ΑΛΛΑΓΗ EMAIL

Οι φίλοι αναγνώστες μπορεί να στέλνουν τα μηνύματά τους στο εμέηλ gmosxos1@hotmail.com στο οποίο θα προτιμούσε ο διαχειριστής να τα λαμβάνει. Παράλληλα άνοιξε και ισχύει πάλι το εμέηλ gmosxos23.6.1946@gmail.com το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε σε περίπτωση που αδυνατείτε να κάνετε χρήση του hotmail.com
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6938.315.657 & 2610.273.901

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Η κυρα Ζήνα αποχωρίστηκε μια για πάντα τον κυρ Νίκο


Φωτογραφικό στιγμιότυπο του ζευγαριού, του κυρ Νίκου Κοσμάτου με την κυρα Ζήνα, από τα νιάτα τους, τότε που είχαν ολόκληρη ζωή μπροστά τους και όλα τα αψηφούσαν... Μέχρι το τέλος που ήρθε σήμερα και ανακούφισε την συγχωρεμένη κυρα Ζήνα, αφήνοντας όμως πόνο στον κυρ Νίκο που στάθηκε ήρωας μαζί της μέχρι την τελευταία στιγμή!





Τον τελευταίο ενάμισο χρόνο ''πήγε κι ήρθε αρκετές φορές'', αναποφάσιστη, μέχρι που σήμερα είπε το τελικό αντίο στον αγωνιστή σύζυγό της Νίκο Κοσμάτο

Τον συναντούσα τακτικά τον κυρ Νίκο, αγωνιστή από το χώρο του ΚΚΕ και μ' ένα νεύμα τον ρωτούσα πως πάει. Μα ποτέ δεν του είπα ευθέως για το μαρτύριο που ζούσε καθημερινά μέσα στο σπίτι του κι ας το ήξερα κι ας γινόταν συχνά πυκνά θέμα συζήτησης η εγκαρτέρηση κι ο ηρωισμός που τον διαπερνούσε πάνω έως κάτω, σ' όλο του το σώμα. Εκτελούσε χρέη συζύγου, συντρόφου και νοσοκομού μαζί, παρά την κάποια ηλικία του. 

Ανταλλάσσαμε μερικές κουβέντες σαν κάτι κοινό να μας έδενε. Και κείνη η υπόθεση του 1949 στην Πατρέως 75, με στοίχειωνε. Και σήμερα ξαφνικά, -λες και δεν το περίμενα- διάβασα την ανάρτηση του Βαγγέλη κι έμεινα άφωνος. 

Η κυρα Ζήνα καταμεσής του Μάη, που ανθίζει όλη η ζωή, τελικά επέλεξε να αποδράσει από αυτήν. Κι άφησε πίσω της τον κυρ Νίκο συντροφιά με τον πόνο. Τι μπορεί να πει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις που ο άφατος πόνος τυλίγει τους οικείους; Μόνο κουβέντες ανείπωτες, από στόματα που δεν τολμούν να ανοίξουν... 

Καλό ταξίδι κυρα Ζήνα.

 Ο Βαγγέλης Κοσμάτος έγραψε:
 
Φωτογραφία από τα παλιά.
«Σήμερα, λοιπόν, καταμεσής του Μάη, κι ενώ η ζωή προχωρά με τον δικό της ακατάπαυστο ρυθμό, η ψυχή της μάνας μας, αποφάσισε να κλείσει οριστικά τον ενσώματο κύκλο της, αποχαιρετώντας μας -ψυχή τε και σώματι- μετά από ένα μεγάλο ταξίδι συντροφέματος του πατέρα μας και συν-ταξιδέματος με εμάς τα παιδιά της. 

Τον τελευταίο ενάμισο χρόνο ''πήγε κι ήρθε αρκετές φορές'', αναποφάσιστη μάλλον όχι ως προς το να αφήσει τον κόσμο τούτο (είχε κι άλλες εικόνες η κυρά-Ζήνα, απ' αλλιώτικους κόσμους, δεν ανησυχούσε γι' αυτό) όσο ως προς το να αφήσει τον κυρ-Νίκο μονάχο του μετά από μια μεγάλη και κοινή πορεία ζωής. 
 
Αντίο μανούλα μου... Σου είμαι ευγνώμων για την αταλάντευτη στήριξή σου στα σκοτάδια μου, απ' όταν ήμουν παιδί ακόμη, καθώς και για τις υπέροχες δεξιότητες και ποιότητες που μου ενέπνευσες σε όλο το ταξίδι.
 
Εμείς θα τα λέμε...».

(Από το fb του γιού Βαγγέλη Κοσμάτου) 



Δεν υπάρχουν σχόλια: