ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, οραματιζόμενος Τριαντάφυλλος Μασμανίδης

 

«Είδα σε όνειρο την Πάτρα του 2033»

«Είδα σε όνειρο την Πάτρα του 2033» είναι ο τίτλος του πονήματος που εξέδωσε ο Πατρινός πολίτης και γνωστός συνδικαλιστής Τριαντάφυλλος Μασμανίδης και δημοσιεύτηκε με αυτό τον τίτλο το 2003 στις εφημερίδες «Γεγονότα» και «Ημερήσιος» Κήρυξ, παραφράζοντας τον αρχικό τίτλο του «Το όνειρο».

Με την άδεια του συγγραφέα το αναπαραγάγουμε και σας το δίνουμε για ανάγνωση.

Δύο φίλοι συναντούνται στην Πάτρα έπειτα από πολλά χρόνια απουσία του ενός. Με αφορμή την ανάγκη επίσκεψης του Οδυσσέα, ο φίλος του Ανδρέας, αρειμάνιος οραματιστής προσφέρεται να του δείξει την πρόοδο που σημειώθηκε στην πόλη, εν έτει 2033, που ξανασυνανττηθήκανε.

Πολλά από αυτά που οραματίστηκε ο Τριαντάφυλλος Μασμανίδης έχουν αλλάξει από τότε, ενώ ορισμένα, όπως η κατασκευή της Γέφυρας Ρίου Αντιρρίου, η παραϊόνια οδός έχουν υλοποιηθεί πια.

Ωστόσο είναι και άλλα για τα οποία οι άρχοντες αυτής της πόλης αδιαφορούν. Όπως για παράδειγμα αυτά που οραματίζεται ο Τριαντάφυλλος Μασμανίδης και μέσω της γραφής του τα τοποθετεί στο στόμα του φίλου του. Τι διεθνές αεροδρόμιο του Αράξου, η ανισόπεδη διάβαση στην Π-Π, η πίστα της Φόρμουλα 1, η υπογειοποίηση των γραμμών του τρένου, η Μαρίνα στο παλιό λιμάνι, το υποθαλάσσιο ενυδρείο στο λιμάνι , το Διεθνές πολιτιστικό Κέντρο  στο παλαιό νοσοκομείο, ίσως και άλλα πολλά, ακόμη εκκρεμούν, όπως το τραμ που στα 2033 πάει πολύ καλά και στις δύο γραμμές του, με το σταθμός τερματισμού της Β’ γραμμής στο Κλάους.

Μέσα στον σταθμό υπάρχει μικρό τελεφερίκ που σε ανεβάζει δωρεάν στους χώρους διασκέδασης της Αχάια Κλάους.

Η Β’ γραμμή αρχίζει από τον σταθμό που έχει φτιαχτεί στο παλιό λιμάνι στο μόλο της Γούναρη, διασχίζει την Γούναρη περνάει από το στάδιο και τελικά φτάνει εκεί.

Η Α’ γραμμή  ξεκινάει από τα Βραχνέικα και τερματίζει στο Ρίο.

Ακόμη και το Παμπελοποννησιακό Στάδιο που με την δεύτερη σκεπαστή, που κατασκευάστηκε εδώ και λίγα χρόνια είναι χωρητικότητας 35.000 θεατών και γίνονται τακτικά διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις.

Όνειρα θα πείτε θερινής νυχτός! Αλλά εάν δεν μπορούμε να ονειρευτούμε, τότε πως θα μπορέσουμε να ελπίσουμε;

Κλείνω αμέσως, "κατεβαίνω"  από τη θέση του διαχειριστή του Istologiou και δίνω το λόγο στους δύο φίλους.

Σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ και ευχάριστω Σαββατοκύριακο.

=======

 Ανδρέας:...Έτσι είπαμε ρε φίλε, έχεις τρεις μέρες στην Πάτρα και δεν πήρες ένα τηλέφωνο, έπρεπε τυχαία να μάθω πως γύρισες και να ψάχνω να βρω που κρύβεσαι;

Οδυσσέας: Δεν κρύβομαι, απλά χρειάζομαι λίγο χρόνο προσαρμογής, να συνέλθω απ’ το μεγάλο ταξίδι, να πατήσω γερά τα πόδια στον τόπο μου, να δω τα συγγενικά μου πρόσωπα, να περάσω μία βόλτα από την παλιά μας γειτονιά. Μη νομίζεις όμως πως κατάφερα να τα προλάβω όλα, να σου δώσω να καταλάβεις πριν λίγο η μικρότερη αδελφή της συγχωρεμένης της μάνας μου με ειδοποίησε πως το μεσημέρι με περιμένουν στο σπίτι της για να τα πούμε.

Ανδρέας: Άστα αυτά που ξέρεις! Το μεσημέρι δεν πας πουθενά ετοιμάσου γιατί φεύγουμε, σήμερα έχω την αποκλειστικότητα θα κάνουμε μια βόλτα «άνευ χρόνου και ορίων» έχω πολλά να σου δείξω και έχεις πολλά να μου πεις.

Οδυσσέας: Οκεϊ! Ας γίνει έτσι, φαντάζομαι πως κάτι θα έχεις στο μυαλό σου, πάμε και όπου μας βγάλει, αλλά προς τα που θα πάμε και με τι; Έχεις φέρει αυτοκίνητο;

Ανδρέας: Έχω κάτω από το ξενοδοχείο το «ηλεκτρικό» το παίρνουμε, ανεβαίνουμε την Ελ. Βενιζέλου φτάνουμε στην περιμετρική και στρίβουμε δεξιά για τον Πύργο.

Οδυσσέας: Ποιόν Πύργο, εκεί θα με πας βόλτα; Έχω να δω την Πάτρα τριάντα χρόνια και εσύ θα μου δείξεις τον Πύργο;

Ανδρέας: Άσε με να ολοκληρώσω, δεν θα πάμε εκεί, θα στρίψουμε εδώ κοντά και θα πάμε για ουζάκια στα Βραχνέικα.

Οδυσσέας: …Επιτέλους έγινε αυτό το έργο, ο Διακονιάρης που έπνιγε τον κόσμο σκεπάστηκε και ανοίχτηκε αυτή η λεωφόρος, δες πολυκατοικίες, δες μαγαζιά δες πλατείες παράπλευρα οχτώ μέτρησα μέχρι την περιμετρική.

Πόσο άλλαξε η περιοχή, γέμισαν δρόμους και κτίρια η Εγλυκάδα, η Περιβόλα και ο Ριγανόκαμπος, δες εδώ στις πλαγιές πόσα εξοχικά πολυτελείας έχουν χτιστεί μέχρι απάνω από του Ρωμανού. Α! Να και η Αχάια Κλάους.

 Ανδρέας: Θα πάμε άλλη μέρα στην Αχαΐα Κλάους, δεν μπορείς να φανταστείς τι έχουν φτιάξει εκεί πάνω. Εκτός από την παραγωγή κρασιών και της παγκοσμίως γνωστής Μαυροδάφνης που συνεχίζεται όλα αυτά τα χρόνια, έχουν διαμορφωθεί πολυχώροι διασκέδασης και πολιτισμού. Καλύτερα ας κάνουμε μία στάση στον κόμβο περιμετρικής-Γλαύκου, να κατέβουμε να δούμε από ψηλά την όμορφή μας Πάτρα.

Οδυσσέας: Αλήθεια τώρα που ξαναβλέπω τις σιδηρογραμμές να σε ρωτήσω, το τραμ εξυπηρετεί τους Πατρινούς ή το έφτιαξαν για φιγούρα;

Ανδρέας: Το τραμ πάει πολύ καλά και στις δύο γραμμές του. Το βλέπεις εκείνο το κτίριο στους πρόποδες του λόφου της Αχάια Κλάους; Εκεί είναι ο σταθμός τερματισμού της Β’ γραμμής. Μέσα στον σταθμό υπάρχει μικρό τελεφερίκ που σε ανεβάζει δωρεάν στους χώρους διασκέδασης της Αχάια Κλάους. Η Β’ γραμμή αρχίζει από τον σταθμό που έχει φτιαχτεί στο παλιό λιμάνι στο μόλο της Γούναρη, διασχίζει την Γούναρη περνάει από το στάδιο και τελικά φτάνει εκεί. Η Α’ γραμμή  ξεκινάει από τα Βραχνέικα και τερματίζει στο Ρίο. Δεν θα σου πω περισσότερα γιατί σκοπεύω να κάνουμε μια σπέσιαλ διαδρομή  αργότερα. Να σου πω μόνο για το Παμπελοπονησιακό Στάδιο που δεν είδαμε από κοντά, πως με την δεύτερη σκεπαστή που κατασκευάστηκε εδώ και λίγα χρόνια είναι χωρητικότητας 35.000 θεατών και γίνονται τακτικά διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις.

Οδυσσέας: Ανεβασμένα πράγματα δηλαδή!!!

Ανδρέας: Δεν έχεις δει τίποτε ακόμη. Από εδώ που στεκόμαστε και βλέπουμε τον Πατραϊκό έχεις μία σφαιρική εικόνα της νότιας πόλης , όπως αντιλαμβάνεσαι όλη η λεκάνη της Ανθείας  έχει οικοδομηθεί, ξεχωρίζουν όμως ακόμα κάποια παλιά σημάδια. Να! Εκεί δεξιά δίπλα στη θάλασσα ο τρούλος του Αγ. Ανδρέα, πιο αριστερά στα Κρύα Ιτέων ξεχωρίζει ο υδατόπυργος της Πειραϊκής-Πατραϊκής όπου βρίσκεται τώρα το πρότυπο εκθεσιακό κέντρο. Αριστερότερα βλέπεις τον υδατόπυργο του Μαραγκόπουλου, όσο για το νέο λιμάνι τι να σου πω από τόσο μακριά, άλλωστε το είδες όταν ήρθες με το φέρι από την Ιταλία, αλήθεια πως και δεν ήρθες αεροπορικώς στο διεθνές αεροδρόμιο του Αράξου; έχουμε τακτικά δρομολόγια από όλο τον κόσμο. 

Οδυσσέας: Όταν ξεκίνησα για την μεγάλη επιστροφή είπα να περάσω από μερικές πόλεις για τελευταία φορά, έτσι όταν έφτασα στη Μαδρίτη αντί να πάρω την πτήση για Άραξο πήγα στη Ρώμη και οδικώς στο Μπρίντεζι. Ήθελα εκεί να σταματήσω για λίγο, έχω αναμνήσεις από τότε που ήμουν δεκαοχτάρης και είχα μπαρκάρει Πάτρα-Ιταλία. Αλλά δε μου λες, τώρα που προσέχω περισσότερο ο χείμαρρος του Γλαύκου που είναι; δεν έμεινε τίποτα; Μη μου πεις ότι όλη αυτή η λεωφόρος που ξεκινά από την γέφυρα του Πετρωτού και τελειώνει στη θάλασσα έχει φτιαχτεί πάνω στην κοίτη του;

Ανδρέας: Μετά από μεγάλες προσπάθειες καλύφθηκε όπως ο Κηφισός στην Αθήνα. Έτσι μπορεί και ανασαίνει καλύτερα κυκλοφοριακά όλη αυτή η λεκάνη που φυσική της αρτηρία έχει τον Γλαύκο. Μεγάλωσε γρήγορα η Πάτρα πλησιάζουμε τους 400.000 κατοίκους.

Οδυσσέας: Πραγματικά έχει μεγαλώσει πολύ η Πάτρα δικαιολογημένα είναι μητροπολιτικό κέντρο. Ας φύγουμε όμως τώρα από εδώ γιατί έχω αρχίσει να ζεσταίνομαι. Αλήθεια θα βρούμε καλούς μεζέδες στα Βραχνέικα ή θα πιούμε ξεροσφύρι τα ούζα;

Ανδρέας: Όσο για μεζέδες μην ανησυχείς καθόλου και «του πουλιού το γάλα» μπορείς να βρεις σε όλη αυτή την παραλιακή ζώνη που αρχίζει από τα Βραχνέικα και τελειώνει στου Τσαούση αφού είναι γεμάτη από κάθε είδους μαγαζιά, κυρίως φαγάδικα και ψαροταβέρνες.

Οδυσσέας: …Ναι! αλλά βγήκαμε από την περιμετρική ή δεν βγήκαμε; και αν ναι πότε θα στρίψουμε προς την θάλασσα; Πού θα με πας στη Κάτω Αχαϊα;

 Ανδρέας: Εδώ θα στρίψουμε έχει φτιαχτεί δρόμος που ενώνει την Ιόνια οδική αρτηρία με το σταθμό στα Βραχνέικα, αν συνεχίζαμε στην Ιόνια θα ευχαριστιόμασταν ταξίδι μέχρι την Καλαμάτα. Όπα! φτάσαμε, περίμενε να παρκάρω σε ένα από αυτά τα πάρκιν για να περπατήσουμε λίγο στην παραλία.

Οδυσσέας: …Ρε συ τι γίνεται εδώ πέρα πότε φτιάχτηκαν όλα αυτά;!!!

•         Ανδρέας:  Όπως καταλαβαίνεις αδελφέ εδώ ο άνθρωπος έχει κάνει κατορθώματα. Κάποια χρονιά αποφάσισαν επιτέλους οι τοπικοί παράγοντες ότι αυτή η παραλιακή ζώνη έχει μοναδικά χαρίσματα που μπορεί να απολαμβάνει ο κάθε επισκέπτης. Σου κάνει εντύπωση πως διαμορφώθηκε η παραλία και πως χώρεσαν κεντρικός δρόμος διπλής κατεύθυνσης και ο ποδηλατοδρόμος. Αλλά κυρίως αυτός ο υπέροχος πεζόδρομος  ανάμεσα στα δένδρα και τα τραπεζοκαθίσματα των μαγαζιών, που είναι δίπλα στο κύμα σε καλαίσθητες προβλήτες, μικρές μαρινούλες και κομμάτια αμμουδιάς για να κάνει το μπάνιο του ο κόσμος. Να ξέρεις πως εδώ τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και το χειμώνα περνά όλη η Πάτρα για φαγητό, άσε που πλήθος τουριστών έρχονται με διάφορα μέσα και κυρίως με το τραμ και «ευφραίνεται η καρδία τους».

Οδυσσέας: …Τι θα παραγγείλουμε; Εγώ θέλω θαλασσινά και όπως βλέπω έχει σαβόρο! Πόσα χρόνια έχω να φάω σαβόρο!  Α, χταποδάκι στα κάρβουνα οπωσδήποτε, διάλεξε και εσύ ότι θέλεις. Πάντως ωραίο περιβάλλον, βλέπω ο τύπος που έχει το μαγαζί είναι μερακλής, τάξη, καθαριότητα, ευγένεια αλλά και προθυμία στην εξυπηρέτηση του πελάτη. Εδώ βλέπω αλλαγή νοοτροπίας, βλέπω περισσότερο επαγγελματισμό από παλιά.

Ανδρέας:  Έρχομαι κάπου-κάπου σ’ αυτή την ψαροταβέρνα. Το αφεντικό ήταν ναυτικός, δεν βλέπεις την ταμπέλα τι όνομά της έχει δώσει; «Σαρατόγκα». Τώρα είναι ο γιος του στην διαχείριση έχει τελειώσει την σχολή τουριστικών επιστημών του Πανεπιστημίου. Λοιπόν θα παραγγείλω να μας φέρει πέρα από αυτά που διάλεξες και τα συνοδευτικά, ένα κιλό λιγδοπούλες Μεσολογγίου στα κάρβουνα με χοντρό αλάτι.

Οδυσσέας: …Όλα είναι πεντανόστιμα, με τέτοιους μεζέδες είναι δυνατόν να μην κατεβαίνουν τα ουζάκια, τρία μπουκαλάκια αδειάσαμε, να δω πως θα οδηγήσεις μετά.

Ανδρέας: Μην ανησυχείς καθόλου, δεν πρόκειται να πάρουμε το «ηλεκτρικό», δεν σου έταξα μια σπέσιαλ διαδρομή; Αυτή θα την κάνουμε με το τραμ, θα ξεκινήσουμε από τον σταθμό των Βραχνεΐκων και θα τερματίσουμε στον σταθμό του Ρίου. Εκεί θα πιούμε το καφεδάκι μας θαυμάζοντας την Γέφυρα.

 Οδυσσέας: …Για στάσου να σου πω, στον ίδιο σταθμό τρένο και τραμ; Τι γίνεται;

Ανδρέας: Είναι πολύ απλό, το τραμ από εδώ έως τον κεντρικό σταθμό του Αγ. Ανδρέα κινείται δίπλα στις γραμμές του τρένου. Από εκεί μέχρι το Ρίο κινείται χωριστά περνώντας μέσα από το παλιό λιμάνι και συνεχίζει παράκτια ώστε οι επιβάτες να απολαμβάνουν συνέχεια τον Πατραϊκό.

Οδυσσέας: Έλα να καθίσουμε αριστερά να βλέπουμε την θάλασσα αργότερα.

Ανδρέας: …Φτάσαμε στον Γλαύκο, εδώ ξεκινούν οι εγκαταστάσεις του νέου λιμανιού. Πρόσεξε από εδώ έως τον σταθμό του Αγ. Ανδρέα σε όλη αυτή την περιοχή που είναι κάτω από τις γραμμές έως την ακτή Δυμέων  και το λιμάνι τι έχει δημιουργηθεί!

Οδυσσέας: …Δηλαδή έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα η Όθωνος-Αμαλίας μεταφέρθηκε σε νέα εκδοχή στην ακτή Δυμέων. Τι μέγαρα είναι αυτά! Για δες πολυκαταστήματα, ξενοδοχεία, όμορφοι κοινόχρηστοι χώροι. Μα  τι γέφυρα είναι αυτή που περνά από πάνω μας; που οδηγεί αυτός ο δρόμος;

Ανδρέας: Αυτός ο ανισόπεδος κόμβος συνδέει το νέο λιμάνι με το πρότυπο εκθεσιακό κέντρο που σου είπα πως υπάρχει στην θέση της αξέχαστης Πειραϊκής-Πατραϊκής.

Καλά δεν θα γνωρίζεις για τις διάφορες εκθέσεις  που γίνονται εδώ κατά καιρούς, αλλά δεν μπορεί να μην έχεις ακούσει για την διεθνή έκθεση των Πατρών που γίνεται κάθε άνοιξη. Άσε που γίνονται μοναδικές εκθέσεις αυτοκινήτων, κυρίως την περίοδο που γίνονται αγώνες Φόρμουλα 1 στην πίστα της Χαλανδρίτσας.

Οδυσσέας: Εκεί πέρα στην Βραζιλία όλα αυτά τα χρόνια μην νομίζεις πως είχα την δυνατότητα να ενημερώνομαι λεπτομερώς για την Πάτρα. Ξέρω όμως για τους αγώνες του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1 που γίνονται εδώ γιατί παρακολουθώ το πρωτάθλημα. Όπως θυμάσαι από μικρός είχα ψώνιο με τους αγώνες ταχύτητας.

Ανδρέας: …Από την πολλή συζήτηση και το δείξε-δείξε φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό της Γούναρη χωρίς να το καταλάβουμε. Από εδώ φίλε αρχίζει η «πολυτέλεια», σου θυμίζει τίποτα απ’ το παλιό λιμάνι;

Οδυσσέας: Καλά αφού απομακρυνθήκαμε από τις γραμμές του τρένου γιατί δεν τις βλέπω πουθενά;

Ανδρέας: Ίσως δεν πρόσεξες ότι από τον σταθμό του Αγ. Ανδρέα το τρένο συνεχίζει υπόγεια έως τον Αγ. Διονύση. Έτσι μετά από το γκρέμισμα της μάντρας του λιμανιού εξοικονομήθηκαν αρκετοί χώροι με αποτέλεσμα όλο αυτό το πράσινο που βλέπεις. Πέρα όμως από τις πλατείες, τα εστιατόρια, τα εμπορικά καταστήματα και τα ξενοδοχεία το σημαντικότερο αποτέλεσμα είναι αυτή η τεράστια μαρίνα στη θέση του παλιού λιμανιού. Επιτέλους το ιστορικό κέντρο της Πάτρας ξεχύθηκε στη θάλασσα! Όλοι οι κάθετοι δρόμοι που περικλείονται από την Γούναρη και την Καρόλου έχουν πεζοδρομηθεί, έτσι ο κάθε επισκέπτης που έρχεται στο παλιό λιμάνι έχει εύκολη πρόσβαση στο αρχαίο στάδιο, στο αρχαίο ωδείο, στο κάστρο και γενικότερα στη πάνω πόλη.

Για παράδειγμα αν κατεβούμε στον σταθμό του τραμ της Τριών Συμμάχων, περπατήσουμε τον πεζόδρομο της Αγ. Νικολάου και φτάσουμε στις σκάλες, όπου έχουν τοποθετηθεί και κυλιόμενες, εύκολα ανεβαίνεις στο Κάστρο. Βέβαια το Κάστρο έχει αναπαλαιωθεί, δεν έχει καμία σχέση με εκείνο που ήξερες. Ταυτόχρονα μπορούμε να επισκεφθούμε το διεθνές πολιτιστικό κέντρο που βρίσκεται στην θέση του παλιού δημοτικού νοσοκομείου. Εκεί βρίσκεις καλλιτέχνες να ζωγραφίζουν στην ύπαιθρο και υπάρχει παζάρι με καλλιτεχνικά είδη, κοσμήματα και άλλα σουβενίρ. Στην γύρω περιοχή υπάρχουν αρκετά καλλιτεχνικά και νεολαιίστικα στέκια με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει το μέρος κουλτουριάρικο χαρακτήρα. Έχει γίνει συνήθεια εκεί να ξαποσταίνουν οι τουρίστες τρώγοντας κάτι στο πόδι ή πίνοντας ένα ποτό στα γραφικά μπαράκια.

Οδυσσέας: Τις επόμενες μέρες θα περάσουμε από όλα αυτά τα στέκια, θέλω οπωσδήποτε να δω το αρχαίο στάδιο. Όταν έφυγα τότε είχαν αρχίσει τις ανασκαφές.

Ανδρέας: …Για τον πυργίσκο που μοιάζει σαν φλεγόμενη δάδα με το περιστρεφόμενο εστιατόριο δεν σου λέω πολλά γιατί είμαι σίγουρος πως θα τον έχεις δει από κάπου, κάποιο καρποστάλ ίσως.

Οδυσσέας: …Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα! Θυμάσαι πως ήταν ο μόλος της Αγ. Νικολάου το 1973 τότε που παίζαμε τις νύχτες ποδόσφαιρο σε αυτή την τεράστια τσιμεντοαλάνα κάτω από τα φώτα; Θυμάσαι τι πλάκα γινόταν όταν μας έπεφτε η μπάλα στην θάλασσα; Ποιος να φανταζόταν εκείνη την εποχή πως ο κεντρικός μόλος του παλιού λιμανιού θα πλακοστρωνόταν με μαρμαρόπετρες ίδιες με αυτές της πλατείας Τριών Συμμάχων σαν «φυσική» συνέχεια της πλατείας που μπαίνει μέσα στην θάλασσα. Το πιο σπουδαίο εύρημα όμως είναι τα ημιυπόγεια καταστήματα στο μέσον του μόλου φτιαγμένα σε τόσο ύψος ώστε να μην κόβεται η οπτική επαφή με την άλλη πλευρά. Βέβαια δεν το συζητάμε ότι όλη αυτή η καλαίσθητη κατασκευή έχει ως αποκορύφωμα την υπερσύγχρονη και εντυπωσιακότατη δάδα με το περιστρεφόμενο εστιατόριο.     

Από εδώ που τη βλέπω καταλαβαίνω πως αυτός που κάθεται να γευματίσει απολαμβάνει μοναδικά την ομορφιά του Πατραϊκού Κόλπου. Πάντως παρατηρώντας όλο αυτό το σύνολο διακρίνω πως το ύφος του κρύβει κάτι το αρχαίο ελληνικό και ο πυργίσκος στην θέση του παλιού φάρου σε παραπέμπει στα τεχνολογικά επιτεύγματα της τρίτης χιλιετίας. Δικαιολογημένα ξανάγινε ο μόλος της Αγ. Νικολάου το σύμβολο της Πάτρας στα καρποστάλ.

Ανδρέας: Να σε έχω εδώ στο καρναβάλι να χάσεις το μυαλό σου.

Οδυσσέας: Αλήθεια τι γίνεται με το καρναβάλι; πολύς θόρυβος! Μετά την Φόρμουλα 1 είναι το μόνο που μου ερχόταν ως είδηση από την Πάτρα στη Βραζιλία. Άκουσα μάλιστα ότι λόγω του καρναβαλιού έχουν αδελφοποιηθεί η Πάτρα με το Ρίο Ντιζανέιρο.

Ανδρέας: Το Πατρινό καρναβάλι κάθε χρόνο γίνεται το γεγονός της διασκέδασης στη Μεσόγειο και όχι μόνο. Το καρναβάλι αρκετά χρόνια τώρα δεν σταματά ποτέ. Πολλά γίνονται όλο το χρόνο που έχουν σχέση με τις κεντρικές εκδηλώσεις. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες γίνεται ο «χαμός», όλες οι φυλές της Γης κυκλοφορούν στους δρόμους της Πάτρας. Μάλιστα την τελευταία Κυριακή του Καρναβαλιού έχουμε περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Μόνο από την Αθήνα είναι κοντά στις  πεντακόσιες χιλιάδες οι επισκέπτες αφού με τον δρόμο Πάτρα-Αθήνα και την διπλή σιδηροδρομική γραμμή σε δύο ώρες είναι από το σπίτι τους στο γλέντι. Η κεντρική παρέλαση τώρα γίνεται παραθαλάσσια. Τα πληρώματα ξεκινούν από το κολυμβητήριο του ΝΟΠ, διασχίζουν την ακτή Δυμέων, την Όθωνος-Αμαλίας, την Ηρώων Πολυτεχνείου και τερματίζουν στην Τερψιθέα. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής υπάρχουν δεξιά και αριστερά κερκίδες για να κάθεται ο κόσμος και σε πολλές μεριές είναι σκεπαστές. Οι μαρίνες κάτω από την παρέλαση είναι γεμάτες με κότερα και σκάφη κάθε λογής,  ενώ στο νέο λιμάνι και ανοιχτά στην θάλασσα αρκετά κρουαζιερόπλοια είναι δεμένα αποβιβάζοντας επισκέπτες από όλη τη Μεσόγειο.

 

Οι Πατρινοί και οι Πατρινές συμμετέχουν όπως παλιά στις καρναβαλικές εκδηλώσεις και στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού;

Η συμμετοχή του κόσμου είναι πλέον μαζικότερη κάτω από άλλες συνθήκες. Άσε που έχουμε συμμετοχές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Το σημαντικό είναι ότι μετά την αδελφοποίηση με το Ρίο Ντιζανέιρο έχουμε κάθε χρόνο ένα πλήρες γκρουπ από την Βραζιλία που είχε διακριθεί στο προηγούμενο καρναβάλι του Ρίο, του οποίου τα έξοδα είναι βέβαια πληρωμένα από τον οργανισμό καρναβαλιού. Όσο για αυτό που ρώτησες, το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού δεν παίζεται πλέον, όμως τα γκρουπ παραμένουν μόνο που δεν έχουν καμία σχέση με το ερασιτεχνι-σμό που ήξερες.     

Έχουν μεταμορφωθεί σε συλλόγους με εγγεγραμμένα μέλη που εκλέγουν διοικητικό συμβούλιο, έχουν ιδιόκτητες εγκαταστάσεις, γραφεία και πολλά χρήματα στα ταμεία τους. Πέρα από τις συνδρομές των μελών έχουν παροχές από τον οργανισμό καρναβαλιού αλλά κυρίως μεγάλες χορηγίες από μικρές και μεγάλες εταιρίες, ελληνικές και ξένες. Τα περισσότερα γκρουπ είναι άρρηκτα  δεμένα με τους εκπολιτιστικούς συλλόγους κάθε γειτονιάς και περιοχής της Πάτρας. Ότι παρουσιάζει σαν θέμα το κάθε γκρουπ αποφασίζεται εγκαίρως μέσα από συλλογικές διαδικασίες με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη συμμετοχή, ειδικά της νεολαίας. Μέσα στα κριτήρια βράβευσης των γκρουπ συγκαταλέγονται η πολιτιστική, κοινωνική και οικολογική δραστηριότητά τους όλο το διάστημα που μεσολαβεί από καρναβάλι σε καρναβάλι. Τα βραβεία είναι κατά βάση χρηματικά. Τα τρία πρώτα γκρουπ βάζουν σημαντικά ποσά στα ταμεία τους.      Αυτό έχει οδηγήσει σε ανώτερο επίπεδο τον συναγωνισμό με αποτέλεσμα χρόνο με το χρόνο το καρναβάλι να γίνεται καλύτερο και πλουσιότερο. Να σκεφτείς μόνο ότι κάθε γκρουπ έχει δικό του θεματικό άρμα που ξεπερνά σε εμφάνιση κατά πολύ εκείνα που ήξερες του Δήμου. Ο Δήμος της Πάτρας είναι ο συντονιστής και ο αιμοδότης του οργανισμού καρναβαλιού. Η όλη ανάπτυξη της περιοχής έχει δώσει την δυνατότητα στο Δήμο να διαθέτει σημαντικά οικονομικά κονδύλια για την οργάνωση των εκδηλώσεων.

Οδυσσέας: Έτσι όπως σ’ ακούω καταλαβαίνω πως γύρω από το καρναβάλι γίνεται χορός εκατομμυρίων. Γι’ αυτό θέλω να σε ρωτήσω, οι συμμετέχοντες, οι καρναβαλιστές, οι χιλιάδες νέοι που δίνουν «σάρκα και οστά» σε αυτό το διεθνές ξεφάντωμα, τι κερδίζουν;

Ανδρέας: Πολλά πράγματα, πρώτα απ’ όλα την κοινωνικότητα. Να ξέρεις πως τα Πατρινόπουλα είναι τα πιο κοινωνικά και πιο ανοιχτά άτομα στην Ελλάδα.  Η συμμετοχή τους στο καρναβάλι είναι το αποκορύφωμα της συλλογικής τους δραστηριότητας, πέρα από τα οφέλη της διασκέδασης, της δημιουργικό-τητας και του εθελοντισμού, έχουν δωρεάν στολές που τώρα πια είναι πανάκριβες. Ακόμα εκ περιτροπής αντιπροσωπείες από τα μέλη των γκρουπ, με ευθύνη του οργανισμού καρναβαλιού, επισκέπτονται όλα τα λιμάνια της Μεσογείου ως τελάληδες παρουσιάζοντας διάφορα καρναβαλικά δρώμενα. Σε αυτές τις αποστολές και σε άλλες σχετικές τα μέλη των γκρουπ δεν πληρώνουν τίποτε, όλα τα έξοδα είναι καλυμμένα.

Οδυσσέας: …Το τραμ ξεκίνησε με δυσκολία, πολύς κόσμος ανέβηκε στον σταθμό Τριών Συμμάχων. Μα που πάνε όλοι αυτοί οι τουρίστες φθινοπωριάτικα στο Ρίο;! Μα τι γίνεται, πάλι στάση; Εδώ δεν είναι ο σταθμός υποδοχής; Τι είναι αυτό το μεγαλοπρεπές μοντέρνο κτίριο απέναντι; ο σταθμός του τρένου;

Ανδρέας: Σωστά κατάλαβες, εδώ είναι ο σταθμός του Αγ. Διονυσίου, ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Πάτρας. Μη μου πεις πως δεν σου αρέσουν οι σκάλες που έφτιαξαν! Ο σταθμός είναι ανοιχτός στην θάλασσα και από την στάση του τραμ με δύο βήματα ανεβαίνεις τις σκάλες, επιβιβάζεσαι στην αμαξοστοιχία και σε δύο ώρες είσαι στην Αθήνα. Μεγάλη εξυπηρέτηση!

Οδυσσέας: …Τελικά έγιναν όλα ένα, από τον νέο φάρο της Τριών Ναυάρχων έως τον ιστιοπλοϊκό όμιλο στην Τερψιθέα έχουμε μία απέραντη μαρίνα. Οι αποθήκες και τα στέγαστρα χάθηκαν, μόνο πλατείες με δένδρα βλέπεις. Γέμισε ξενοδοχεία αυτή η παραλιακή ζώνη, δηλαδή πρέπει να υπάρχει τουρισμός όλο τον χρόνο και οι επισκέπτες πρέπει να παραμένουν στην Πάτρα περισσότερες μέρες. 

Ανδρέας: Αφού στο είπα η Πάτρα έχει γίνει το μητροπολιτικό κέντρο όλης της δυτικής Ελλάδας .

Παραμένουν αρκετές ημέρες οι τουρίστες στην πόλη μας και την απολαμβάνουν για πολλούς λόγους. Η Πάτρα έχει μετατραπεί σε ορμητήριό τους. Από εδώ εξορμούν για Ολύμπια, Δελφούς, Επίδαυρο, Ακρόπολη, ακόμα για εξτριμ σπορ στην ορεινή Αχαΐα και Αιτωλοακαρνανία, τον χειμώνα στο χιονοδρομικό των Καλαβρύτων. Επίσης από εδώ αναχωρούν μικρές ολοήμερες κρουαζιέρες στον Κορινθιακό, για Ναύπακτο, Γαλαξίδι, Ιτέα, Αίγιο, Ψαθόπυργο και στον Πατραϊκό, για Βασιλική, Κρυονέρι, Μεσολόγγι. Έχει τόσες ομορφιές να προσφέρει η ευρύτερη περιοχή των Πατρών που δε πλήττεις ποτέ.

Οδυσσέας: Στο πλοίο που με έφερνε κοιτούσα ένα διαφημιστικό φυλλάδιο για το πάρκο αναψυχής, είναι τόσο ωραίο όσο δείχνουν οι φωτογραφίες;

Ανδρέας: Ποιο πάρκο;! Αυτό δεν είναι πάρκο, είναι μία μικρή Ντισνεϊλαντ, μοναδική στην Ελλάδα. Έχεις επισκεφθεί την Ντισνεϊλαντ στο Παρίσι;  Αν ναι τότε θα δεις ότι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει το πάρκο αναψυχής που έχει στηθεί στο Έλος της Αγιάς.

Οδυσσέας: Πάλι σταματήσαμε! Εδώ φίλε βλέπω ωραίο σταθμό, εδώ δεν ήταν το κολυμβητήριο; που πήγε το ξηλώσανε; Εκείνη η τεράστια πύλη με τις αψίδες μη μου πεις ότι είναι η είσοδος του πάρκου;

Ανδρέας: Δες εκεί ψηλά που έχει ανέβει το τρενάκι, έχουμε από τους ψηλότερους διαδρόμους στην Ευρώπη και είναι από τα ταχύτερα. Αν ανέβεις να κάνεις βόλτα θα ασπρίσεις από τον φόβο σου. Στην αρχή υπήρχαν αντιδράσεις από οικολογικές οργανώσεις για την δημιουργία του πάρκου όμως για να κατασκευαστεί σε αυτή την μεγάλη έκταση βασική προϋπόθεση ήταν η ανάπτυξη του πράσινου και η αξιοποίηση των χαρακτηριστικών του έλους. Μέσα στο πάρκο υπάρχει τεχνητό ποταμάκι και λίμνη όπου πηγαινοέρχονται βαρκούλες.  Εκείνο πάντως που ξεχωρίζει στις εγκαταστάσεις του πάρκου είναι το ενυδρείο, το μεγαλύτερο στη χώρα μας.

Οδυσσέας: …Να λοιπόν που κατέβηκε ο περισσότερος κόσμος που επιβιβάσθηκε στο σταθμό της Τριών Συμμάχων, ανασάναμε λίγο, σε πόση ώρα φτάνουμε στο Ρίο;

Ανδρέας: Σε δέκα λεπτά θα είμαστε στον προορισμό μας. Πες μου όμως εδώ που στρίβουμε στην «μύτη» της πλαζ πως σου φαίνεται το Μέγαρο Μουσικής της Πάτρας, που η φάτσα του βλέπει τον Πατραϊκό και την Παλιοβούνα; Αλήθεια το θυμάσαι το φανάρι που υπήρχε στην στροφή αυτή;

Οδυσσέας: Μα βέβαια το θυμάμαι, αλλά για δες, νάτη η Γέφυρα!!! Πόσο επιβλητική φαίνεται από εδώ, ωραία θέα!  

Ανδρέας: Σου προτείνω τις επόμενες μέρες αφού κοιτάξουμε το πρόγραμμα εκδηλώσεων να έρθουμε ένα βράδυ στο Μέγαρο, θα εντυπωσιαστείς. Πρόσφατα είχε γίνει συναυλία με την Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου με διευθυντή γνωστό Έλληνα αρχιμουσικό. Να σε έχω στον τελευταίο όροφο στο μεγάλο φουαγιέ με τα δύο μπαρ και τις ατελείωτες τζαμαρίες, να πίνεις το ποτό σου και να βλέπεις τη Γέφυρα φωταγωγημένοι, υπερθέαμα! Μετά από μία τέτοια «φωτογραφία» να κάθεσαι σε μία αίθουσα με όλες τις ανέσεις χωρητικότητας τριών χιλιάδων θέσεων και να «απογειώνεσαι» μέσα σε μοναδικές μελωδίες.

Οδυσσέας: Μου φαίνεται πως άργησα να γυρίσω, έχω χάσει αρκετές ομορφιές, αλλά υγεία να έχουμε θα φροντίσω να απολαύσω όλα αυτά που μου περιγράφεις. Πάντως η βόρεια Πάτρα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την νότια. Μέχρι στα Συχαινά και τα ψηλώματα του προαστίου έχουν ανοιχτεί δρόμοι, έχουν σηκωθεί πολυκατοικίες και εξοχικά. Εδώ που τα λέμε τα «βόρεια προάστια» όταν μάλιστα κοντά τους έχουν το πάρκο αναψυχής και την Γέφυρα είναι πιο προνομιούχα. Πρέπει να ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα για απολοτροιώσεις από την πλαζ μέχρι το Ρίο. Όμως σωστά έπραξαν οι αρμόδιοι, δεν είναι λίγο πράγμα να συνεχίζει το τραμ δίπλα στη θάλασσα όπως επίσης και ο ποδηλατοδρόμος και ο πεζόδρομος. Όπως ανακαλύπτω λίγο-λίγο όλη αυτή την εξέλιξη ξέρεις πια σκέψη μου ήρθε; Να παίρνουμε το τραμ να, κατεβαίνουμε στο Ρίο, να περνάμε απέναντι με το φέρι-μποτ και να επιστρέφουμε πεζοπορώντας από το Αντίρριο διασχίζοντας τη Γέφυρα και τον παραλιακό πεζόδρομο. Θα  κάνουμε και μία στάση για ένα αναψυκτικό έξω από το πάρκο αναψυχής και τελικά θα επιστρέφουμε εκεί που ξεκινήσαμε. Αυτή η διαδρομή είμαι σίγουρος πως θα μου δώσει κι άλλα χρόνια ζωής τώρα που είμαι συνταξιούχος!

Ανδρέας: …Θυμάσαι το Αχάια Μπιτς; Δείξε μου που είναι.

Οδυσσέας: Για στάσου αφού υπάρχει ακόμα θα το βρω, βλέπεις έχουν φτιαχτεί τόσα ξενοδοχεία και μπερδεύομαι. Α! νάτο έχουν φτιάξει και μαρινούλα μπροστά. Φτάσαμε στο Ρίο!

Ανδρέας: Να εδώ μπροστά ήταν το «ακρωτήρι»  του Μαραλέτου. Χρόνια που φύγανε! θυμάσαι όταν ήμασταν νέοι που παίρναμε το αστικό ΚΤΕΛ για το Ρίο, κατεβαίναμε με τα πόδια στο «Ρίο Μπαϊνάιτ» για διασκέδαση και μετά γυρίζαμε παίρνοντας από το σταθμό του χωριού το τρένο των 2:30; Που να έβρισκες Ι.Χ. τότε. Πως τον βλέπεις τον σταθμό του τραμ; δικαιολογημένα είναι ο καλύτερος γιατί το Ρίο είναι ο τρίτος μεγαλύτερος κόμβος της Ελλάδας. Από εδώ σε μισή ώρα είσαι στο Αγρίνιο, σε μία ώρα στον Πύργο, σε μιάμιση ώρα στην Πρέβεζα, σε δύο ώρες στην Αθήνα, σε δυόμισι ώρες στην Καλαμάτα, σε τρεις ώρες στα Ιωάννινα και σε έξι ώρες μέσω Ιωνίας και Εγνατίας οδού στη Θεσσαλονίκη. Τα Σαββατοκύριακα γεμίζει το Ρίο με Αθηναίους. Εδώ παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους και με το τραμ επισκέπτονται το πάρκο αναψυχής και γενικότερα την Πάτρα. Όταν τελειώσει η βόλτα τους επιστρέφουν και ανάλογα άλλοι γυρίζουν στην Αθήνα την ίδια μέρα και άλλοι διανυκτερεύουν στα γύρω και απέναντι ξενοδοχεία. Δες το Αντίρριο δεν ξεχωρίζει γιατί πλέον από την ρίζα της Παλιοβούνας έως την Ναύπακτο έχουν αστικοποιηθεί τα πάντα. Θα πάμε άλλη φορά βόλτα να δεις βίλες πολυτελείας, οι περισσότε-ρες ανήκουν σε άτομα που εργάζονται στην περιοχή της Πάτρας αλλά διαμένουν μόνιμα απέναντι. Να γιατί λέω κα ξαναλέω ότι η Πάτρα έχει γίνει η Κωνσταντινούπολη της Μεσογείου!!!

Οδυσσέας: …Ουφ! κουράστηκα, πληθωρική η ξενάγησή σου αδελφέ! Κάπου να καθίσουμε για έναν καφέ. Αυτή η καφετέρια που λέγεται «Ίλο-Ίλο» καλή μου φαίνεται.

Ανδρέας: Είναι πολύ καλή μόνο που έχει λίγο φασαρία, είναι ένα από τα στέκια των φοιτητών του Πανεπιστημίου, δεν είναι λίγοι αυτοί που μένουν στη περιοχή του Ρίου.

Οδυσσέας: Είχα διαβάσει σε μία εφημερίδα πριν μερικά χρόνια για κάποιον καθηγητή της Φυσικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας που πήρε βραβείο Νόμπελ, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του. Μα καλά έχει γίνει τόσο δυνατό το πανεπιστήμιό μας;

Ανδρέας: Το Πανεπιστήμιο έχει τώρα όλες τις σχολές που μπορούν να σπουδάσουν οι νέοι. Έχει αυξηθεί πολύ η συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια και έχει μεγαλώσει ο αριθμός των φοιτητών αλλά και των καθηγητών από άλλες χώρες. Οι σπουδαιότερες σχολές που έχουν γράψει ιστορία για τα αποτελέσματά τους πάνω στην έρευνα είναι αυτές του Πολυτεχνείου, της Ιατρικής, της Φυσικής και των Οικονομικών και Τουριστικών Επιστημών. Κακά τα ψέματα φίλε, αυτός ο άγιος τόπος που λέγεται Ελλάδα προσφέρεται για τρεις «δουλειές» κυρίως. Για σπουδές δηλαδή «Πανεπιστήμια», για τουρισμό δηλαδή «Ξενοδοχεία» και για θεραπεία δηλαδή «Νοσοκομεία». Αυτά όλα όμως δεν έχουν εμποδίσει να έχουμε μία σύγχρονη βιομηχανική ζώνη με αρκετές επιχειρήσεις στον τομέα τροφίμων και ποτών. Η Πάτρα και ο νομός Αχαΐας γενικότερα έχει ανοίξει τα χέρια του και έχει αγκαλιάσει την Ηλεία και την Αιτωλοακαρνανία. Η Πάτρα, το Αγρίνιο και ο Πύργος (Π.Α.Π.), έχουν αδελφοποιηθεί εδώ και χρόνια.  Δεν είναι λίγες οι επιχειρηματικές συνεργασίες, να σκεφτείς μόνο στην Βιομηχανική ζώνη της Πάτρας υπάρχουν δώδεκα εργοστάσια που επεξεργάζονται, συσκευάζουν και διακινούν αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας που παράγονται στον κάμπο της Ηλείας, αλλά και άριστα κτηνοτροφικά προϊόντα που παράγονται στην Αιτωλοακαρνανία. Αρκετά είπα, στέγνωσε το στόμα μου από την πολυλογία, άλλωστε δεν μπορώ να σου παρουσιάσω τα πάντα σε μία ημέρα. Τώρα που γύρισες θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να σου δείξω ότι καινούργιο δημιουργήθηκε αυτά τα τριάντα χρόνια που ήσουν στη Βραζιλία.

Και τώρα πες τα όλα!!! Από τότε που έφυγες και δεν ξέραμε αν ζούσες ή αν πέθανες, μέχρι τώρα που γύρισες και μου έδωσες τόση χαρά!!!

Οδυσσέας: Εκείνο τον χειμώνα όπως θυμάσαι είχα αρκετά προβλήματα...

Μανταλένα: … Ανδρέα, εϊ! Ανδρέααα σου μιλάω, Ανδρέαααααα!!! Ξύπνα είναι 6 η ώρα πρέπει να σηκωθείς.