Τα Ιουλιανά και η αποστασία. Το χουντικό πραξικόπημα της 15.7.1974, σαν σήμερα και η σχεδιασμένη Τουρκική εισβολή που το ακολούθησε
«Οι οικογένειές μας (Ρωμανού και Κατούντα, από την Παναγιά Γορτυνίας) εκτός από συναγωνιστές είχαν και κουμπαριά. Τόσα χρόνια, πενήντα παρακαλώ, δεν έκανε κανείς κάτι. Δεν ήταν του συστήματος!
Όποιος διαβάσει την δράση του θα μείνει άφωνος» λέει ο Γιάννης Ρωμανός, απόγονος της οικογενείας Ρωμανού, που παλεύει για να σκαλιστεί το όνομα του Ήρωα στην αναθηματική στήλη του χωριού».
Ο ΙΟΥΛΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.... και τι δεν έχει να μας διδάξει
Λένε η ιστορία να διδάσκεται ... φτάνει όμως αυτό ; Πόσοι γνωρίζουν Μαθηματικά από το σχολείο όπου τα διδάσκονται;
Η ιστορία διδάσκεται και μαθαίνεται μόνο όταν το άτομο, η οικογένεια, η κοινωνία είναι μέρος των ιστορικών γεγονότων.
Οι αγώνες του Σωτήρη Πέτρουλα και η δολοφονία του είναι η συνέχεια των παθών της οικογένειάς του στην Αντίσταση!
Η αιματοβαμμένη διαδήλωση 22 Ιούλη του 1943.
Τελικά την πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Αυτό το χαράτσι δεν θα εξοφληθεί ποτε;
Τα Ιουλιανά και η αποστασία. Το χουντικό πραξικόπημα της 15. 7 . 1974, σαν σήμερα και η σχεδιασμένη Τουρκική εισβολή που το ακολούθησε, με αφορμή την απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας και την προδοσία της Κύπρου.
Η έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης που έγινε βατήρας και για άλλες επαναστάσεις ακόμη και η Ελληνική γαλουχήθηκε από το μεγαλείο της, που διδάχθηκε στους έλληνες πατριώτες.
Στο μνημείο πεσόντων στην Ζέρζοβα [Παναγιά, μετά την απογραφή του 1928, όπου μετονομάστηκαν τα χωριά που είχαν σλάβικη ξενική αναφορά] δεν αναγράφεται το όνομα του ήρωα Νικόλαου Κατούντα
50 ΧΡΌΝΙΑ μετά την θυσία του είναι χρέος μας να τιμηθεί στην γενέθλια γη των προγόνων του.
Αυτά έγγραψε ο συντοπίτης Γιάννης Ρωμανός, πριν 10 ημέρες στον αντιδήμαρχο της περιοχής Γόρτυνος. Απάντηση δεν του εδόθη καμία. Αδιαφορία πλήρης κι ας πρόσκειται στο ΚΚΕ! Ίσως για να αποδειχθεί για πολλοστή φορά ότι το να δηλώνεις δεν σημαλινει τίποτα. Το να πράττεις όμως σημαίνει πολλά!
Το μνημείο πεσόντων στο χωριό των γονιών του στην Ζέρζοβα (Παναγιά σήμερα) περιμένει να σκαλιστεί επάνω του το όνομα του Ήρωα.
Ο Νικόλαος Κατούντας λοχαγός όταν έπεσε στην τουρκική εισβολή, κατόπιν προήχθη σε αντιστράτηγο, σήμερα!.
Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΟΥΝΤΑΣ ΗΤΑΝ ΓΟΝΟΣ αριστερής
οικογένειας με προσφορά μεγάλη στην Εθνική Αντίσταση. Ο θείος του Νίκος
Κατούντας, αδελφός του πατέρα του, ήταν αγωνιστής του ΕΛΑΣ στην Εθνική
Αντίσταση, στο αντάρτικο σύνταγμα της περιοχής.
Τον Θείο του Δημήτρη Κατούντα τον δολοφόνησαν στις 11-4- 1949 οι παρακρατικοί ''Χίτες'' σε χρόνο που όλα είχαν τελειώσει στην Πελοπόννησο με νίκη της 9ης Μεραρχίας και διάλυση του ΔΣ Πελοποννήσου. Κι είχαν κριθεί με την εξυπακουόμενη ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στην υπόλοιπη Ελλάδα.
«Οι οικογένειές μας (Ρωμανού και Κατούντα, από την Παναγιά Γορτυνίας) εκτός από συναγωνιστές είχαν και κουμπαριά. Τόσα χρόνια, πενήντα παρακαλώ, δεν έκανε κανείς κάτι. Δεν ήταν του συστήματος!
Όποιος διαβάσει την δράση του θα μείνει άφωνος» λέει ο Γιάννης Ρωμανός, απόγονος της οικογενείας Ρωμανού, που παλεύει για να σκαλιστεί το όνομα του Ήρωα στην αναθηματική στήλη του χωριού.
Ο ΝΙΚ. ΚΑΤΟΥΝΤΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ στην Πάτρα στις 11 Ιανουαρίου 1943, όταν ο πατέρας του είχε μεταναστεύσει από το χωριό της Παναγιάς Γορτυνίας. Ήταν η Κατοχή, που έκανε όλο τον κόσμο να φέρνει γύρα τους τόπους για να σταθούν και να εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ψωμί κυριολεκτικά.
Στην Πάτρα μπορεί ο κόσμος να πέθαινε από την πείνα σαν τις μύγες, όλο το 1941 και το 1942, μετά όμως από τα ταξίδια του τουρκικού Κουτουρλούς, ναυλωμένου από το ΔΕΣ, η μικρή βοήθεια με τα φασόλια, το στάρι κ.α. που κουβαλούσε βοηθούσε ώστε, συν την χαλάρωση του αποκλεισμού των λιμανιών από την βρετανική αεροπορία, το 1943 να είναι κάπως υποφερτή η πείνα
Ο Νικόλαος Κατούντας ήταν απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων και ήταν εκπαιδευμένος ως καταδρομέας, αλεξιπτωτιστής, βατραχάνθρωπος και χιονοδρόμος ενώ ήταν τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Το 1973 μετατέθηκε στην Κύπρο μαζί με την Καλαματιανή σύζυγό του Σταυρούλα, με το βαθμό του υπολοχαγού και συγκεκριμένα στην 33η Μοίρα Καταδρομών (ΜΚ) ως διοικητής λόχου.
Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, ο Νικ. Κατούντας έλαβε μέρος ως διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33 ΜΚ στην επιχείρηση κατάληψης του φρουρίου του Αγ. Ιλαρίωνα που ξεκίνησε τη νύχτα της 20ης Ιουλίου 1974. Παρά την αρχική της επιτυχία (κατάληψη υψώματος Πετρομούθκια), το πρωί της επόμενης μέρας η 33 ΜΚ αναγκάστηκε να συμπτυχθεί εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και της μη έλευσης ενισχύσεων, ενώ την κατάσταση επιδείνωσε ο θάνατος του διοικητή της μοίρας, Γεωργίου Κατσάνη
Το πρωί της 22ας Ιουλίου 1974, ο Νικόλαος Κατούντας, όντας επικεφαλής λόχου δύναμης 62 καταδρομέων έσπευσε προς ενίσχυση του 251 Τ.Π. του Παύλου Κουρούπη, το οποίο μαχόταν εναντίον των εισβολέων στην Κερύνεια. Εκεί, ο Κατούντας και οι άνδρες του έδωσαν μάχες εκ του συστάδην καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κύριο όγκο της τουρκικής αποβατικής δύναμης.
Την ίδια μέρα, κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησης, διότι ήταν πλέον ορατός ο κίνδυνος του εγκλωβισμού μετά την κατάληψη της πόλης από τον εχθρό, ο Κατούντας (ο οποίος είχε ενδιάμεσα τραυματιστεί ελαφρά στο πόδι) μαζί με ομάδα τεσσάρων ή έξι ανδρών δέχτηκε επίθεση από πολυάριθμη εχθρική δύναμη κοντά στο Τέμπλος. Αν και δύο από τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν διασώθηκαν, μεταξύ αυτών και πεζικάριοι του 251 τάγματος πεζικού ως επίσης και μέλη του επιτελείου του διοικητή του 251 Τ.Π. αντισυνταγματάρχη Παύλου Κουρούπη, ο ίδιος παραμένει από τότε αγνοούμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου