικό θέμα των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας και της Γερμανίας. Η μεν πολιτική ηγεσία της Ελλάδας επιδεικνύει την πολιτική της εθελοδουλία απέναντι στη Γερμανία, η δε πολιτική ηγεσία της Γερμανίας, διαχρονικά και συστηματικά, προσπαθεί να περιορίσει το ζήτημα αυτό στο επίπεδο της αναγνώρισης του «ηθικού χρέους» της σύγχρονης Γερμανίας, χωρίς να καταβάλει τις οφειλόμενες και απαράγραπτες πολεμικές επανορθώσεις.

Εξήντα οκτώ χρόνια όμως μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και είκοσι τρία χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας (Οκτώβριος του 1990) είναι, περισσότερο από ποτέ, ώριμη η στιγμή να τεθεί προς επίλυση το θέμα αυτό. Είναι, άλλωστε, βέβαιο ότι αυτή η βάρβαρη λεηλασία της Ελλάδος από τον ναζιστικό στρατό κατοχής συνετέλεσε καθοριστικά στην οικονομική υστέρηση και κοινωνική οπισθοδρόμηση της χώρας μας, η οποία, πλέον, με ευθύνες της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και των πολιτικών «θεραπαινίδων» αυτής, έχει μετατραπεί σε παγκόσμιο οικονομικό «πειραματόζωο» από το Βερολίνο, εμπνευστή της σκληρής μονεταριστικής πολιτικής σε βάρος του ευρωπαϊκού Νότου.

Δεν υπάρχει πλέον ούτε ένα «φύλλο συκής» για την πολιτικοοικονομική «ελίτ» της χώρας και την πολιτική της «εθελοδουλία» απέναντι στη γερμανική αλαζονεία και οικονομικό εθνικισμό, ιδιαίτερα μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών το 1990, όπου ήρθη ο όρος αναστολής πληρωμών που είχε τεθεί στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου το 1953 και παρήλθε η πενταετής προθεσμία που δόθηκε στη Γερμανία για την καταβολή αποζημιώσεων, με τη Συμφωνία της Μόσχας, γνωστής ως «Συνθήκη 4+2», το 1990. 

Έτσι, δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο για τη διεκδίκηση από την Ελλάδα του συνόλου των οφειλών του Γερμανικού Δημοσίου για την ναζιστική βαρβαρότητα στην Χώρα μας, όπως την απόδοση του κατοχικού δανείου ύψους περίπου 68 δισ. ευρώ χωρίς τους νόμιμους τόκους, την απόδοση των αποζημιώσεων που επιδικάσθηκαν στην Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού το 1946 (7 δισ. 100 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, σημερινής αξίας 108 δισ. ευρώ χωρίς τόκους), την απόδοση των ληστευμένων από τους Ναζί αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας, καθώς επίσης και τις αποζημιώσεις των φυσικών προσώπων από τα 110 περίπου Ολοκαυτώματα που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής της Βέρμαχτ.

Οι ευθύνες της πολιτικοοικονομικής ελληνικής «ελίτ» και του πολιτικού προσωπικού που κυβέρνησε αυτή τη χώρα, ιδιαίτερα σήμερα, εν μέσω της σφοδρής οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης από τον μνημονιακό «οδοστρωτήρα» και της μετατροπής της χώρας μας σε ιδιότυπη «αποικία χρέους» του «Τέταρτου Οικονομικού Ράιχ», αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας.

(*) Ο Γεώργιος Παπασίμος είναι δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. του «ΠΡΑΤΤΩ»

Πηγή:  papasimos.wordpress.com