Λέει σε χθεσινό του σχόλιο το ΚΚΕ: Οι εκβιασμοί και τα τρομοκρατικά διλήμματα της κυβέρνησης και παραγόντων της Ε.Ε. δεν αφορούν κυρίως τον δικομματικό καυγά με τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι δεσμευμένος στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο, αλλά απευθύνονται στον λαό κι έχουν στόχο να αποσπάσουν τη συναίνεσή του στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο λαός χρειάζεται να γυρίσει την πλάτη στους εκβιασμούς, ισχυροποιώντας την πάλη του και δυναμώνοντας το ΚΚΕ παντού, που είναι ο πραγματικός αντίπαλος της Ε.Ε., του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών τους.


Όπως βλέπετε, ο ΣΥΡΙΖΑ στο σχετικό σχόλιο είναι μία από τα ίδια με τη Ν.Δ. Παλιό και γνωστό, θα πείτε. Επίσης δικομματικός καυγάς είναι η σύγκρουσή του με τη Ν.Δ., με την οποία είναι δεσμευμένος στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο. Κι αυτό παλιό και γνωστό. Κάτι σημαντικό λείπει όμως εδώ. Το προσέξατε; Κάτι έχει εξαφανιστεί, το έχει φάει το σκοτάδι. Κάτι κηρύσσεται από τους συγγραφείς του σχολίου όχι αντιλαϊκό, οπορτουνιστικό, ψευτοαριστερό ή ό,τι άλλο θέλετε. Αλλά ανύπαρκτο. Έτσι που το επίσημο κομματικό σχόλιο να είναι επιεικώς τυφλό.

Διότι βεβαίως με όσα κάνουν αποσκοπούν να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού, και λοιπά. Αλλά ποιος είναι στο στόχαστρο; Ποιος βάλλεται ως "χειρότερος από τους κομμουνιστές", ως εχθρός του νόμου και της τάξης, ως κίνδυνος για τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, ως ταραξίας και ακραίος; Ποιον ταυτίζουν με τη χρεοκοπία; Από ποιον τελικά θέλουν να απομακρύνουν τον λαό με όπλο τους τον φόβο; Ποιος αντιπροσωπεύει, σ' αυτή τη συγκυρία, το αντίπαλο δέος όλων εκείνων των δυνάμεων, μέσα κι έξω από τη χώρα, που θέλουν την Ελλάδα πεδίο των πειραμάτων τους;

Τσιμουδιά επ' αυτού. Να κρύβεις όμως κάτι τέτοιο και να παραμένεις στη διαπίστωση, που ίσχυε και πριν εκατό χρόνια, ότι οι εκβιασμοί απευθύνονται στον λαό, δεν είναι παρά απόδειξη αμηχανίας. Χαζής μάλιστα, γιατί ο κόσμος το 'χει τούμπανο και μόνο εσύ κρυφό καημό, ότι οι Γιούνκερ, οι Μοσκοβισί, τα αρπακτικά των αγορών ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γεγονός; Μάλιστα. Ασήμαντο; Καθόλου. Εκτιμήστε το λοιπόν. Χωρέστε το στην πολιτική σας. Αλλά μην το κάνετε κατά το κοινώς λεγόμενο γαργάρα. Γιατί, εκτός από όλα τα άλλα, η γαργάρα δεν υπήρξε ποτέ κομμουνιστική αρετή...