ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Οι καθηγητές και καθηγήτριες του Γυμνασίου Φαρών ομόφωνα αποφάσισαν να προσυπογράψουν το παρακάτω ψήφισμα του Γυμνάσιου Κολυμπαρίου Χανίων.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»

"Με βάση τη σκέψη πως η αναπαραγωγή της αδικίας  και της ανισότητας γίνεται εντονότερη όταν αντιμετωπίζεις ως ίσους τους κοινωνικά άνισους, καταθέτουμε τον παρακάτω προβληματισμό.

Το γνωστικό και το ευρύτερο μορφωτικό κεφάλαιο, το οποίο αποκτά η νεολαία μέσω του σχολείου, εξαρτάται από:

1) Από την ταξική και ειδικότερα από την οικονομική κατάσταση της οικογένειας του.

2) Από την ψυχική και σωματική υγεία του ίδιου του μαθητή και της οικογένειας του, η οποία δεν εξαρτάται πάντα από την οικονομική ανέχεια.

3) Από το μορφωτικό κεφάλαιο που φέρουν οι γονείς και οι συγγενείς του.

4) Από τον κοινωνικό περίγυρο της περιοχής της κατοικίας του και του σχολείου του (χωριό ή πόλη, αναπτυγμένη ή υποβαθμισμένη περιοχή κλπ).

5) Από τις διαφορές του γλωσσικού ιδιώματος των μελών της σχολικής κοινότητας σε σχέση με τη γλώσσα των σχολικών βιβλίων.

6) Από τη βιοκλιματική επάρκεια του σχολικού κτηρίου.

7) Από την ύπαρξη στο σχολικό συγκρότημα των απαραίτητων κτιριακών υποστηρικτικών δομών και εξοπλισμού, αλλά και βοηθητικού προσωπικού (κλειστό γυμναστήριο, γήπεδα, βιβλιοθήκη, εργαστήρια φυσικών επιστημών και πληροφορικής, αίθουσα εκδηλώσεων, επιστάτης, βιβλιοθηκονόμος κλπ).

8) Από την ύπαρξη  εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αλλά και εξατομικευμένων δράσεων για την άμβλυνση των μαθησιακών διαφορών.

9) Από το αν τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών αντιστοιχούν ηλικιακά στους μαθητές και προάγουν την αναγκαία εκπαίδευση-παιδεία, μέσα σε ένα γνωστό και σταθερό πλαίσιο, χωρίς συνεχείς και αιφνίδιες αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, στην ύλη των μαθημάτων, στον τρόπο εξέτασης και στη διάρκεια και το είδος της προσφερόμενης εκπαίδευσης, γενικής και επαγγελματικής.

10) Από την ύπαρξη εκτεταμένου συστήματος επιμόρφωσης και επαγγελματικής υποστήριξης των εκπαιδευτικών.

11) Από το αν το εκπαιδευτικό προσωπικό αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα ανέχειας-επιβίωσης.

12) Από την διδακτική, επιστημονική και παιδαγωγική επάρκεια του εκπαιδευτικού προσωπικού.

13) Από την ύπαρξη και καλή λειτουργία συμπληρωματικών, αλλά και ανεξάρτητων υποστηρικτικών δομών (γραφεία ΣΕΠ και συμβουλευτικής, σχολικοί ψυχολόγοι, κοινωνική πρόνοια κτλ)

14) Από τη χρηματοδότηση ή υποχρηματοδότηση των συνεχώς αυξανόμενων εκπαιδευτικών αναγκών.     

Για τα περισσότερα από τα παραπάνω, σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα του συλλόγου διδασκόντων να έχει  θεσμικά αναγνωρισμένη άποψη, πόσο μάλλον δυνατότητα απόφασης ή επιλογής.

Εξάλλου, μια προσεκτική ανάγνωση της εγκυκλίου για την αυτοαξιολόγηση (sic) δεν αφήνει καμία αμφιβολία περί του αντιθέτου.

Στην πραγματικότητα, η εγκύκλιος προσπαθεί να αποσπάσει από τους συλλόγους διδασκόντων κάθε σχολικής μονάδας τη συναίνεση τους όσον αφορά ότι είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα των μαθητών και του σχολείου, άρα και για τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Η άρνηση μας να συναινέσουμε δεν στηρίζεται μόνο στο ότι αυτή η άποψη και πρακτική είναι ψευδής, υποκριτική και υπό τις παρούσες συνθήκες έως προσβλητική, αλλά και στο ότι η de facto παραδοχή ότι μόνος υπεύθυνος για την ποιότητα και το είδος της παιδείας είναι ο εκπαιδευτικός, θα συγκαλύψει κοινωνικά και ηθικά τους πραγματικά υπεύθυνους. Επιπλέον, θα χειροτερέψει το εκπαιδευτικό-μορφωτικό και παιδαγωγικό αποτέλεσμα, αφού με φοβισμένους και συμβιβασμένους εκπαιδευτικούς παράγονται δούλοι και αμόρφωτοι. 

Σε μια εποχή που η πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών, συμπεριλαμβανόμενων βεβαίως των εκπαιδευτικών, βυθίζονται στην ανέχεια, στην απόλυτη εξαθλίωση, τη θλίψη, την απελπισία και την ανασφάλεια, η στοχοποίηση του δασκάλου θα οδηγήσει σε βάθεμα της απαξίωσης και της εξαθλίωσης, υλικής και πνευματικής. Αρνούμαστε να συμπράξουμε σε «έγκλημα» εκ προμελέτης".