Ένα ποτήρι κρασί στην μνήμη του αγωνιστή των «Πέτρινων Χρόνων» Πέτρο Κομματά

Από αριστερά Γ. Λιβαθινός, Κίμων Κομματάς, Βασ. Χατζηλάμπρου, Κατίνα Αντωνοπούλου το γένος Κομματά και Κυρ. Κομματάς. Στο κάδρο φαντάζει η φωτογραφία του αείμνηστου αγωνιστή Πέτρου Κομματά και πάνω στο τραπέζι βρίσκονται ξυλόγλυπτο έργο του από το Λακί Λέρου καθώς και φωτογραφίες του. Το βιβλίο είναι λεύκωμα με τον τίτλο "Αντιδικτατορικός Τύπος Αχαΐας" συνέκδοσης της ΕΣΔΙΑ ν. Αχαΐας 1940-1974 και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας.  

Για την ζωή του και το έργο που εγκατέλειπε μίλησαν ο αντιδήμαρχος Έργων του Δήμου Πατρέων Β. Λοτσάρης και ο Γιώργος Μόσχος

Π. Κομματάς, έργο του Γ. Λειβαθινού

Η επιθυμία του ήταν αντί για θρησκευτικό μνημόσυνο, ο γιος του Γιάννης και τα αδέλφια του να κάνουν ένα τραπέζι, με καλεσμένους τους συγγενείς τους στενούς φίλους, συντρόφους και συναγωνιστές και να πιουν ένα ποτήρι κρασί στη μνήμη του. Στο μπροστινό τραπέζι ήταν τοποθετημένη,

πάνω στη σημαία των «Πέτρινων Χρόνων», πρόσφατη μεγάλου μεγέθους εικόνα του, φιλοτεχνημένη με κάρβουνο από τον καλλιτέχνη Γιάννη Λιβαθινό.

Αυτός ήταν ο αείμνηστος ΕΠΟΝίτης Πέτρος Κομματάς, πρώην πρόεδρος των «Πέτρινων Χρόνων», που έφυγε ξαφνικά από την ζωή στις 31-3-2014. Και η επιθυμία του ικανοποιήθηκε με την μάζωξη που έγινε την Κυριακή 4 Μαΐου 2014, το μεσημέρι, στο εστιατόριο του «Διάκου», στο Γηροκομειό Πατρών.

Για τον σεμνό χαρακτήρα του εκλιπόντος και για την αγωνιστική διαδρομή του καθώς και το έργο που εγκατέλειπε εν ζωή μίλησαν ο αντιδήμαρχος Έργων του Δήμου Πατρέων Βασίλης Λοτσάρης και το μέλος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων «Πέτρινα Χρόνια» Γιώργος Μόσχος.

Την μνήμη του αγωνιστή τίμησαν ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος περιφερειάρχης Δυτ. Ελλάδας Βασ. Χατζηλάμπρου, ο ΕΠΟΝίτης Ηλίας Αντωνόπουλος, οι αντιδικτατορικοί αγωνιστές Δημ. Γεωργόπουλος και Δημ. Γιαλυψός, ο Δημοσθ. Σαμούρης αδελφός του δολοφονημένου το 1973 στο Πολυτεχνείο Γιώργου Σαμούρη, ο γλύπτης Στάθης Λεοντής, ο συγγραφέας Βασ. Λαδάς, ο καλλιτέχνης Γ. Λειβαθινός και αρκετοί άλλοι συναγωνιστές και σύντροφοι.

Σημειώνεται ότι ο αείμνηστος ήταν ιδρυτικό μέλος του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Γηροκομείου από το 1961, της Εταιρείας Συλλογής Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων Ν. Αχαΐας το 2000, του Συλλόγου Ενεργών Πολιτών της Τρίτης Ηλικίας μελών του ΚΑΠΗ Πατρών Παν. Καρατζάς 1821, του Συλλόγου Πέτρινα Χρόνια, του Συλλόγου Προστασίας και Ανάδειξης του Παναχαϊκού Όρους, καθώς πρόεδρος σε πολιτιστικούς συλλόγους και από τους εμπνευστές της ανέγερσης Μνημείου Εκτελεσθέντων του Εμφυλίου στο Γηροκομειό και αυτού της ναζιστικής Κατοχής στο κτήμα Μουρτζούχου.

Η πολιτική του διαδρομή άρχισε με την συμμετοχή του στην Σοσιαλιστική Νεολαία στην Πάτρα και συνεχίστηκε με την προσχώρησή του στην Νεολαία της ΕΔΑ, την δραστηριοποίηση στο Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα (ΔΗΣΚ), στην συνέχεια υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Γρ. Λαμπράκης και με το ξέσπασμα του πραξικοπήματος των απριλιανών αξιωματικών της Δεξιάς το 1967 συνελήφθη και εξορίσθηκε  στο Παρθένι Λέρου ενώ κατά την εξορία του φυλακίσθηκε επί εξάμηνο από τους χουντικούς στις φυλακές Αβέρωφ και Αίγινας.

Με την μεταπολίτευση συμμετέχει στην ίδρυση του ΚΚΕ Εσωτερικού, στη συνέχεια στην ΕΑΡ, τον ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς, μετά στον ΣΥΝ και με την αποχώρηση της ομάδας Κουβέλη ακολουθεί στην ΔΗΜΑΡ. Ο ίδιος όμως στο βάθος της ψυχής του ήταν πιστός στο ΚΚΕ Εσωτ. κατά τον οποίο εκπροσωπούσε την ανανέωση των ιδεών του κομμουνιστικού κινήματος και της ευρείας αριστεράς. Τέλος υπήρξε δημοτικός σύμβουλος Πατρέων προδικτατορικά και μεταδικτατορικά.