Κώστας Σπαρτινός: Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι το πρώτο ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθώ

Ο υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων Κώστας Σπαρτινός στο βήμα.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων της «ΡΑΠ – Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη» επανέλαβε την δέσμευσή του

«Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι το πρώτο ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθώ ως δήμαρχος Πατρέων», δεσμεύτηκε πάλι ο υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων Κώστας Σπαρτινός, χθες Σάββατο πρωί 22-3-2014, που παρουσίασε σε ανοικτή εκδήλωση στην αίθουσα του ΤΕΕ, το πρόγραμμά του για την Κοινωνική Πολιτική που θα ακολουθήσει, αφ’ ότου αναλάβει τον δήμο.

Παρόντες ήσαν πλήθος φίλων της «ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη» και εκπρόσωποι φορέων που ασχολούνται με θέματα Κοινωνικής Πολιτικής, που άκουσαν με προσοχή το εισηγητικό κείμενο της δημοτικής κίνησης  στη συγκεκριμένη θεματική.

Η συζήτηση που ακολούθησε έφερε στο προσκήνιο αφενός το πλήθος και το εύρος των ζητημάτων που άπτονται με πεδία άσκησης Κοινωνικής Πολιτικής αφετέρου τις απαιτήσεις  της πραγματικότητας όπως αυτές έχουν καθοριστεί μετά από τέσσερα χρόνια μνημονιακών πολιτικών.

Η διαβούλευση που θα συνεχιστεί με φορείς και εξυπηρετούμενους υπηρεσιών άσκησης κοινωνικής πολιτικής θα καταλήξει στη διαμόρφωση ενός πλήρους προγράμματος με το οποίο θα προσδιοριστούν όλες οι λεπτομέρειες των πολιτικών που απαιτούνται από τον Δήμο της Πάτρας για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης ανθρωπιστικής κρίσης.  

Από την πλευρά της ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη ο υποψήφιος Δήμαρχος Κώστας Σπαρτινός περιέγραψε τις βασικές πολιτικές αρχές και επανέλαβε τη δέσμευσή του ότι «η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι το 1^ο ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθώ ως δήμαρχος Πατρέων».

Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε περιοδεία στον κατάμεστο πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου και διανομή προεκλογικού ενημερωτικού φυλλαδίου από μέλη της «ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη» με επικεφαλής τον υποψήφιο Δήμαρχο Κώστα Σπαρτινό. 

Παρακάτω παρουσιάζονται σημεία από το Πρόγραμμα της Κοινωνικής Πολιτικής της «ΡΑΠ – Πάτρα Ανρώπινη Πόλη», που θα ακολουθήσει ο Κώστας Σπαρτινός:

ΖΗΤΗΜΑ 1^ον: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
 

Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

·                 Η κρίση έχει οδηγήσει στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού νέα μεγάλα τμήματα πληθυσμού, που μέχρι τώρα ανήκαν σε υγιείς οικονομικά ομάδες. Η ανεργία πλησιάζει το 30%, στους νέους ξεπερνάει το 60%.

·                 Σήμερα οι κοινωνικά αποκλεισμένοι περιλαμβάνουν πολύ περισσότερες ομάδες από ό,τι προβλέπει ένας κλασσικός ορισμός: φτωχοί, άνεργοι, άστεγοι, ηλικιωμένοι, γυναίκες και νέοι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας, αποκλεισμένοι από τη μόρφωση, κάτοικοι αποβιομηχανοποιημένων περιοχών, έμποροι-επαγγελματίες που χρεοκοπούν και οι υπάλληλοί τους, ανασφάλιστοι, χρόνια πάσχοντες, ΑΜΕΑ, τοξικοεξαρτημένοι, ρομά, μετανάστες και πρόσφυγες, αποφυλακισμένοι …

·                 Άρα: ζούμε σε μια «νέα» ελληνική κοινωνία, όπου πάνω από τους μισούς πολίτες της είναι φτωχοί. Από την κοινωνία των 2/3 έχουμε περάσει στην κοινωνία του 1/3. Η άσκηση κοινωνικής πολιτικής με τα κριτήρια ενός ευημερούντος κράτους πρόνοιας είναι ξεπερασμένο και ανεπαρκές μοντέλο για τη σημερινή κατάσταση. Η «ισότητα των ευκαιριών» είναι θεωρητική εξαγγελία. Η κλασσική προσέγγιση της «ισότητας ευκαιριών» προσομοιάζει την κοινωνική πολιτική με τη διαδικασία του λαχείου. Όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, έχουν ίσες ευκαιρίες να κερδίσουν το λαχείο αλλά το αποτέλεσμα είναι μόνο ένας να το κερδίσει ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν στην ίδια κατάσταση. Πρέπει λοιπόν να δούμε την «ισότητα των αποτελεσμάτων».

·                 Κυρίως όμως πρέπει να βάλουμε στο προσκήνιο τους αποκλεισμένους, ώστε να γίνουν τα υποκείμενα της ιστορίας που θα καθορίσουν το μέλλον της κοινωνίας μας με βάση τις πραγματικές της ανάγκες. Να περάσουμε από τη φάση της (ανύπαρκτης) κοινωνικής πολιτικής που βλέπει τους αποκλεισμένους σαν παθητικούς δέκτες στη φάση της κοινωνικής αλληλεγγύης των ενεργών πολιτών.

Είναι σαφές λοιπόν ότι το πεδίο άσκησης της υπό διαμόρφωση κοινωνικής πολιτικής στην τοπική αυτοδιοίκηση περιλαμβάνει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενεργειών και δράσεων που έχουν ως αποδέκτες τις προαναφερόμενες ομάδες πληθυσμού με σκοπό όχι απλά την αποκατάσταση φαινομένων ανισότητας αλλά την προάσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης ως απαραίτητο στοιχείο ένταξης και συμμετοχής στις εργασιακές, κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες της κοινωνίας.

ΓΙΑΤΙ Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΝΕΜΗΘΗΚΕ

Ενώ η ισότητα περιγράφει μια τυπική εφαρμογή κανόνων ισότιμης συμμετοχής, η κοινωνική δικαιοσύνη επιβάλλει την αναγνώριση και την άρση όλων των εμποδίων που οδηγούν άτομα και ομάδες πληθυσμού στον κοινωνικό αποκλεισμό. 

 

Με βάση τις διαμορφωμένες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις αναιρείται ο ρόλος μιας κεντρικά διαμορφωμένης κοινωνικής πολιτικής στην κατεύθυνση της ισότητας και  της δικαιοσύνης, μεταθέτοντας τις ευθύνες αποκλειστικά στο άτομο και στο βαθμό με τον οποίο προσαρμόζεται ή ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικονομίας. Έτσι, το άτομο δεν πρέπει να στηριχτεί επιδοματικά π.χ. κατά το διάστημα της ανεργίας αλλά να μετεκπαιδευθεί για να αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να ενταχθεί πάλι στην αγορά εργασίας. 

Είναι σαφές ότι με αυτή τη λογική αποσιωπούνται οι ευθύνες του οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού πλαισίου μέσα στο οποίο το άτομο δραστηριοποιείται. Όταν για παράδειγμα, η ανεργία καλπάζει σε ρυθμούς πρωτοφανείς τότε είναι υποκριτικό να μιλάμε για προσαρμογή του ατόμου και όχι για αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης που επιφέρει αυτά τα ποσοστά ανεργίας.

Ο Δήμος μπορεί να επιτελέσει κρίσιμο κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο, αρκεί να απομακρυνθεί από τα κυρίαρχα νεοφιλελεύθερα δόγματα που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων. Στην πορεία αυτή έχει ανάγκη από την δραστηριοποίηση των ενεργών πολιτών και τη συνεργασία του με φορείς, κινήσεις πολιτών, συνδικάτα, δομές αλληλεγγύης και κοινωνικής οικονομίας, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών. Έτσι θα προχωρήσουμε στην άρση ή έστω στην άμβλυνση των σημερινών αδικιών και ανισοτήτων.

Για αυτό το λόγο θεωρούμε την κοινωνική πολιτική όχι απλά ως αντικείμενο μιας αντιδημαρχίας ή ενός Οργανισμού, αλλά ως παράμετρο που αφορά το σύνολο της δραστηριοποίησης του Δήμου, από τις προσλήψεις προσωπικού έως την υποστήριξή του σε εγχειρήματα εναλλακτικής, κοινωνικής οικονομίας.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Δημοτική Αρχή σήμερα διαχειρίζεται τα θέματα της Κοινωνικής Πολιτικής χωρίς να αναπτύσσει την δυναμική παρέμβαση που απαιτούν τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, χωρίς να αξιοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό και να ενεργοποιεί τον πολίτη.

Οι κοινωνικές δομές δεν μπορούν να επαφίενται αποκλειστικά σε φιλανθρωπία και χορηγίες.

Στοχεύουμε στην μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση Οικονομικών  και Ανθρώπινων Πόρων.

Αρχικά θα εξασφαλίσουμε την ενιαία λειτουργία όλων των Κοινωνικών Υπηρεσιών στη βάση ενός συνολικού  σχεδιασμού με συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις. Αυτό θα συμβάλλει στην καλύτερη  οργάνωση, συντονισμό και αποτελεσματικότητα του έργου τους.

Ο Δήμος θα εφαρμόσει την «κάρτα αλληλεγγύης», η οποία θα εκδίδεται με συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια και διαβαθμισμένες καλύψεις, θα ανανεώνεται σε τακτά διαστήματα και θα χρησιμοποιείται για την άμεση ένταξη σε δημοτικές παροχές, εκείνων των συμπολιτών μας που θα αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα. Επιπλέον ο Δήμος θα προτείνει την συμφωνία και με άλλες δομές (π.χ. κρατικές υπηρεσίες, ΔΕΗ, κτλ) αποδοχής ως τεκμηρίου κοινωνικής κάλυψης αυτής της κάρτας.

Σημαντική παράμετρος ενίσχυσης της κοινωνικής πολιτικής του Δήμου θα είναι η αξιοποίηση της δημοτικής ακίνητης περιουσίας (κτήρια, εδαφικές εκτάσεις με δυνατότητες καλλιέργειας) και των κληροδοτημάτων, που είναι σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητη.  Επίσης η διεκδίκηση – παραχώρηση άλλων χώρων του Δημοσίου  που μένουν αναξιοποίητοι.

Αύξηση του προϋπολογισμού που αφορά δράσεις κοινωνικής πολιτικής.

Αξιοποίηση εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Ενεργοποίηση των πολιτών στη βάση :

·                 Της διεκδίκησης αιτημάτων

·                 Της στήριξης και συνεργασίας με εθελοντικές κοινωνικές δομές

·                 Της εναλλακτικής, κοινωνικής οικονομίας

·                 Της αυτοδιαχείρισης.

Συνεργασία και κοινή δράση με κοινωνικούς, επιστημονικούς, συνδικαλιστικούς και παραγωγικούς φορείς, το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ, την Εκκλησία.

Τέλος, η Κοινωνική Πολιτική υπεισέρχεται και στα ζητήματα των εργατικών δικαιωμάτων, των απολύσεων, της ανεργίας, του κλεισίματος των επιχειρήσεων. 

Ο  Δήμος οφείλει να είναι στο πλευρό των δημοτών του και όχι ο φτωχός συγγενής  της κυβέρνησης που διεκπεραιώνει τις κεντρικές πολιτικές επιλογές σε βάρος της κοινωνίας και της τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Έτσι θα αγωνιστεί για την επαναφορά των εργασιακών δικαιωμάτων, την πραγματική μείωση της ανεργίας και την παραγωγική ανασυγκρότηση που θα οδηγήσει σε πραγματική ανάπτυξη.

Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε και να αγωνιστούμε  μαζί  με τον πολίτη για μια αξιοπρεπή ζωή, για να αποκτήσουμε την αισιοδοξία που έχει ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρόνια.

Και βέβαια αυτό σημαίνει την ενεργή συμμετοχή του πολίτη και την ανάπτυξη σχέσης επικοινωνίας και εμπιστοσύνης μεταξύ του δημότη και του Δήμου.  Σε αυτό θα στηριχθεί και θα συμβάλλει η Κοινωνική Πολιτική του Δήμου που θέλουμε.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ – ΡΕΥΜΑ – ΤΡΟΦΗ – ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.

Αναλυτικότερα προτείνουμε :

1.         Υποστήριξη των Ανέργων και οικονομικά αδύναμων πολιτών και οικογενειών με :

        Δημιουργία ξενώνα φιλοξενίας αστέγων πολιτών και άπορων φοιτητών – είναι η μόνη μεγάλη πόλη της Ελλάδας που δεν διαθέτει χώρο φιλοξενίας αστέγων.

         Ανακατανομή των δημοτικών τελών προς όφελος των οικονομικά αδύναμων στην πόλη μας.

         Ενίσχυση των υπαρχόντων και ανάπτυξη νέων κοινωνικών δράσεων για την ενίσχυση των οικονομικά αδύναμων οικογενειών (κοινωνικά φροντιστήρια σε γειτονιές, παροχή τροφίμων, ειδών διαβίωσης,)

         Παροχή στέγης με παραχώρηση οικημάτων ή μίσθωση ακινήτων σε άπορες οικογένειες

2.         Υποστήριξη της Τρίτης Ηλικίας με :

         Περιφερειακή ανάπτυξη δομών ΚΑΠΗ – σε υποβαθμισμένες κυρίως περιοχές.

         Δημιουργία δομών φιλοξενίας ατόμων τρίτης ηλικίας σε οικονομική αδυναμία.

         Διατήρηση και αναβάθμιση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» για κάθε πολίτη που το έχει ανάγκη.

3.         Άτομα με Αναπηρία:

         Συνέχιση και ενίσχυση  των υπαρχουσών δομών για ΑΜΕΑ

         Δημιουργία Κέντρων Ημερήσιας Φιλοξενίας και Κέντρων Αυτόνομης και Υποστηριζόμενης Διαβίωσης

         Συνεργασία με τοπικούς και εθνικούς φορείς των ΑΜΕΑ για τη διεκδίκηση της Κάρτας Μόνιμης Αναπηρίας  για τους  ανθρώπους που δεν θεραπεύεται η αναπηρία.

         Ανάπτυξη νέων δομών Ανοικτού τύπου ψυχικής φροντίδας .

        Υποστήριξη της ειδικής εκπαίδευσης των παιδιών με αναπηρία

4.         Παιδική Ηλικία -  Οικογένεια

        Δημιουργία νέων παιδικών και κυρίως  βρεφονηπιακών σταθμών με έμφαση στην περιφέρεια, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις.

        Λειτουργία Πολυχώρων στήριξης της οικογένειας κα του παιδιού όπου θα εντάσσονται :

•           Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών και νέων

•           Ομάδες Συμβουλευτικής Γονέων

•           Δράσεις  ευαισθητοποίησης, πληροφόρησης,  αγωγής υγείας.

5.         Δημόσια Υγεία

         Ανάπτυξη των Δημοτικών – Κοινωνικών  Ιατρείων  :

•           Με έμφαση στους άπορους ανασφάλιστους και άλλες ευπαθείς ομάδες

               με περισσότερες ειδικότητες και δράσεις  στις  γειτονιές

         Σύνδεσή τους με το ΕΣΥ για  δευτεροβάθμια περίθαλψη των ανασφάλιστων

        Προγράμματα εμβολιασμών σε ευπαθείς ομάδες

         Προγράμματα και δράσεις πρόληψης σε εξειδικευμένα  νοσήματα  σε συνεργασία με  επιστημονικούς  φορείς και  συλλόγους

         Προγράμματα ενημέρωσης ευαισθητοποίησης  σε θέματα  υγείας  (ψυχικής και σωματικής).

 

6.         Μετανάστες 

         Δημιουργία  χώρου προσωρινής φιλοξενίας  μεταναστών  με παροχή  βασικών ειδικών διαβίωσης και ιατρική βοήθεια.

         Κέντρα Εξυπηρέτησης Μεταναστών με υπηρεσίες μιας στάσης.

7.         Ναρκωτικά – Εξαρτήσεις

      Υποστήριξη και ανάπτυξη των υπαρχουσών  θεραπευτικών προγραμμάτων στην πόλη μας

         Στήριξη  του Κέντρου Πρόληψης  Ν. Αχαΐας

       Ανάπτυξη προγραμμάτων Προαγωγής Υγείας  σε παιδιά, νέους και γονείς

8.         Παιδεία – Εκπαίδευση – Μόρφωση

·                 Θέμα πρώτης προτεραιότητας. Αγωνιζόμαστε μαζί με την εκπαιδευτική κοινότητα και όλο το λαό της Πάτρας για αύξηση των δαπανών (κρατική χρηματοδότηση) για την Παιδεία. Δεσμευόμαστε για:

α) κατανομή των δαπανών στις σχολικές κοινότητες με αντικειμενικά κριτήρια (αριθμός μαθητών, μέγεθος και χωροταξική κατανομή σχολείων, παλαιότητα κτιρίων και μηχανημάτων, εργαστηριακές υποδομές, βιβλιοθήκες)

β) προώθηση συνεργασίας σχολείων σε θέματα εξοπλισμού και εργαστηριακών υποδομών

γ) συνεργασία με την περιφέρεια με σκοπό την καλύτερη αξιοποίηση προγραμμάτων

δ) εξοικονόμηση πόρων από περιττές δαπάνες ή και άσκοπες σπατάλες και προώθησή τους, στην κατεύθυνση της επιπλέον δημοτικής χρηματοδότησης για την Παιδεία.

·                 Καμία μαθήτρια και κανένας μαθητής νηστικός, άρρωστος, χωρίς ρούχα, μολύβια και τετράδια στο σχολείο. Κινητοποίηση φορέων και προσώπων σε αυτή την κατεύθυνση.

Γι’ αυτό η δική μας δημοτική κίνηση δεσμεύεται:

α) Να οργανωθούν με διακριτικότητα πρωινά συσσίτια σε όσα σχολεία υπάρχει πρόβλημα.

β) Να δημιουργηθούν τράπεζες ένδυσης (βρεφικών, παιδικών και εφηβικών ενδυμάτων) όπου θα μπορούν οι γονείς των μαθητών που αδυνατούν, να προμηθεύονται τα απαραίτητα για τα παιδιά τους.

γ) Για βοήθεια στο σπίτι με μοίρασμα τροφίμων.

δ) Για ενεργοποίηση των ήδη υπαρχουσών δομών κοινωνικής και ψυχολογικής στήριξης σε χειμαζόμενες από την κρίση οικογένειες.

ε) Για την οργάνωση συλλογικών δράσεων γονέων και εκπαιδευτικών των σχολείων προς αυτή την κατεύθυνση. Ενίσχυση πρωτοβουλιών αλληλεγγύης.

·                 Σχολεία ανοιχτά στη νεολαία και στην τοπική κοινωνία. Κέντρα μόρφωσης, αθλητισμού και παραγωγής πολιτισμού. Πυλώνες της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας. Παλεύουμε μαζί με τους γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς για ένα σχολείο μόρφωσης και ολόπλευρης απελευθερωτικής Παιδείας. Οργανώνουμε –  με την ενεργοποίηση των συμβουλίων των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων – ανοιχτές συνελεύσεις στα σχολεία όλων των γειτονιών του Δήμου, με στόχο τη συνεχή καταγραφή των προβλημάτων και τον  συνεχή επαναπροσδιορισμό της πολιτικής μας.

·                 Άμεση συντήρηση των σχολικών κτιρίων και υποδομών. Θα δοθεί άμεση προτεραιότητα στη σχολική ασφάλεια και υγιεινή.

α) Θα επιδιωχθεί η ασφαλής μετάβαση στα σχολεία όλων των μαθητών με διαβάσεις πεζών και σήματα οδικής κυκλοφορίας στους δρόμους γύρω από τα σχολεία.

β) Επειδή τα όρια εκπομπής των κεραιών κινητής τηλεφωνίας δεν καθορίζουν αποστάσεις περιμετρικά κτιριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, παιδικών χαρών και χώρων άθλησης, θα ζητηθεί ο ορισμός από επιστημονική επιτροπή του Δήμου και της Περιφέρειας και η εφαρμογή της σχετικής απαίτησης κατά την αδειοδότηση.

·                 Οργάνωση και ανάπτυξη του εθελοντικού κοινωνικού φροντιστηρίου για τα παιδιά των αδύναμων οικονομικά οικογενειών. Συνεργασία με φορείς, σωματεία, συλλόγους.

·                 Επάρκεια καθαριστριών και σχολικών φυλάκων. Μόνιμο προσωπικό με συγκεκριμένα καθήκοντα και ωράριο.

·                 Άμεση καταγραφή των εκρηκτικών κτιριακών προβλημάτων σχεδόν όλων των Νηπιαγωγείων της Πόλης. Προτεραιότητα στην επίλυση του συγκεκριμένου θέματος. Χρήση ελεύθερων δημοτικών κτιρίων.

·                 Ένταξη όλων των ΚΔΑΠ και των ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στις εκπαιδευτικές δομές του Δήμου. Λειτουργία με μόνιμο προσωπικό και συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα.

·                 Ανασχεδιασμός σε δομές του Δήμου, όπως το Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, η Δημοτική Πινακοθήκη, ο χώρος περιβαλλοντικής ενημέρωσης για το Παναχαϊκό, το Εθνολογικό Μουσείο, το Λαογραφικό Μουσείο, η μονάδα παραγωγής Βιοντίζελ στο Μονοδέντρι, και ενίσχυσή τους με προσωπικό και πρόγραμμα ώστε να ενταχθούν ουσιαστικότερα στην εκπαιδευτική λειτουργία των σχολείων της πόλης.

·                 Ανάληψη πρωτοβουλιών για ουσιαστική σύνδεση του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ της πόλης με τη τοπική κοινωνία. Ενεργητικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση που έχει ανάγκη ο τόπος και η πόλη.